35 εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς͵ Ἔτι μικρὸν χρόνον τὸ φῶς ἐν ὑμῖν ἐστιν. περιπατεῖτε ὡς τὸ φῶς ἔχετε͵ ἵνα μὴ σκοτία ὑμᾶς καταλάβῃ· καὶ ὁ περιπατῶν ἐν τῇ σκοτίᾳ οὐκ οἶδεν ποῦ ὑπάγει. 36 ὡς τὸ φῶς ἔχετε͵ πιστεύετε εἰς τὸ φῶς͵ ἵνα υἱοὶ φωτὸς γένησθε. Ταῦτα ἐλάλησεν Ἰησοῦς͵ καὶ ἀπελθὼν ἐκρύβη ἀπ΄ αὐτῶν.
Μεταφράζουμε: «Τούς είπε τότε ο Ιησούς: “Ολίγο χρόνο ακόμη τό φώς θά είνε μαζί σας. Περιπατείτε, έως ότου έχετε τό φώς, γιά νά μή σας καταλάβη τό σκοτάδι. Διότι εκείνος, πού περιπατεί στό σκοτάδι, δέν ξέρει πού πηγαίνει. Έως ότου έχετε τό φώς, νά πιστεύετε στό φώς, γιά νά γίνετε παιδιά του φωτός”. Αυτά είπε ο Ιησούς, καί έφυγε καί κρύφθηκε απ΄ αυτούς.
Ο σκοπός τής πίστεως στό Χριστό ως τό φώς εκφράζεται μέ τήν ωραία έκφρασι, «ίνα υιοί φωτός γένησθε». Τὀ «υιοί φωτός» (απαντά καί στό Α’ Θεσ. ε’ 5) είνε εβραϊσμός, συνώνυμος του εβραϊσμού «τέκνα φωτός» (Εφ. ε’ 8). Ανάλογοι εβραϊσμοί είνε οι «υιοί της βασιλείας» (Ματθ. η’ 12), «υιοί τού νυμφώνος» (Ματθ. θ’ 15), «υιοί βροντής» (Μάρκ. γ’ 17), «υιοί ημέρας» (Α’ Θεσ. ε’ 5), «τέκνα υπακοής» (Α’ Πέτρ. α’ 14) κ.α. Οι άνθρωποι, οι οποίοι πιστεύουν στό φώς, στό Χριστό, γίνονται «υιοί φωτός», συνδέονται στενότατα με το φώς, διεισδύονται από τό φώς, γίνονται φωτεινοί. Καί επειδή εδώ τό φώς νοείται ως ενυπόστατο, ως αυτός ο Χριστός, τό «υιοί φωτός», όπως ο ιερός Χρυσόστομος ερμηνεύει, σημαίνει «εμοί υιοί», υιοί του Χριστού. Μάς γεννά πνευματικώς ο Πατήρ, μάς γεννά τό Πνεύμα τό Άγιο, μάς γεννά καί ο Χριστός.
