Αυτό που ζούμε είναι μια παραφροσύνη.
Μπορεί κανάλια και κρατούντες να συμπεριφέρονται λες και δεν τρέχει τίποτα… Λες και είναι απλά μια συνηθισμένη μέρα…
Όχι όμως.
Είναι ντροπή. Είναι εσχατιά. Είναι μια κατάσταση δαιμονική, μέχρι το μεδούλι.
Κράτα αδερφέ μου.
Κράτα όσο μπορείς. Κλείσε μάτια και αυτιά στις σειρήνες του κόσμου τούτου.
Και όσους έρχονται με υποσχέσεις και χαμόγελα να τους φιλτράρεις λίγο παραπάνω.
Κράτα και μην απογοητεύεσαι.
Έγινε η ζωή μας ένας αγώνας για να βγει η μέρα.
Ας είναι. Τίποτα δε χάθηκε.
Κράτα γερά, με πίστη και ελπίδα και περίμενε, τον Χριστό, να δώσει και αυτή τη φορά τη λύση…
Ψυχολόγος M.Sc.
