«Kι από το να αμαρτάνει κανείς είναι πιο φοβερό το να είναι και φαντασμένος, όταν αμαρτάνει. Γι’ αυτό και τους Koρινθίους τους κατηγορεί λέγοντας: “Kαι εσείς είστε φαντασμένοι” (A’ Kορ. 5,2). Αν κάποιος που καυχιέται για ένα κατόρθωμά του, έχασε τα πάντα, εκείνος που κάνει αυτό με αμαρτήματα, πόση τιμωρία δεν θα άξιζε; Γιατί αυτός δεν θα μπορέσει στη συνέχεια ούτε να μετανοήσει».
[Απ’ την ΣΤ΄ Ομιλία του «ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ»]
[Από το έργο «ΡΟΔΟΣΤΑΓΜΑ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΚΗΣ ΣΟΦΙΑΣ» του Κ.Γ.Παπαδημητρακόπουλου]