Η Παλαιά Διαθήκη δέχεται πάντοτε πολλές κατηγορίες, τόσο για το περιεχόμενό της, όσο και τους βασικούς πρωταγωνιστές της. Οι επιθέσεις εναντίον των προσωπικοτήτων της είναι έντονες, ιδιαίτερα σε σελίδες Άθεων, Σκεπτικιστών ακόμα και πιστών Χριστιανών στο Διαδίκτυο, οι οποίοι τους κατηγορούν και τους περιφρονούν.
Ας δούμε δύο προσωπικότητες της Παλαιάς Διαθήκης, τους Πατριάρχες της Πίστης Αβραάμ και Λωτ, τις κατηγορίες εναντίον τους, όπως και την αναίρεση των κατηγοριών για εκείνους...
Κατηγορίες εναντίον του Αβραάμ
Ο Αβραάμ, υπήρξε γενάρχης των Εβραίων και το όνομά του σημαίνει «ο φίλος του Θεού». Θεωρείται Πατριάρχης της Πίστεως και η ιστορία του περιγράφεται στη Γένεση, το πρώτο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης. Ο Θεός υπόσχεται στον Αβραάμ και στη στείρα γυναίκα του, Σάρρα, ότι θα αποκτήσουν στα γεράματά τους παιδί και από το σπέρμα του ίδιου θα ευλογηθούν όλες οι φυλές της Γης. Ο Αβραάμ αποκτάει παιδί με θαυματουργικό τρόπο σε ηλικία 100 ετών και συγκινεί όταν αποφασίζει να θυσιάσει και το ίδιο του το παιδί για το θέλημα του Θεού, ένα περιστατικό της Παλαιάς Διαθήκης που συγκίνησε διαχρονικά ποιητές και καλλιτέχνες.
Ας δούμε τις βασικές κατηγορίες εναντίον του Αβραάμ.
1. Ο Αβραάμ κατηγορείται ως μαστρωπός, δηλαδή προαγωγός της γυναίκας του Σάρρας, με βάση το κεφάλαιο 12 της Γένεσης και τους στίχους 11 – 17.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ο Αβραάμ αναγκάζεται με τη γυναίκα του Σάρρα να διαφύγει στην Αίγυπτο επειδή έπεσε στη χώρα του πείνα και για λόγους επιβίωσης αναγκάστηκε να την εγκαταλείψει. Εκείνη την περίοδο όμως, οι άνδρες σκότωναν τους άνδρες και τους έκλεβαν τις γυναίκες. Για αυτό και ο Αβραάμ ζήτησε από τη Σάρρα να πει πως είναι αδελφή του για να επιβιώσει. Πάντως αξίζει εδώ να σημειώσουμε πως ο Αβραάμ δεν είπε εντελώς ψέματα. Η Σάρρα ήταν όντως αδελφή του, αλλά ετεροθαλής. Ο Αβραάμ λοιπόν, ως άνθρωπος, έκανε και την ανθρώπινη προσπάθειά του και άφησε όλα τα υπόλοιπα στο Θεό.
Ο Αβραάμ δεν είναι μαστρωπός, επειδή δεν είπε ψέματα για να κερδίσει χρήματα εσκεμμένα, αλλά για να επιβιώσει. Ακόμα και αν δέχθηκε δώρα, χρυσάφι ή οτιδήποτε άλλο, δεν τα απέκτησε επειδή εκείνος τα ζήτησε αλλά επειδή του τα προσφέρανε οι Αιγύπτιοι από μόνοι τους.
2. Ο Αβραάμ κατηγορείται ως αιμομίκτης, επειδή η Σάρρα ήταν κόρη του πατέρα του και έγινε γυναίκα του.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η αιμομιξία χαρακτηρίστηκε ανήθικη πράξη μετά την έλευση του Χριστιανισμού. Η κάθε εποχή είχε τα δικά της έθιμα και συνήθειες, είναι ανόητο και χωρίς ίχνος λογικής να συγκρίνουμε ήθη και έθιμα του 2000 π.Χ. με το 2000 μετά Χριστόν. Την εποχή του Αβραάμ θεωρούταν ανήθικο να πάρεις ξένη γυναίκα για σύζυγο, οπότε ο Αβραάμ ακολουθούσε τα ήθη της εποχής του και δεν τα παραβίαζε.
3. Ο Αβραάμ κατηγορείται επειδή συμφώνησε με τη Σάρρα και έδιωξε τη δούλη του Άγαρ με το γιο του, τον οποίο απέκτησε μαζί της, όταν η Σάρρα τον διέταξε να κοιμηθεί με αυτή για να αποκτήσει παιδί.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ο Αβραάμ και η Σάρρα δεν είναι τέλειοι· είναι και αυτοί άνθρωποι με αδυναμίες. Η Σάρρα ταπεινώθηκε επειδή ήταν στείρα για δεκαετίες και ζήτησε από τον Αβραάμ να κοιμηθεί με τη δούλη της Άγαρ ώστε να αποκτήσει με αυτό τον τρόπο παιδί. Όταν είδε όμως τον γιο τής Άγαρ να περιφρονεί το γιο της Ισαάκ, το παιδί που ο Θεός της χάρισε, θυμήθηκε τα παλιά και ξύπνησε ξανά ο εγωισμός της. Ο Αβραάμ όπως περιγράφει η Γένεση «αισθάνθηκε πολύ σκληρό αυτό που ζήτησε η Σάρρα για το γιο του». Όμως, ο Θεός επενέβη και του είπε να ακούσει τη Σάρρα σε όσα του πει και να διώξει το γιο του, διότι Εκείνος θα τον φροντίσει.
Ο Αβραάμ ήταν ΠΡΟΦΗΤΗΣ και συνομιλούσε με το Θεό. Συνεπώς, από τη στιγμή που ο Θεός τον θεώρησε φίλο Του, πώς μπορούμε εμείς να τον κατηγορήσουμε;
Κατηγορίες εναντίον του Λωτ
Ο Λωτ είναι ένα από τα δημοφιλέστερα πρόσωπα της Παλαιάς Διαθήκης, ανιψιός του Αβραάμ και γιος του Αρράν. Ανήκει στους Πατριάρχες της Πίστεως, με την ιστορία του να εξιστορείται στο βιβλίο της Γενέσεως.
Ακόμα και αν θεωρείται «Δίκαιος», οι κατηγορίες εναντίον του είναι συχνές και, νομίζω, πως μπορούμε να τις αναλύσουμε περισσότερο.
1. Οι κατήγοροι του Λωτ τον κατηγορούν ότι πρόσφερε τις κόρες του ώστε να ασελγήσουν οι κάτοικοι των Σοδόμων, όταν εκείνος φιλοξένησε αγγέλους, Γένεση 19:1 – 8.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σε αυτή την κατηγορία μπορεί να απαντήσει κάποιος πως ο Λωτ ουσιαστικά, δεν πρόσφερε τις κόρες του, αλλά έκανε την παραχώρηση και τις ΘΥΣΙΑΣΕ. Εκείνη την εποχή το να φιλοξενείς ΑΓΓΕΛΟΥΣ ήταν ιερή υπόθεση και ο Λωτ έκανε μία δύσκολη παραχώρηση, ξεπερνώντας τον εγωισμό του. Δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε το Λωτ, διότι με αυτή τη λογική, όλοι οι μάρτυρες που θυσίασαν τα πάντα για το Χριστό είναι κακοί.
2. Θεωρούν πως δεν είναι δυνατό να τιμάται ως Δίκαιος κάποιος που έδωσε στο θείο του Αβραάμ το πιο άγονο κομμάτι γης.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Μπορούμε να απαντήσουμε και εδώ πως Δίκαιος δε σημαίνει τέλειος. Ένας άνθρωπος δεν κρίνεται από ορισμένες πράξεις, αλλά από το σύνολο της ζωής του. Κανένας δεν είναι τέλειος και όλοι έχουμε πέσει σε πολλά σφάλματα. Αλλά όλοι μας και πάλι ελπίζουμε πως κάποια στιγμή θα ονομαστούμε Δίκαιοι, παρά τα λάθη μας· εμείς που κατηγορούμε κάποιον μπορεί να έχουμε διαπράξει και χειρότερα. Ο Λωτ όταν έφυγε από το θείο του Αβραάμ, ήταν νέος και επιρρεπής. Στην πορεία της ζωής του μπόρεσε να ξεπεράσει τον εγωισμό του και να έρθει πιο κοντά στο Θεό.
3. Τον κατηγορούν πως απέκτησε παιδιά με τις κόρες του, Γένεση 19:30 – 36.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η Αγία Γραφή είναι ξεκάθαρη ως προς το γεγονός πως τον Λωτ τον μέθυσαν οι κόρες του και εκείνος δεν αντιλήφθηκε τίποτα. Ούτε και οι κόρες του Λωτ ευθύνονται για αυτό· απλώς μετά την καταστροφή των Σοδόμων και τον Γομόρρων αισθανόντουσαν μόνες και πίστευαν ότι δε θα αποκτήσουν απογόνους. Εκείνη την εποχή, οι γυναίκες χωρίς απογόνους θεωρούταν ντροπιασμένες και μόνες, για αυτό και θέλησαν μέσω αυτής της απάτης να προστατεύσουν τον εαυτό τους. Ακόμα και αν με τη σκευωρία αυτή έκαναν κακό στον πατέρα τους.
Ο Χριστιανισμός δε θεωρεί κανέναν άνθρωπο τέλειο. Και οι δίκαιοι και οι άγιοι, έκαναν πολλά λάθη στη ζωή τους. Τιμώνται όμως επειδή πίστευαν, μετανοούσαν και άλλαξαν στην πορεία της ζωής τους.
