Περιστατικά ἀπό τό ἱεραποστολικό κλιμάκιο τοῦ Μπουρουντί
Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
Ἔγραψε σέ χαρτί τά παρακάτω λόγια στήν γλῶσσα σουαχίλι καί μοῦ τό ἔδωσε. Τό παραδίδω στούς ἀναγνῶστες μου μεταφρασμένο:
«Ἡ ἡμέρα τῆς βαπτίσεώς μου, ἡ 23 Δεκεμβρίου 2005 εἶναι γιά μένα μία ἡμέρα, τήν ὁποία δέν θά ξεχάσω ποτέ στήν ζωή μου.
Ἀπό τότε ἠμπόρεσα νά γνωρίσω τήν ἀληθινή αἴσθησι στήν πνευματική ζωή. Λέγω αὐτό διότι ἄλλαξα στήν συμπεριφορά μου.
Αἰσθάνομαι ὑπερήφανος γι᾿ αὐτά τά δῶρα καί τά χαρίσματα πού μοῦ ἔδωσε ὁ Φιλάνθρωπος Θεός. Εἶναι ἡ πρώτη φορά στήν ζωή μου πού ἔζησα αὐτές τίς ἐμπειρίες, ἰδιαίτερα τήν ἡμέρα τῆς βαπτίσεώς μου.
Ἡ μαρτυρία μου συνίσταται σέ τρία μεγάλα μέρη:
1. Αἰσθάνθηκα ἀλλαγή μέσα στήν καρδιά μου.
2. Ἄλλαξε ριζικά ἡ ἐξωτερική συμπεριφορά μου καί
3. Ἄλλαξε ὅλη ἡ ζωή μου.
Ἡ καρδιά μου ἀπό τότε πού βαπτίσθηκα εἶναι πλέον σταθερή. Αἰσθάνομαι εἰρηνικός, ἐνῶ πρίν, ὅταν ἤμουν καθολικός δέν εἶχα αὐτή τήν εἰρήνη στήν καρδιά μου.
Ὅσον ἀφορᾶ τήν συμπεριφορά μου ἄλλαξα πολύ. Πρίν ἤμουν ἀντικοινωνικός, δέν ἤθελα νά μιλάω μέ κανέναν, δέν αἰσθανόμουν ἄνετα. Ἤμουν ἐριστικός καί ἀπότομος.
Στήν πνευματική μου ζωή νοιώθω μιά βαθειά εἰρήνη στήν καρδιά. Προσεύχομαι πολύ ἄνετα καί γρήγορα λέγοντας τήν εὐχή τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί ἔχω πολλή χαρά μέσα μου.
Εὐχαριστῶ τόν Χριστό καί τούς Πατέρες πού μέ βοήθησαν νά γνωρίσω καί νά εἰσέλθω στήν ἀληθινή καί ἀρχαία Ἐκκλησία Του, ἀπό τήν ὁποία ἐλπίζω νά σωθῶ.
Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
Ἔγραψε σέ χαρτί τά παρακάτω λόγια στήν γλῶσσα σουαχίλι καί μοῦ τό ἔδωσε. Τό παραδίδω στούς ἀναγνῶστες μου μεταφρασμένο:
«Ἡ ἡμέρα τῆς βαπτίσεώς μου, ἡ 23 Δεκεμβρίου 2005 εἶναι γιά μένα μία ἡμέρα, τήν ὁποία δέν θά ξεχάσω ποτέ στήν ζωή μου.
Ἀπό τότε ἠμπόρεσα νά γνωρίσω τήν ἀληθινή αἴσθησι στήν πνευματική ζωή. Λέγω αὐτό διότι ἄλλαξα στήν συμπεριφορά μου.
Αἰσθάνομαι ὑπερήφανος γι᾿ αὐτά τά δῶρα καί τά χαρίσματα πού μοῦ ἔδωσε ὁ Φιλάνθρωπος Θεός. Εἶναι ἡ πρώτη φορά στήν ζωή μου πού ἔζησα αὐτές τίς ἐμπειρίες, ἰδιαίτερα τήν ἡμέρα τῆς βαπτίσεώς μου.
Ἡ μαρτυρία μου συνίσταται σέ τρία μεγάλα μέρη:
1. Αἰσθάνθηκα ἀλλαγή μέσα στήν καρδιά μου.
2. Ἄλλαξε ριζικά ἡ ἐξωτερική συμπεριφορά μου καί
3. Ἄλλαξε ὅλη ἡ ζωή μου.
Ἡ καρδιά μου ἀπό τότε πού βαπτίσθηκα εἶναι πλέον σταθερή. Αἰσθάνομαι εἰρηνικός, ἐνῶ πρίν, ὅταν ἤμουν καθολικός δέν εἶχα αὐτή τήν εἰρήνη στήν καρδιά μου.
Ὅσον ἀφορᾶ τήν συμπεριφορά μου ἄλλαξα πολύ. Πρίν ἤμουν ἀντικοινωνικός, δέν ἤθελα νά μιλάω μέ κανέναν, δέν αἰσθανόμουν ἄνετα. Ἤμουν ἐριστικός καί ἀπότομος.
Στήν πνευματική μου ζωή νοιώθω μιά βαθειά εἰρήνη στήν καρδιά. Προσεύχομαι πολύ ἄνετα καί γρήγορα λέγοντας τήν εὐχή τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί ἔχω πολλή χαρά μέσα μου.
Εὐχαριστῶ τόν Χριστό καί τούς Πατέρες πού μέ βοήθησαν νά γνωρίσω καί νά εἰσέλθω στήν ἀληθινή καί ἀρχαία Ἐκκλησία Του, ἀπό τήν ὁποία ἐλπίζω νά σωθῶ.
Τώρα ἔχω τήν δύναμι νά βαδίζω στήν ἁγιότητα
Ἕνα ἀπόγευμα ἦλθε στήν ἐκκλησία μας ἕνα σεμνό καί ντροπαλό παιδί. Μετά τόν Ἑσπερινό μιλήσαμε μαζί. Αὐτός ὁ νέος τελικά βαπτίσθηκε μαζί μέ τόν ἀνωτέρω Ἰωάννη. Τίς ἐμπειρίες του τίς ἔγραψε ὅ ἴδιος στό χαρτί καί ἤδη τώρα σᾶς τίς παρουσιάζω μεταφρασμένες:
«Ἀγαπητοί Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί,
Μέ μεγάλη χαρά σᾶς γράφω σήμερα γιά νά σᾶς γνωστοποιήσω τήν χαρά πού ἔζησα τήν ἡμέρα τῆς βαπτίσεώς μου. Εἶμαι μπουρουντέζος. Πρίν ἤμουν καθολικός. Οἱ γονεῖς μου καί τ᾿ ἀδέλφια μου παραμένουν ἀκόμη καθολικοί.
Μία ἡμέρα περπατοῦσα στήν πόλι, ἔξω ἀπό τήν ὁδό πού εἶναι ἡ ἐκκλησία Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου τῆς Κοινότητος τῶν Ἑλλήνων μεταναστῶν.
Ἄκουσα νά κτυπᾶ ἡ καμπάνα καί νόμισα ὅτι καλοῦσε καί μένα νά μπῶ μέσα σ’αὐτή τήν ἐκκλησία. Πράγματι, τό Ἅγιο Πνεῦμα μέ ὡδήγησε στό ἐσωτερικό τοῦ ναοῦ ὅπου προσευχήθηκα μαζί μέ ἄλλους Χριστιανούς. Μετά ζήτησα ἀπό τόν μοναχό-ἱεραπόστολο π. Δ. νά μοῦ ἐξηγήσει τίς διαφορές μέ τήν καθολική «ἐκκλησία».
Μιλήσαμε μαζί. Μοῦ ἔδωσε καί βιβλία καί κατάλαβα ὅτι ἐδῶ βρῆκα τήν ἀληθινή θρησκεία τοῦ Χριστοῦ. Αὐτή εἶναι καί ἡ αἰτία πού μέ ὤθησε νά βαπτισθῶ.
Μετά τήν βάπτισι, ἐκείνη ἡ ἡμέρα καθώς καί οἱ ἄλλες, λιγώτερο βέβαια, ἦταν ἡ εὐτυχέστερη ἡμέρα τῆς ζωῆς μου. Τό Ἅγιο Πνεῦμα κατέβηκε ἐπάνω μου. Εἶχα πολλές δυνάμεις νά μιλάω μέ τούς ἄλλους Χριστιανούς. Μπῆκε ἡ ἀκράδαντη πίστις στήν καρδιά μου ὅτι εὑρίσκομαι μέσα στήν ἀληθινή ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ.
Πρίν, παρότι κατοικοῦσα σέ ἀπόστασι 500 μέτρων ἀπό τήν πρώην ἐκκλησία μου, κι ὅμως δέν πήγαινα στήν λειτουργία τους. Καί τώρα περπατάω 6 χιλιόμετρα κάθε πρωΐ γιά νά φθάσω στήν Ὀρθόδοξη ἐκκλησία.
Τώρα ἔχω μέσα μου πολλές δυνάμεις γιά νά τιμήσω τό Ὄνομα τοῦ Κυρίου μου καί νά ἐκτελέσω τά ἔργα Του.
Ἀληθινά σᾶς λέγω, Ἀδελφοί, ὅτι τό Ἅγιον Πνεῦμα εἶναι πλέον μαζί μου. Σᾶς προσκαλῶ, χωρίς δισταγμό, ἐλᾶτε κι ἐσεῖς σ᾿ αὐτό τόν δρόμο. Θά ζήσετε τίς ἴδιες ἐμπειρίες καί θά λάβετε τό Ἴδιο Ἅγιο Πνεῦμα στήν ζωή σας. Ὅ,τι ἔργο κάνω, προχωρεῖ πρός τά ἐμπρός διότι τό βοηθεῖ καί τό κατευθύνει τό Ἅγιο Πνεῦμα.
Ἡ ζωή πού κάνω τώρα, δέν εἶναι ἀπ᾿ αὐτή τήν γῆ. Ἤδη τώρα εἶμαι μέσα στήν δόξα τοῦ Θεοῦ καί στήν Βασιλεία Του ἐξ αἰτίας τῆς βαπτίσεώς μου.
Τελειώνω λέγοντας ὅτι τώρα ἔχω τήν δύναμι νά βαδίζω πάντοτε στήν ἁγιότητα κάθε ἡμέρα τῆς ζωῆς μου.
Ὁ ἀδελφός σας Θωμᾶς Manirampa.
Ἐπιμέλεια κειμένου Αναβάσεις
