Καρποφόρα και ευάρεστη στον Θεό είναι η καθαρή και άγια προσευχή. Ειδικότερα:
- Όταν προσευχόμαστε, δεν πρέπει να ζητάμε από τον Θεό πράγματα που θα μπορούσαν να αποβούν επιζήμια για άλλους ανθρώπους.
- Δεν πρέπει, επίσης, να ζητάμε από τον Θεό αγαθά που θα τα χρησιμοποιήσουμε για την ικανοποίηση των παθών μας.
- Η προσευχή μας πρέπει να πηγάζει από την καρδιά, εκφράζοντας την ευλάβειά της στον Θεό. Η απλή απαγγελία προσευχών, δίχως συμμετοχή της καρδιάς, δεν έχει αξία.
- Η προσευχή μας πρέπει να εμπνέεται από την ακλόνητη πίστη και τη στέρεη ελπίδα στον Θεό,
- Η προσευχή μας πρέπει να συνοδεύεται από πλήρη αφοσίωση και υποταγή στο θέλημα του Θεού,
- Η προσευχή μας πρέπει να συνοδεύεται, επίσης, από τη βαθιά συναίσθηση της αναξιότητας και της αδυναμίας μας, αφενός, και από την απόλυτη πεποίθηση στην παντοδυναμία, την παγγνωσία και την αγαθότητα του Θεού, αφετέρου.
- Η προσευχή μας πρέπει να συνοδεύεται ακόμη από την ειλικρινή και σταθερή απόφαση εγκαταλείψεως της αμαρτίας και χρησιμοποιήσεως κάθε πνευματικού μέσου που μας παρέχει ο Θεός για τη διόρθωσή μας.
- Πρέπει να ζητάμε από το Άγιο Πνεύμα να μας δώσει το χάρισμα της αληθινής προσευχής· γιατί αλλιώς ποτέ δεν θα μάθουμε να προσευχόμαστε σωστά.
- Πρέπει, καθώς προσευχόμαστε, να είμαστε απερίσπαστοι και άγρυπνοι, αποδιώχνοντας κάθε μάταιο λογισμό, που επιχειρεί να μας αποσπάσει από την ιερή εργασία της προσευχής.
- Πρέπει, τέλος, να προσευχόμαστε αδιάλειπτα, σταθερά και ανυποχώρητα στον πόλεμο των εχθρών της προσευχής, των δαιμόνων.
Ποια είναι τα αποτελέσματα της προσευχής;
Θαυμαστά, πράγματι, είναι τα αποτελέσματα της προσευχής. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην εισακούεται από τον θεό, αν προσεύχεται με πίστη και ελπίδα σ’ Αυτόν, με σταθερότητα και με καθαρή καρδιά. Και δεν υπάρχει αίτημα προς τον Κύριο που να μην ικανοποιείται, εκτός μόνο κι αν έρχεται σε αντίθεση με την αγαθότητά Του, με τη σοφία Του ή με το συμφέρον της ψυχής του ανθρώπου που προσεύχεται. Ο ίδιος ο Λόγος του Θεού βεβαίωσε: «Όλα όσα ζητήσετε στην προσευχή με πίστη, θα τα λάβετε» (Ματθ. 21:22).
Έτσι, λοιπόν, η προσευχή όλα τα κατορθώνει. Αποτρέπει το ξέσπασμα της δίκαιης οργής του Θεού πάνω σε άνομους ανθρώπους ή ακόμα και ολόκληρους λαούς (βλ. Εξ. 32:11-14). Απαλλάσσει από τις αμαρτίες (Ιακ. 5:15). Καθαρίζει την καρδιά από τα πάθη, φωτίζει το νου και δίνει στον άνθρωπο τη χάρη του Αγίου Πνεύματος (Ψαλμ. 50:12-14· Λουκ, 11:13). Θεραπεύει τους ασθενείς (Ιακ. 5:15). Ανασταίνει τους νεκρούς (βλ. Πραξ. 9:40). Εξουσιάζει ακόμα και τη φύση, σταματώντας ή προκαλώντας τη βροχή, όπως έκανε ο προφήτης Ηλίας (Γ’ Βασ. 17:1,7· 18:1,41-45), βγάζοντας από την πέτρα νερό και ανοίγοντας δρόμο μέσ’ από τη θάλασσα, όπως έκανε ο Μωυσής (Εξ. 17:1-7· 14:13-31), χωρίζοντας στα δύο τον ποταμό Ιορδάνη, όπως έκανε ο Ελισαίος (Δ’ Βασ. 2:14), σταματώντας τον ήλιο, όπως έκανε ο Ιησούς του Ναυή (Ιησ. Ναυή 10:12-13) και φέρνοντάς τον πίσω, όπως έκανε ο Ησαΐας (Δ’ Βασ. 20; 11).
Από το βιβλίο: Γέροντος Ευστρατίου (Γκολοβάνσκι), Απαντήσεις σε ερωτήματα χριστιανών. Ιερά Μονή Παρακλήτου, 2012. Ερωτήσεις 83, 104.
