Πιὸ συγκεκριμένα: Στὴν παράγραφο -Ι.- τῆς πρώτης ἐπιστολῆς μου, ἔγραφα: «Οἱ γνωστότερες φαρμακευτικὲς ἑταιρεῖες τῶν, κατὰ sars-cov-2, ἐμβολίων χρησιμοποίησαν τὰ κύτταρα αὐτά (ΗΕΚ 293Τ) γιὰ νὰ ἐλέγξουν, ἄν ὄντως γίνεται ἡ ἔκφραση τῆς πρωτεΐνης τοῦ κορώνα-ἰοῦ.’’ Ὡσαύτως, στὴν παράγραφο -Β.1.γ.- τῆς δευτέρας ἐπιστολῆς μου ἐπανελάμβανα, ὅτι τὰ ἐμβόλια Pfizer καὶ Moderna εἶναι ἐξ ἐκείνων τὰ ὁποῖα χρησιμοποίησαν ἀνθρώπινα ἐμβρυϊκὰ κύτταρα (HEK 293) στὸ 3ο στάδιο τῶν ἐργαστηριακῶν δοκιμῶν (Confirmatory Lab Tests).
Τὸ ἀπόσπασμα τοῦ κειμένου τῆς North Dakota Health, ποὺ δῆθεν ἀπέκρυψα, ὑπὸ τὸ κλπ, περιλαμβάνεται στὶς ἀμέσως παραπάνω ἐπισημάνσεις μου. Εἶναι κάτι ποὺ δὲν μᾶς τὸ ἔμαθε ἡ North Dakota Health, ἀλλὰ μαρτυρεῖται σὲ κάθε ἐπιστημονικὸ κείμενο, ποὺ ἀναφέρεται στὴν προκλινική παραγωγή τῶν ἐμβολίων ἀπὸ τὶς ἀνθρώπινες ἐμβρυϊκὲς κυτταροσειρές.
β. ὅτι παραλείπω τὴν ἀκόλουθη ἀποστροφὴ τοῦ παραπάνω κειμένου: «τὰ παραχθέντα ἀπὸ τὶς ἑταιρεῖες Pfizer καὶ Moderna ἐμβόλια δὲν ἀπαιτοῦν τὴν χρήση ὁποιουδήποτε ἐμβρυϊκοῦ κυττάρου, γιὰ τὴν παραγωγὴ τοῦ ἐμβολίου»! τὴν ὁποία θεωρεῖ θεμελιώδη καὶ συμπερασματική.
-Ἡ ἀποστροφὴ αὐτή δὲν παραλείπεται, ὅπως μπορεῖ νὰ διαπιστώσει ὁ ἀναγνώστης τῆς δευτέρας ἐπιστολῆς μου, ἀλλά καταγράφεται αὐτολεξεί (Βλ. πρῶτο πίνακα τῆς ἐπιστολῆς στὸ Α.1. τοῦ κειμένου).
-Ἐπίσης δὲν εἶναι θεμελιώδης, διότι εὐθὺς ἀμέσως ἀνατρέπεται μὲ τὴν ἐπισήμανση τοῦ κειμένου τῆς North Dakota Health, ὅτι «Στὸ ἀρχικὸ στάδιο ἀνάπτυξης τῆς τεχνολογίας τοῦ ἐμβολίου m-RNA χρησιμοποιήθηκαν ἐμβρυϊκὰ κύτταρα». Στὶς ἐπιστολές μου ἤθελα νὰ ὑπογραμμίσω τὸ γεγονός, ὅτι παρ’ὅλο, ποὺ δὲν ἀπαιτεῖτο χρήση κυτταρικῶν σειρῶν, ὅμως οἱ κυτταροσειρὲς αὐτὲς χρησιμοποιήθηκαν.
-Δὲν εἶναι συμπερασματική, διότι τὸ συμπέρασμα τοποθετεῖται στὸ τέλος τοῦ κειμένου καὶ ὄχι στὴν ἀρχή.
Συνεπῶς, δὲν ἀπέκρυψα ἀπολύτως τίποτα, οὔτε καὶ ἀκρωτηρίασα κάποιο κείμενο. Ἀπεναντίας τὸ διευκρίνισα.
2. Ὁ κ. Δ. Β. ἐπικαλεῖται ἀπόσπασμα τοῦ καταλόγου ἐμβολίων, κατὰ τοῦ sars-cov-2, ἀπὸ τὸ Institute Charlotte Loisier καί, συγκεκριμένα, τῶν ἐμβολίων τῆς Pfizer καὶ τῆς Moderna, γιὰ νὰ ὑπογραμμίσει, ὅτι στὸ δεύτερο, ἐκ τῶν τριῶν,στάδιο τῶν προκλινικῶν διεργασιῶν (Production), δὲν χρησιμοποιήθηκαν κυτταροσειρές. Αὐτὸ εἶναι γνωστὸ καὶ θὰ συμπληρώσω, ὅτι οὔτε στὸ πρῶτο στάδιο, Design & Development, χρησιμοποιήθηκε ἐμβρυϊκὴ κυτταροσειρά.
Χρησιμοποιήθηκε ὅμως ἡ κυτταροσειρά, στὸ 3ο στάδιο τοῦ Confirmatory Lab Tests, γιὰ τὰ ἐμβόλια τῆς Pfizer καὶ τῆς Moderna,γεγονός, πού ὅλως εὐδιακρίτως καί, μάλιστα, μὲ κόκκινη τριγωνικὴ σήμανση, ἀποτυπώνεται στὸν πίνακα τῶν κατὰ sars-cov-2 ἐμβολίων,τοῦ παραπάνω Ἰνστιτούτου.
Διερωτῶμαι ρητορικά, ἐὰν μπορῶ νὰ χαρακτηρίσω τὴν ἀκρωτηριασμένη ἀνάγνωση τοῦ πίνακα τοῦ Institute Charlotte Loisier, ὡς συνειδητὴ παραπλάνηση, ἢ ἀδυναμία ἀνάγνωσης, διότι δὲν βρίσκω ἄλλη λογικὴ ἐξήγηση.
3. Τὴν ἐπιστολὴ τῶν Ρωμαιοκαθολικῶν ἐπισκόπων ὁ κ. Δ. Β. τὴν διαβάζει ἐπιλεκτικά. Γράφει ὅτι οἱ Ρωμαιοκαθολικοὶ ἐπίσκοποι ἀποδέχονται, πὼς «οὔτε ἡ Pfizer οὔτε ἡ Moderna χρησιμοποίησαν γραμμὴ κυττάρου προερχομένη ἀπὸ ἔκτρωση γιὰ τὴν ἀνάπτυξη ἢ τὴν παραγωγὴ τοῦ ἐμβολίου».
Εἶναι ἀληθὲς αὐτό; Ἀπολύτως ὄχι. Ὄντως οἱ ἐπίσκοποι γράφουν, πὼς «οὔτε ἡ Pfizer οὔτε ἡ Moderna χρησιμοποίησαν κυτταρικὲς γραμμὲς προερχόμενες ἀπὸ ἔκτρωση γιὰ τὸν σχεδιασμό –ἀνάπτυξη (πρόκειται γιὰ τὸ 1ο προκλινικὸ στάδιο) ἢ τὴν παραγωγὴ τοῦ ἐμβολίου» (πρόκειται γιὰ τὸ 2ο προκλινικὸ στάδιο). Ὅμως, τὸ κείμενο τῶν ἐπισκόπων, συνεχίζει, αὐτὸ ποὺ ἀποσιωπᾶ ὁ κ. Δ. Β., ὅτι δηλαδή, χρησιμοποιοῦνται κυτταρικὲς σειρὲς στὰ ἐπιβεβαιωτικὰ tests, δηλαδὴ στὸ 3ο στάδιο τῆς προκλινικῆς διαδικασίας.
Ἐπὶ πλέον, μετὰ ἀπὸ ἐπιμελῆ ἀνάγνωση τοῦ κειμένου, μπορεῖ κανεὶς νὰ διαπιστώσει συνοπτικά τέσσερα οὐσιώδη ἐπίπεδα στὴν ρωμαιοκαθολικὴ σκέψη, ὅπως αὐτὰ ἀποτυπώνονται ἀπὸ τοὺς ἐπισκόπους τῆς Ἀμερικῆς, ὡς ἀκολούθως:
α. Προτρέπουν στὴν ἀνάπτυξη ἐμβολίων ποὺ δὲν θὰ ἔχουν καμμία σχέση μὲ τὴν ἄμβλωση, καί δὲν ὑποδεικνύουν τὰ ἐμβόλια τῆς Pfizer Moderna ὡς ἠθικῶς ἀνεπίληπτα. (Σημ. Ἐμβόλια ἠθικῶς ἀνεπίληπτα ὑπάρχουν στὴν φαρμακευτικὴ ἀγορά, ἀλλὰ δὲν μᾶς τὰ χορηγεῖ οὔτε ἡ Ε.Ε. οὔτε ἡ Ἑλληνικὴ Πολιτεία).
β. Ἀποδέχονται μὲ ἐπιφυλακτικότητα τὴν χρήση ἐμβολίων μὲ ἐμβρυϊκὲς ἀνθρώπινες κυτταροσειρές, γιὰ προληπτικοὺς ἰατρικοὺς λόγους καὶ μόνον, ἐφ’ὅσον δὲν ὑπάρχει ἄλλη λύση. (Καὶ βεβαίως ὑπάρχουν καὶ ἄλλες προληπτικὲς προτάσεις καὶ ἄλλα φαρμακευτικὰ σκευάσματα, ἀλλὰ καὶ ὀρθολογικώτερος τρόπος διαχείρισης τῆς ‘’πανδημίας’’).
γ. Ἀποδίδουν διαφορετικὸ βαθμὸ εὐθύνης μεταξὺ αὐτῶν ποὺ χειρίζονται τὶς παράνομες (sic) κυτταροσειρές, ὅπως τὶς χαρακτηρίζουν, καὶ ἐκείνων, ποὺ ἀποδέχονται τὸ παράνομο προϊόν. Δηλαδή, ἐπιρρίπτουν περισσότερες εὐθύνες στὸν κλέφτη καὶ λιγώτερες στὸν κλεπταποδόχο.
δ. Ἐπισημαίνουν, ὅτι κανένα ἐμβόλιο δὲν εἶναι, ἠθικά, καθαρό. {‘’Thus, while neither vaccine is completely free from any connection to morally compromised cell lines’’ (βλ. παράγραφον ΙΙ. The Latest Covid-19 Vaccines, τοῦ παραπάνω κειμένου}. Συμπληρώνουν, ὅμως, πὼς ἐκ τῶν ἐμβολίων τὰ λιγώτερον ‘’ἀνήθικα’’ εἶναι τῆς Pfizer καὶ τῆς Moderna, τὰ ὁποῖα καὶ προτείνουν ἀπερισκέπτως, μὲ βάση τὴν Ἰησουιτικὴ νοοτροπία, ὅτι ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα. Στὸ σημεῖο αὐτό, ὑπάρχει ταύτιση ἀπόψεων, μεταξὺ τῶν ἐν Ἀμερικῇ Ρωμαιοκαθολικῶν Ἐπισκόπων καὶ τῆς Ἐπιτροπῆς Βιοηθικῆς τῆς Ἐκκλησίας μας.
4. Γιὰ τὴν ἄποψη τοῦ κ. Δ. Β., ὅτι θέτω σὲ κίνδυνο τὴν ζωὴ τῶν ἀνθρώπων, μὲ τὴν προτροπή μου νά ἀπέχουν τοῦ ἐμβολιασμοῦ, θὰ ἀπαντήσω, ὅτι ἐπειδὴ ἀκριβῶς ἀγωνίζομαι γιὰ τὴν ζωὴ καὶ τὴν ποιότητα τῆς ζωῆς κάθε ἀνθρώπου, δὲν μπορῶ νὰ ἀδιαφορήσω μπροστὰ στὸ ἐνεργούμενο παγκόσμια πείραμα, μὲ διαβλητὰ φαρμακευτικὰ προϊόντα, ὡς πρὸς τὴν παραγωγή τους, ἀλλὰ καὶ ὡς πρὸς τὸ συνεπιφερόμενο ἀνθρωποκτόνο δαιμονικὸ ἦθος, ποὺ τὰ ἐπενόησε. Ὅπως, ἐπίσης, δὲν μπορῶ νὰ ἀποκρύψω τὶς φοβερὲς παρενέργειες καὶ τοὺς θανάτους, ποὺ ἐπῆλθαν μέχρι σήμερα, τὰ ὁποῖα ἐπιμελῶς ἀποκρύπτονται στὴν πατρίδα μας. Κυρίως, ὅμως, μὲ ἐνδιαφέρει νὰ μὴ θέσω ποτὲ σὲ κίνδυνο τὴν σωτηρία τῆς ψυχῆς, οὐδὲ τοῦ ἐλαχίστου, ὑπὲρ οὗ Χριστὸς ἀπέθανε, μὲ ὁποιοδήποτε προσωπικὸ κόστος.
Ἐπειδὴ λοιπόν, ἄνθρακες ὁ θησαυρός, ἄν ἐπιθυμεῖ ὁ κ. Δ. Β. εἶμαι, εἰλικρινῶς, στὴν διάθεσή του καὶ γιὰ μία, ἐπί πλέον, ἄλλη διευκρινιστικὴ μακροσκελῆ ἐπιστολή.
Ἐπὶ τοῦ κειμένου τῶν Ἁγιορειτῶν, τὸ ὁποῖο προσυπογράφω ἐκθύμως, ἔχω νὰ σημειώσω ὅτι ὁ χρόνος ποὺ τελέστηκε ἡ ἁμαρτία τῆς ἔκτρωσης δὲν ἀποτελεῖ ἄλλοθι γιὰ τὴν χρησιμοποίηση τῶν παραγώγων τῆς ἁμαρτίας. Οἱ ἐκτρώσεις αὐτὲς χαρακτηρίζονται ὡς ἐπιλεκτικὲς, δηλαδὴ σκοπίμως γενόμενες γιὰ συγκεκριμένο πειραματικὸ λόγο σὲ ὑγιῆ ἔμβρυα. Γι’ αὐτὸ καὶ ὑπάρχει πλήρης ἀπόκρυψη τῶν οἰκογενειακῶν στοιχείων τοῦ ἐμβρύου. Γιὰ τοὺς ἀναφερομένους θανάτους ὑπάρχουν συγκεκριμένες βιβλιογραφικὲς ἀναφορές, ποὺ παραθέτω στὴν Δεύτερη Ἀνοικτὴ Ἐπιστολή μου πρὸς τὴν Δ.Ι.Σ. Χαριστικὴ βολὴ στὴν παραπληροφόρηση τοῦ ἐπιστολογράφου ἔδωσε ὁ κ. Π. Βλαχογιαννόπουλος, τῆς ἐπιτροπῆς φαρμακοεπαγρύπνησης, μὲ τὴν ἐπιστολὴ παραίτησής του πρὸ δεκαημέρου.
