Οι συμβουλές του για την προσευχή ήταν πολύ πρακτικές. Έλεγε: Θα
ορίσεις μια συγκεκριμένη ώρα που θα έχεις ησυχία, και θα κάνεις
προσευχή λέγοντας το: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με» αργά και
παρακαλεστικά, «κλαψιάρικα» χωρίς να κρατάς κομποσκοίνι. Πριν ξεκινήσεις
όμως θα κάνεις μια προεργασία.
Θα διαβάσεις λίγο από το Ευαγγέλιο, από
το Γεροντικό και τα άλλα πατερικά βιβλία. Θα σκεφτείς λίγο τη ζωή σου,
τις ευεργεσίες του Θεού και έτσι η ψυχή θα μεταφερθεί στον πνευματικό
χώρο. Πολύ βοηθάει εδώ η αυτοσχέδια προσευχή. Και έτσι, χωρίς να μετράς
κόμπους με το κομποσκοίνι, θα προσεύχεσαι ορισμένη ώρα με το ρολόι. Αυτή
η προσευχή με το πρόγραμμα που είπαμε, θα ζωογονήσει και θα δυναμώσει
την ψυχή με τρόπο μυστικό, όπως ένα φυτό που κάθε μέρα το ποτίζουμε με
λίγο νερό και αυτό μεγαλώνει χωρίς να γνωρίζουμε πώς.
Απόσπασμα από το Κοντά σε έναν Άγιο...
