
Ὥς καὶ τὸ ἱερότερο προσκύνημα, τὸν Πανάγιο Τάφο τοῦ
Κυρίου, θέλησε νὰ βεβηλώσει, μεταβαίνοντας, γιὰ νὰ βρεῖ πορνικοὺς
πελάτες! Ἀλλὰ ἀντὶ νὰ συναντήσει τὴν ἁμαρτία, συνάντησε τὸν καθαιρέτη
τῆς ἁμαρτίας, τὸ Σωτῆρα Χριστό. Ἡ θεία χάρις φύσηξε τὴν κρυμμένη σπίθα
τῆς πίστης, τὴν ὁποία ἔκρυβε, χωρὶς νὰ τὴ γνωρίζει, στὴν ψυχή της καὶ
ἔγινε φωτιά, ἡ ὁποία πυρπόλησε καὶ ἔκαψε τὸν παλιὸ ἑαυτό της. Ἄφησε πίσω
τὸ ἁμαρτωλὸ παρελθόν της καὶ ἔφυγε γιὰ τὴν ἔρημο, γιὰ νὰ πολεμήσει,
«ἐνώπιος ἐνωπίῳ», τὸν διάβολο καὶ τὴν ἁμαρτία. Ἡ συντριβή, ἡ μετάνοιά
της καὶ ὁ μακροχρόνιος πνευματικός της ἀγώνας καρποφόρησε καὶ τὴν
ἀνάδειξε σὲ εὔοσμο ἄνθος ἁγιότητας.
Ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία προβάλλει τὴν
ὅσια μορφή της αὐτὴ τὴν ἱερὴ περίοδο, γιὰ νὰ μᾶς διδάξει τὴ μετάνοια,
πὼς καὶ ὁ ποιὸ ἁμαρτωλὸς ἄνθρωπος μπορεῖ νὰ σωθεῖ. Πὼς τὸ μόνο ἐμπόδιο
γιὰ τὴν σωτηρία τοῦ κάθε ἁμαρτωλοῦ εἶναι ἡ ἀμετανοησία. Ἡ κάθε ἁμαρτία
λογίζεται ὡς πνευματικὴ πορνεία καὶ ὁ κάθε ἁμαρτωλὸς εἶναι ἕνας πόρνος.
Ὅλοι μας λοιπὸν βρισκόμαστε σὲ κατάσταση πνευματικῆς πορνείας καὶ ὡς ἐκ
τούτου ὀφείλουμε, ὅπως ἡ ἁγία Μαρία, νὰ μετανοήσουμε εἰλικρινά, γιὰ νὰ
τύχουμε τῆς σωτηρίας μας!