Στην πορεία αυτών των δύσκολων εννέα μηνών πανδημικής κρίσης στην Ελλάδα, υπάρχει ένα ποσοστό πολιτών (μειοψηφικό μεν, σημαντικό δε), που είχε και έχει ακόμα τυφλή εμπιστοσύνη στους τρόπους που η κυβέρνηση, η επιστημονική επιτροπή και τα μέσα ενημέρωσης διαχειρίστηκαν αυτήν την εθνική (και παγκόσμια) περιπέτεια.
Ακόμα και ένας πολίτης με μια τέτοια άκαμπτη στάση (που ουσιαστικά εθελοτυφλεί), δεν είναι δυνατόν να μην προβληματίζεται με μια πληθώρα πραγμάτων που βλέπουμε να διαδραματίζονται μέρα με τη μέρα.
Δεν είναι δυνατόν να μην του κάνει εντύπωση αυτή η επίμονη, μονότονη και πλήρως συντεταγμένη τρομοκράτηση που ασκούν τα κυρίαρχα ΜΜΕ προς τους πολίτες, χωρίς να παρεμβαίνει κανένας απολύτως φορέας, για να βάλει κάποιο στοιχειώδες φρένο σε αυτόν τον ψυχολογικό πόλεμο που συνθλίβει ανελέητα το ηθικό των Ελλήνων.
Δεν είναι δυνατόν να μην προβληματίζεται από αυτήν την ασυδοσία των ΜΜΕ, που στην προσπάθεια τους να τρομοκρατήσουν όσο περισσότερο γίνεται, έχουν μετατρέψει τις εντατικές σε… τηλεοπτικά studio, μπαινοβγαίνουν σαν κύριοι σε χώρους που νοσηλεύονται ασθενείς με μια άκρως μεταδοτική ασθένεια, παραβιάζουν κάθε νοσηλευτικό πρωτόκολλο χωρίς κανείς να τους ζητάει τον λόγο, στήνονται για να ψαρέψουν πλάνα ακόμα και πάνω από κρεβάτια διασωληνωμένων ασθενών και όλα αυτά προβάλλονται από το πρωί ως το βράδυ στα κανάλια σαν να είναι κάτι φυσιολογικό!
Δεν είναι δυνατόν να μην απορεί κάποιος, για το ότι κανείς πλέον στα κανάλια (και στα μεγάλα sites) δεν ασχολείται με το να ενημερώνει τον κόσμο σχετικά με τους φυσικούς τρόπους πρόληψης κατά του κορονοϊού και όλων των άλλων ιώσεων, με την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος, με την σημασία της άθλησης και της ψυχικής υγείας. Αντ’ αυτών προβάλλουν εμμονικά μονάχα δύο μεθόδους πρόληψης: την μάσκα και… το επερχόμενο εμβόλιο, τίποτε άλλο!
Δεν είναι δυνατόν να μην γεννιούνται ερωτηματικά σε κάποιους, όταν βλέπουν μέλη της επιστημονικής επιτροπής (σαν την κυρία Παγώνη αλλά και αρκετούς άλλους), να βρίσκονται καθημερινά σε τηλεοπτικά παράθυρα από το πρωί μέχρι το βράδυ και να παίζουν την ίδια τρομοκρατική κασέτα non – stop : «η επόμενες εβδομάδες θα είναι κρίσιμες», «ξεχάστε τα Χριστούγεννα», «ξεχάστε τον εκκλησιασμό», «ξεχάστε το Πάσχα», «μάσκα μέχρι το καλοκαίρι», «έρχεται τρίτο κύμα και θα είναι χειρότερο». Και πάλι το ίδιο και ξανά και ξανά… ατελείωτες ώρες εκφοβισμού προς τον λαό, χωρίς σταματημό.
Με τόσες… εργατοώρες τηλεοπτικών εμφανίσεων, είναι να απορεί κανείς πότε (και αν) βρίσκουν χρόνο να ενημερωθούν για τα τρέχοντα επιστημονικά στοιχεία!
Δεν είναι δυνατόν να μην θορυβείται κάποιος, για το ότι η κυβέρνηση όχι μόνο δεν περιορίζει στο ελάχιστο όλα τα παραπάνω, αλλά τα ενθαρρύνει, τα χειροκροτεί και τα χρηματοδοτεί με έμμεσους τρόπους, μέσα από λίστες Πέτσα και ενημερωτικές καμπάνιες. Κάτι που θα συνεχίσει να γίνεται μπροστά στα μάτια μας – χωρίς καμιά πολιτική αιδώ – και με την υπόθεση των εμβολίων, με τον κ. Μητσοτάκη να ετοιμάζει άλλο ένα γενναιόδωρο πακέτο «χρυσόσκονης» προς τα ΜΜΕ για «να πείσει την ελληνική κοινωνία, για την ανάγκη να εμβολιαστούν όσο το δυνατόν περισσότεροι συμπολίτες μας».
Δεν είναι δυνατόν να μην ανατριχιάζει κάποιος με αδιανόητες δηλώσεις που προαναγγέλουν δυστοπικές πραγματικότητες, όπως του βουλευτή της ΝΔ Κωνσταντίνου Μαραβέγια, που δεν δίστασε να πει δημόσια πως: «Αν θέλουν κάποιοι να ζουν σε μια κοινωνία και όχι στα βουνά, πρέπει να κάνουν το εμβόλιο, αλλιώς θα μπουν απαγορεύσεις».
Δεν είναι δυνατόν να μη βλέπουν με αποτροπιασμό, πως αυτή τη περίοδο παρακολουθούμε να διαδραματίζεται μια παγκόσμια πλειοδοσία μεταξύ φαρμακευτικών κολοσσών (και των κρατών που βρίσκονται από πίσω τους), προωθώντας ουσιαστικά μια εμπορευματοποίηση του ίδιου του ανθρώπινου είδους. Βλέπουμε έναν παγκόσμιο επιστημονικό και επικοινωνιακό «πλειστηριασμό» με ποσοστά αποτελεσματικότητας εμβολίων (90%, 92%, 95% κ. ο. κ), ανάμεσα σε διεθνείς «παίκτες» που επιχειρούν να κυριαρχήσουν στην οικουμενική πανδημική αγορά.
Ένα παγκόσμιο εμπόριο ελπίδας που θα καθορίσει ποια κράτη θα κατακρημνιστούν και ποια θα μείνουν όρθια. Η ίδια μας η ζωή και η υγεία, γίνεται αντικείμενο διπλωματίας και διεθνών οικονομικών συμφερόντων και συγκρούσεων, μέσα στην εφιαλτική δίνη του ακόρεστου καπιταλισμού.
Αν κάποιος δεν προβληματίζεται από όλα αυτά και πολλά ακόμη, τότε δεν είναι απλώς μέρος μιας υπνοβατούσας μειοψηφίας. Ζει μέσα σε μια επικίνδυνη (για τον ίδιο αλλά και για τους συμπολίτες του) ψευδαίσθηση που θα καταρρεύσει σύντομα με πάταγο.
sportime,26/11/2020
