Μία μικρὰ καὶ ἀντικανονικὴ εἰς
σύνθεσιν Σύνοδος, εἰς τὴν ὁποίαν μάλιστα δὲν μετεῖχε κανεὶς Ἱεράρχης τῶν
ΗΠΑ, ἔλαβεν ἀναρμοδίως ἀποφάσεις, ἐκλέγουσα, τιμωροῦσα -ἄνευ ἀπολογίας-
καὶ μεταθέτουσα Μητροπολίτας τῆς Ἀμερικῆς! Φοροῦν μάσκες, διότι
κατανοοῦν ὅτι δὲν ὑπάρχει ἡ προστασία τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ εἰς τὸ
«ἄνομον συνέδριόν» των.
Τριτοκοσμικαὶ Ἐπισκόπων καταδίκαι ἄνευ δίκης!
ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΙΑ ΕΙΣ ΗΠΑ,
ΟΧΙ ΦΑΝΑΡΙΟΚΡΑΤΙΑ
Ἀνδραγαθήματα Νέας “Ψευδο-Συνόδου”
Γράφει ὁ κ. Λεωνίδας Ἀλεξάνδρου, θεολόγος
Ἀνδραγαθήματα Νέας “Ψευδο-Συνόδου”
Προφήτης Ἰερεμίας: «Ποιμένες πολλοὶ διέφθειραν τὸν ἀμπελῶνά μου, ἐμόλυναν τὴν μερίδα μου, ἔδωκαν μερίδα ἐπιθυμητήν μου εἰς ἔρημον ἄβατον· ἐτέθη εἰς ἀφανισμὸν ἀπωλείας, δι’ ἐμὲ ἀφανισμῷ ἠφανίσθη πᾶσα ἡ γῆ ὅτι οὐκ ἔστιν ἀνὴρ τιθέμενος ἐν καρδίᾳ» (Ἰερεμ. ιβ’ 10).
Τρόμος: Ἔ! Ἔ! Ἔρχεται
ἡ “Ἀνεξαρτησία” τῆς Ἀμερικῆς
Ἀφορμή γιά ἔμπονες σκέψεις καί οὐσιώδεις Ἀποφάσεις ἀποτελεῖ ἡ ἀπεχθής “Καρατόμησις” ἀναπολογήτου ἑνός Ὀρθοδόξου Ἕλληνος Μητροπολίτου, τοῦ κ. Εὐαγγέλου Νέας Ἰερσέης. Καί ἡ ἀτιμωτική “Τιμωρία” ἑτέρου, τοῦ Μητροπολίτου Βοστώνης κ. Μεθοδίου, ἀπό ἕνα ἀνύπαρκτο “Ὄργανο” καί “Δικαστήριο-Καταδικαστήριο”. Ἀπό μία Ἀντικανονική, Ἄκυρο, Διορισμένη καί γι’ αὐτό τό λόγο Νέα “Ψευδο–Σύνοδο” τοῦ “Φαναρίου”.
Τί νά πρωτοθαυμάση κανείς στόν ξεπεσμένο χῶρο τῆς “Φαναριώτικης” “Καταληψίας”; Τόν τρόμο τους; Τήν αὐθαιρεσία; Τήν ἀντικανονικότητα; Τόν παραλογισμό; Τήν σκληρότητα; Τήν ἀναλγησία;
Οὔτε οἱ πιό ἀπηνεῖς ἐχθροί καί διῶκτες τῆς Ἐκκλησίας δέν ἀπετόλμησαν ἀνάλογα ἔργα καταστροφῆς. Ἰδού τό “Μελανόψυχο” κείμενο.
Ἀνυπόστατοι,
Ἀνύπαρκτοι Ἀνακοινώσεις
Ἀνακοινωθέν Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως:
«Σήμερον, Πέμπτην, 8ην Ὀκτωβρίου 2020, τρίτην ἡμέραν τῶν ἐργασιῶν αὐτῆς τοῦ τρέχοντος μηνός, ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος ἠσχολήθη, μεταξύ ἄλλων, διεξοδικῶς μέ θέματα τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς καί ἐθεώρησεν ἐκθέσεις τοῦ οἰκείου Ἀρχιεπισκόπου Σεβ. κ. Ἐλπιδοφόρου, ἔλαβε δέ τάς ἑξῆς ἀποφάσεις:
α) ἀνέστειλε τήν ἰσχύν τοῦ Συντάγματος τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς μέ τήν προοπτικήν συστάσεως μικτῆς Ἐπιτροπῆς ἐξ ἀντιπροσώπων τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καί τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς πρός σύνταξιν νέου τοιούτου.
β) ἐπέβαλε τῷ Σεβ. Μητροπολίτῃ Βοστώνης κ. Μεθοδίῳ τήν ποινήν τῆς ἀργίας μέχρι τῆς Ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων διά τά εἰς ἅ ὑπέπεσε κανονικά παραπτώματα.
γ) μετέθεσε τόν Σεβ. Μητροπολίτην Νέας Ἰερσέης κ. Εὐάγγελον εἰς τήν Ἱεράν Μητρόπολιν Σάρδεων καί ὥρισε Πατριαρχικόν Ἐπίτροπον ἐν τῇ οὑτωσί χηρευσάσῃ Ἐπαρχίᾳ Νέας Ἰερσέης τόν Ἀρχιεπίσκοπον Ἀμερικῆς κ. Ἐλπιδοφόρον.
Ἀμερικῆς Ἰάκωβος:
Ἐγκλημάτισα διά Αὐτοκεφαλίαν
Δίδουμε ἀπόλυτο δίκαιο στόν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀμερικῆς Ἰάκωβο (1911-2005 μ.Χ.), ὁ ὁποῖος ἐκ τῶν μυχίων τῆς καρδίας του ἐξωμολογήθη:
-«Μετανιώνω, συνέχομαι βαθειά καί εἰλικρινά γιά τρία καταλυτικά ἐγκλήματά μου κατά τήν πολυετῆ Ἀρχιερατική διακονία μου:
-Πρῶτον ἔργον ἡ “Μητροκτονία”. Διότι κατήργησα τήν Ἑλληνική γλῶσσα ἀπό τή Θεία Λατρεία στόν Ἑλληνισμό τῆς Ἀμερικῆς.
-Δευτέρα πρᾶξις ἡ ἀφέλεια. Διότι πρότεινα ὡς Ἀρχιεπίσκοπο τόν πάνυ ἀκατάλληλο κ. Δημήτριο Τρακατέλη.
-Καί τρίτη παράλειψις, ἡ ἀτολμία. Διότι δέν ἀνεκήρυξα τό Αὐτοκέφαλο τῆς ζώσης Ἑλληνικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τοῦ Ἀποδήμου Ἑλληνισμοῦ. Τήν ἐλευθερία τῶν ἑπτά ἑκατομμυρίων (7.000.000) ψυχῶν. Δειλανδρίσας πρό ἀνυπάρκτων Τιτουλαρίων μέ ποίμνιο δύο χιλιάδων (2.000) ἀνθρώπων. Δύο φορές “Δολιχοδρομήσαμε”, καί στό παρά πέντε ὀπισθοχωρήσαμε ἄνανδρα πρό μιᾶς “Σκιᾶς”.
-Εἴθε ὁ Πανοικτίρμων Κύριος νά μέ ἐλεήση!» (Αὐτήκοος συζητητής, ἐν ζωῆ, Ἑλληνόφρων Μητροπολίτης).
Ἀνυπόστατος Νέα “Ψευδο-Σύνοδος”
Τό ἀνωτέρω ἀνακοινωθέν ἀποτελεῖ μνημεῖο θρασυτάτης ἀνυποστάτου πράξεως, διά λόγους Κανονικότητος, Ἐλευθερίας καί Λογικῆς.
Τό “Φανάρι” δέν συγκαλεῖ ποτέ, ἀλλά κατήργησε, τήν Ἱεραρχία τῶν ἑκατομμυρίων Ρωμιῶν, ἑκατόν εἴκοσι (120) Ἑλλήνων Ἐπισκόπων τῆς Διασπορᾶς.
Μή συγκαλουμένη δέ ἡ καταργηθεῖσα Ἱεραρχία, οὐδόλως ἐκλέγει τούς Ἀρχιερεῖς της καί τόν Προκαθήμενο αὐτῆς. Κατ’ οὐσίαν αὐτοί διορίζονται μέσα ἀπό ἀντικανονικές καί ἀντιευαγγελικές “Xοάνες”.
Ἡ λεγομένη “Διαρκής Σύνοδος” τοῦ Φαναρίου εἶναι ἀνυπόστατος Νέα “Ψευδο–Σύνοδος”, διότι εἶναι διορισμένη καί συναπαρτιζομένη ἀπὸ τοὺς κατ’ ἐπιλογήν “Προθύμους”. Δέν τηρεῖται, ἔστω τύποις, ἤ κατά σειράν συμμετοχή ὅλων τῶν Ἐπισκόπων εἰς αὐτήν.
Ἀνυπόστατον
“Δικαστήριον-Καταδικαστήριον”
Ἐπιπλέον καί κατ’ ἐπέκτασι τῶν ἀνωτέρω, σημειώνουμε:
Οὐδεμία Σύνοδος, πολλῷ μᾶλλον μία ἀνυπόστατος “Ψευδο–Σύνοδος”, δέν ὑπέχει τήν θέσι Ἐκκλησιαστικοῦ Δικαστηρίου.
Δι’ οἱανδήποτε περίπτωσι, ἐπιβάλλεται ὁ προσδιορισμός κατηγορίας. Καί στή συνέχεια ἡ συγκρότησις τοῦ “Φυσικοῦ”, Ἐλευθέρου Πρωτοβαθμίου καί Δευτοροβαθμίου Δικαστηρίου.
Ἐν προκειμένῳ, οὐδέν ἀνάλογο συνετελέσθη. Παρόμοια ἔργα διαδραματίζονταν μόνον στούς ἀπολιτίστους Πρωτογόνους Μάγους–Ἀρχηγούς τῶν ἀρχεγόνων Φυλῶν.
Πραγματικός Κυρίαρχος
τό Πλήρωμα Κλήρου – Λαοῦ
Τό ἀπύθμενο θράσος τοῦ ἀνακοινωθέντος δέν ἔχει τά ὅριά του. Ἡ Νέα “Ψευδο-Σύνοδος”, ἀπεφάνθη “Παπικῷ” Δικαίῳ. Ἐντολῇ “Τινός” Καταπεσμένου Σωματικῶς, Διανοητικῶς καί Ψυχικῶς.
Προσέτι, «ἀνέστειλε τήν ἰσχύν τοῦ Συντάγματος τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς …». Οὐδεμία ἁρμοδιότης ὑφίσταται πρός τοῦτο, στήν ἐν λόγῳ Νέα “Ψευδο-Σύνοδο”.
Μόνος ἁρμόδιος ἀπό τό Χριστό εἶναι τό ζῶν Πλήρωμα τοῦ Κλήρου τοῦ Λαοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἀμερικῆς. Αὐτό τό Πλήρωμα ἀποτελεῖ τόν μόνο Ἰδιοκτήτη Ἁρμόδιο καί Κυρίαρχο τῆς οἰκείας Ἐκκλησίας.
Κατά συνέπειαν, οὐδόλως ἰσχύει καί κατά κανένα τρόπο μία Ἀσήμαντος Ἀναφορά.
Νά συγκληθῆ Ἱερά Σύνοδος
τῶν Ἐπισκόπων τῆς Ἀμερικῆς
Προφανῶς, ἐπιβάλλεται νά συγκληθῆ Ἱερά Σύνοδος τῶν Ἐπισκοπων τῆς Ἀμερικῆς. Καί νά ἀναλάβη τίς δικές της, ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ Ἀποφάσεις. Μέ βάσι μόνον τούς Ἱερούς Κανόνες καί τά Εὐαγγέλια.
Νά ἀνακηρύξη πάραυτα τό Αὐτοκέφαλο τῆς ἰδίας Ἐκκλησίας. Κάτι, τό ὁποῖον οὕτως ἤ ἄλλως δρομολογεῖται, καί θά πραγματωθῆ, ὅσο καί ἐάν τό ἐπιβραδύνουν μερικοί ἐπίορκοι τῶν Ἱερῶν Θεσμίων.
Καί φυσικά, νά προβῆ εἰς τήν κανονική Ἐκλογή, ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ, τοῦ Ἀξίου, Πνευματικοῦ δικοῦ της Προκαθημένου, ἀποπέμποντας βεβαίως κάθε “Παρείσακτο”.
Νά μιμηθοῦν, καθυστερημένα ἔστω, ὅτι ἔπραξαν οἱ ἐλεύθεροι Ρῶσο- Ἀμερικάνοι, ἐπιβάλλοντας τήν ἰδία Αὐτοκεφαλία καί τό δικό τους ἐκλεγμένο Προκαθήμενο, τήν θέση ποῦ κατέχει σήμερα ὁ κ. Τύχων.
Κανονικαί διαδικασίαι
ἀπό τήν Ἐκκλησίαν Οὐκρανίας
Ἀποτελεῖ ἀλγεινή πραγματικότητα πῶς τό “Φανάρι” καί ὁ ὑποτακτικός τῆς Οὐασιγκτῶνος ἐπί δεκαετίες βεβηλώνει τούς Ἱερούς Κανόνες καί προκαλεῖ πολέμους καί Σχίσματα. Ἐπιβάλλεται λοιπόν ἡ λῆψις καταλυτικῶν μέτρων.
Ἐπειδή ἐπαπειλοῦνται νέες ταραχές ἀπό τόν μέγα ταραχοποιό ἀναφορικά μέ τή Λευκορωσία, τό Μαυροβούνιο καί τά Σκόπια, προέχει νά ἀναληφθοῦν ἄμεσες πρωτοβουλίες.
Δέν ἐπαρκεῖ ἡ ἀκοινωνησία πού ἐπέβαλε ἡ Ἐκκλησία τῆς Μόσχας. Ὄχι μέ κανένα τρόπο.
Ἐπιβάλλεται ἀπό τήν Κανονική Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας τῶν ἑκατό (100) Ἐπισκόπων νά ἀπαγγελθῆ κατηγορία καί νά συσταθῆ Ἐκκλησιαστικό Δικαστήριο, κατά τούς Ἱερούς καί θεοπνεύστους Ἱερούς Κανόνες.
Δειλέ, ὑπέγραψες ἀνύπαρκτον
“Ἀκοινωνησίαν” Χριστοδούλου
Ἡ ἔνοχος Σιωπή τῶν Ἑλλήνων Ἐπισκόπων τῆς Διασπορᾶς καί τῆς Ἑλλάδος θά ἀναχαιτισθῆ.
Οἱ Διάδοχοι τῶν Ἀποστόλων δέν ἐπιτρέπεται νά εἶναι Δίψυχοι.
Δυστυχῶς, ὁ Φόβος τους κατέστη μεγαλύτερος ἀπό τό Μῖσος τους πρός τούς ἀδιστάκτους παραβάτες τῶν Ἱερῶν Κανόνων καί τούς ἐγκληματίες τῆς Ἑλληνορθοδοξίας.
Ὑπενθυμίζουμε τήν γελοία “Τελετή”, στό Φανάρι, ὅπου σαράντα δύο (42) Ἐπίσκοποι μέ Ὠμοφόρια καί Πετραχήλια, ἄφωνοι, ἄχρωμοι ἄνανδροι, ὑπέγραφαν μέ “Αἱμο-Δηλητήριο” τήν ἀνυπόστατο “Ἀκοινωνησία” τοῦ Προκαθημένου τῆς ἐλευθέρας Ἑλλάδος, τοῦ Χριστοδούλου, τό 2004. Ποτέ ὅμως δέν ἀνεκάλεσαν τήν “Αἰσχρή” ὑπογραφή τους, οὔτε πῆραν πίσω τό αἷμα τους!
-«Εἶσαι ἀπαράδεκτος αἱμοπότης γι’ αὐτό πού ἐξετέλεσες», κατακεραυνώνει εὐσεβής νέος ἕνα ἐξ ἐκείνων τῶν “Δεσμίων” Ἐπισκόπων».
-«Εἶμαι ἀναπολόγητος, πραγματικά βαρύτατα ὑπόλογος», ἀπαντᾶ συντετριμμένος ὁ Ἀρχιερεύς.
-«Ὑπάρχει καί μία παραστατική φωτογραφία σου, πού ἀποτυπώνει τό αἶσχος τῆς μαυροψυχῆς σας», συνέχισε ὁ ἐλεγκτής.
-«Νά τήν καταστρέψης, σέ παρακαλῶ πολύ, νά τήν ἐξαφανίσης», παρακαλεῖ ἐκεῖνος.
-«Καί ὅμως εἴχατε, γιά κάποιο λόγο, καί λίαν ἀγαθές σχέσεις μέ τόν Χριστόδουλο», προσθέτει ὁ συνομιλητής.
-«Ἔχεις τή δυνατότητα νά μοῦ εἴπης, πῶς θά ἀτενίσης στά μάτια τόν φίλο σου τόν Χριστόδουλο», καταλήγει;
-«Ἐντρέπομαι, αἰσχύνομαι τά μέγιστα, ὡς ἔνοχος», παρεδέχεται καί κλείνει τό πρόσωπο.
-«Οὐδεμία δέ δημοσία μετάνοια. Οὔτε ἕνας ἀνδρεῖος ἀνήρ; «Ὁ Κύριος ἐγγύς», «ἡ ἔξοδος ἐγγύς», «ἡ τέχνη μακρά ὁ βίος βραχύς»», συμπεραίνει ὁ νέος.
Δυναμικοί Ἐπίσκοποι,
Μεθόδιος καί Εὐάγγελος
Δυστυχῶς ταῦτα ἀποτελοῦν μία “Χθόνιο” κατάστασι. Καί, “Ὄνειρο Σκιᾶς” οἱ ὑποτεταγμένοι σκλάβοι κάθε σκοτεινῆς ἐποχῆς.
Προφανῶς, ὁ Βοστώνης κ. Μεθόδιος καί ὁ Νέας Ἰερσέης κ. Εὐάγγελος, ὑποχρεοῦνται, νά ἐνημερώσουν τό Ποίμνιό τους καί τούς Κληρικούς τους καί νά ἀπορρίψουν κάθε ἀντικανονική ἐνέργεια τοῦ ἀνόμου καί παρανόμου “Φαναρίου”.
Συναπτά, οἱ πανίσχυρες ἐλεύθερες Ὁμογενειακές Ὁμοσπονδίες, κατέχουν τόν τρόπο, ὥστε νά ἀποτινάξουν τόν ἄνομο ζυγό “Φυτευτῶν” καί ἀλλοτρίων “Ψευτο–Ποιμένων”.
Τί φοβοῦνται ἅπαντες οἱ Συν–Επίσκοποι; Διατί τρέμουν οἱ δύο; Δέν ὑπάρχει Ἡγέτης; Πόσων ἐτῶν λογίζονται (74 καί 59 ἀντιστοίχως); Τί ἆραγε θά ἀπολέσουν; Πόσας “δεκαετίες” ἀκόμη ἀντέχουν νά ἐπιζήσουν, ὡς ἄβουλοι καί ὄχι ὡς ἀπελεύθεροι Χριστοῦ; Ἄς καταγράψουν μία φωτεινή σελίδα στήν Ἱερή Ἱστορία.
Ἄς ἐπιτελέσουν, νῦν, τό ἐπιβεβλημένο καθῆκον τους. Ἐκεῖνο τό ὁποῖο δέν πραγμάτωσαν, οὔτε ὁ Ἰάκωβος Ἀμερικῆς, οὔτε ἔστω ὁ Δημήτριος Τρακατέλης, Δειλανδρίσαντες ἀναξίως.
Παπισμός μέ πρόφασιν
τόν ἀνύπαρκτον “Ρωσικόν Κίνδυνον”
Ἡ Ὀρθοδοξία δέν δικαιοῦται νά καθεύδη. Συγκροτεῖ “Καταρράκτη” φωτός καί χρωμάτων, ὁ ὁποῖος ὁμοιάζει ἀκίνητος, ἀλλά εἶναι διαρκῶς ἀνανεούμενος καί ἀνακαινιζόμενος. Ἡ Ἑλληνορθοδοξία δέν ἀνέχεται “Παπίζουσες” πρακτικές. Οὔτε μεθοδεύσεις ἀνάλογες τῆς Ἀνατολικῆς χρυσοπίκιλτης ἀρχαίας Περσικῆς Αὐλῆς. Ὀρθόδοξος σημαίνει, Ἐλεύθερος, Λογικός Εὐαγγελικός καί Πολιτισμένος ἄνθρωπος.
Τό “Φανάρι” δολίως ἐπισείει τόν ἀνύπαρκτο “Ρωσικό Κίνδυνο”, τέως “Σοβιετικό”, προκειμένου νά παρασύρη μερικούς ἀφελεῖς Ἕλληνες. Ὑφίσταται ὅτι οἱ Γραμματεῖς καί οἱ Φαρισαῖοι, οἱ ὁποῖοι ὑποψιάζονταν καί ἔτρεμαν, μήπως ὁ Ἰησοῦς μετέβαινε πρός τούς Ἕλληνες καί στή Διασπορά.
«(Κύριος): Ζητήσετέ με καὶ οὐχ εὑρήσετέ με, καὶ ὅπου εἰμὶ ἐγὼ ὑμεῖς οὐ δύνασθε ἐλθεῖν. Eἶπον οὖν οἱ Ἰουδαῖοι πρὸς ἑαυτούς, ποῦ οὗτος μέλλει πορεύεσθαι ὅτι ἡμεῖς οὐχ εὑρήσομεν αὐτόν; Mὴ εἰς τὴν διασπορὰν τῶν Ἑλλήνων μέλλει πορεύεσθαι καὶ διδάσκειν τοὺς Ἕλληνας;» (Ἰωάνν. ζ’34-35). (Δηλαδή, ὁ Κύριος προειδοποιεῖ: θά μέ ζητᾶτε καί δέν θά μέ βρίσκετε, καί ὅπου θά εἶμαι ἐγώ δέν θά δύνασθε νά ἔλθετε. Συνεζήτησαν τότε οἱ Ἰουδαῖοι μεταξύ τους τίς ὑποψίες τους. Ποῦ πρόκειται νά πάη ὁ Ἰησοῦς καί δέν θά τόν βρίσκουμε; Μήπως θά πορευθῆ στήν διασπορά τῶν Ἑλλήνων καί θά διδάσκη τούς Ἕλληνες;»
Οἱ Ἅγιοι βιώνουν
τό θεϊκόν καί τό ἀνθρώπινον
Ἐν κατακλεῖδι, ἡ ἀληθής Ὀρθοδοξία εὑρίσκεται ΜΟΝΟΝ ἐκεῖ ὅπου ἐνοικεῖ ὁ Κύριος. Ἔνθα Διοικεῖ τό Πανάγιο Πνεῦμα καί ἀσκητεύουν οἱ Ἅγιοι. Ὄχι στούς “Τύπους” καί Τόπους τῆς χλιδῆς, τοῦ ἐγωϊσμοῦ καί τῆς ἀντικανονικότητος.
«Ἐκεῖ ὅπου οἱ πραγματικά ζῶντες Ἅγιοι βιώνουν τό ἔμπονο δρᾶμα τους. Γεύονται τήν Τραγωδία τῆς ζωῆς, ἀφοῦ ταυτόχρονα ἐνεργοῦν τό θεϊκό καί τό ἀνθρώπινο, τό συγκυριακό καί τό προσωπικό».
Ἤγουν, οἱ “Λεονταρό-Ψυχοι”, οἱ Ἀθανάσιοι, οἱ Βασίλειοι, οἱ Χρυσόστομοι, οἱ Γρηγόριοι, οἱ Φώτιοι, οἱ Ἅγ. Νεκτάριοι.
Προσέτι ἐπικαίρως, οἱ σύγχρονοι “Λεοντ-Άρνες”, οἱ Καντιώτηδες, οἱ Ἐπιφάνιοι, οἱ Θεολόγοι, οἱ Νικόδημοι, οἱ Φιλόθεοι Ζερβάκοι, οἱ Μᾶρκοι Μανώληδες κ.ἄ..
Οὐδείς ἕτερος “Ψευδο-Ευσεβής” «Ἀπιθανώτερος ὢν κολοιοῦ (=καλιακούδας) καὶ ἀφωνότερος πέρδικος καὶ κυνὸς (=σκύλου) ἀγεννέστερος,…» (Πλούταρχος, Περί τοῦ μή δεῖ δανείζεσθαι).
