ΣΤΙΣ 8 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ἡ ἁγία μας
Ἐκκλησία ἑορτάζει λαμπρὰ τὴ θεομητορικὴ ἑορτὴ τοῦ Γενεσίου τῆς Θεοτόκου,
ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τὴν ἀπαρχὴ τῶν ἑορτῶν τῆς ἐν Χριστῷ ἀπολυτρώσεως τοῦ
ἀνθρωπίνου γένους. Χαίρεται ἡ πλάση ὁλόκληρη γιὰ τὴ θαυματουργική Της
γέννηση καὶ ἑκατομμύρια χείλη τὴ γεραίρουν, διότι ἡ ἐπιλογὴ τῆς Παρθένου
Μαρίας, γιὰ νὰ διαδραματίσει τὸν σημαντικότερο ρόλο στὴ σωτηρία τοῦ
κόσμου ἀπὸ ἀνθρωπίνης πλευρᾶς, εἶναι τὸ μεγάλο θαῦμα τῆς ἱστορίας.
Οὐδεμία γυναίκα, κανένα ἄλλο ἀνθρώπινο πρόσωπο, μπόρεσε νὰ φτάσει σὲ
ἁγιότητα, καθαρότητα, δόξα καὶ μεγαλεῖο τὴν Παναγία μας καὶ γι’ αὐτὸ
ἀξιώθηκε νὰ γίνει ἡ μητέρα τοῦ Θεοῦ. Χάρις σ’ Αὐτὴν καὶ δι’ Αὐτῆς
ἑνώθηκε ἡ θεία φύση μὲ τὴν ἀνθρώπινη στὸ θεανδρικὸ πρόσωπο τοῦ Σωτῆρος
Χριστοῦ, γιὰ νὰ συντελεστεῖ ἡ σωτηρία.
Στὸ πρόσωπό Της καταξιώθηκε ἡ ἀπ’
αἰώνων καταφρονεμένη γυναικεία φύση, ἀλλὰ καὶ ἡ ἀνδρική, ἀφοῦ, διὰ τοῦ
Τόκου Της, αὐτὴ καθαρίστηκε, ἁγιάστηκε καὶ θεώθηκε. Χάρις σ’ Αὐτὴ καὶ
τοῦ Θείου Τόκου Της, «οὐκέτι ἐσμὲν ξένοι καὶ πάροικοι, ἀλλὰ συμπολῖται
τῶν ἁγίων καὶ οἰκεῖοι τοῦ Θεοῦ» (Ἐφεσ. 2,19). Ὁ «γενόμενος ἐκ γυναικός»,
ἐξ Αὐτῆς, μᾶς ἐξαγόρασε ἀπὸ τὴ δουλεία τῆς ἁμαρτίας καὶ τὴν
καταδυνάστευση τοῦ νόμου καὶ μᾶς χάρισε ξανὰ τὴ χαμένη τὴν υἱοθεσία,
ὥστε νὰ εἴμαστε πιὰ παιδιὰ τοῦ Οὐράνιου Πατέρα μας καὶ ὄχι δοῦλοι τῆς
ἁμαρτίας, «οὐκέτι εἶ δοῦλος, ἀλλ’ υἱός, εἰ δὲ υἱὸς καὶ κληρονόμος Θεοῦ
διὰ Χριστοῦ» (Γαλ. 4, 4-7).
Αὐτὴ εἶναι ἡ συμβολή Της στὸ κοσμοσωτήριο
ἔργο τοῦ Θεοῦ. Αὐτὲς εἶναι οἱ εὐεργεσίες, τὶς ὁποῖες ἀπολαμβάνουμε χάρις
σ’ Αὐτήν. Δὲν ἔχουμε παρὰ νὰ τὴν μακαρίζουμε καὶ νὰ τὴν εὐγνωμονοῦμε
ἀέναα καὶ νὰ τὴν βάζουμε βοηθὸ στὴ ζωή μας! Κατὰ τὴν μεγάλη θεομητορικὴ
ἑορτὴ τοῦ Γενεσίου Της, ἂς τὴν τιμήσουμε ὅπως Τῆς ταιριάζει!
