Περί των θαυμάτων παλαιότερα και στην εποχή μας έγραφε ο Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης:
«Οι Πατέρες εκείνης της εποχής είχαν πολύ πίστη και απλότητα και οι
περισσότεροι ήταν με λίγα μεν γράμματα, αλλά, επειδή είχαν ταπείνωση και
αγωνιστικό πνεύμα, δέχονταν συνέχεια τον θείο φωτισμό· ενώ στην εποχή
μας, που έχουν αυξηθεί οι γνώσεις, δυστυχώς η λογική κλόνισε την πίστη
των ανθρώπων από τα θεμέλια και γέμισε τις ψυχές από ερωτηματικά και
αμφιβολίες.
Έτσι επόμενο είναι να στερούμεθα τα θαύματα, γιατί το θαύμα ζήται και δεν εξηγείται με την λογική.
Παλαιότερα, πριν από 20 χρόνια, εύρισκε κανείς ακόμη την απλότητα
απλωμένη στο Περιβόλι της Παναγίας, και εκείνο το άρωμα της απλότητος
των Πατέρων μάζευε τους ευλαβείς ανθρώπους, που μιμούνταν τις μέλισσες,
και τους έτρεφε, και αυτοί μετέφεραν και στους άλλους από την πνευματική
αυτή ευλογία, για να ωφεληθούν.
Από που δηλαδή και αν περνούσες, θα άκουγες να διηγούνται θαύματα και
ουράνια γεγονότα, πολύ απλά, γιατί τα θεωρούσαν πολύ φυσιολογικά οι
Πατέρες.
Ζώντας λοιπόν σε αυτήν την πνευματική ατμόσφαιρα της Χάριτος, ποτέ
δεν περνούσε λογισμός αμφιβολίας για όσα άκουγες, γιατί και ο ίδιος κάτι
θα έβλεπες από αυτά.
Αλλά ούτε και περνούσε λογισμός, για να σημειώσεις ή να κρατήσεις στη
μνήμη σου τα θεία εκείνα γεγονότα για τους μεταγενέστερους, γιατί
νόμιζες ότι θα συνεχισθεί εκείνη η Πατερική κατάσταση.
Που να ήξερες ότι μετά από λίγα χρόνια ο περισσότερος κόσμος θα
παραμορφωθεί από την πολλή μόρφωση – επειδή διδάσκεται με το πνεύμα της
αθεΐας και όχι με το πνεύμα του Θεού, για να αγιάσει και την εξωτερική
μόρφωση – και η απιστία θα φτάσει σε τέτοιο σημείο, που να θεωρούνται τα
θαύματα για παραμύθια της παλαιάς εποχής.
Φυσικά, όταν είναι ο γιατρός άθεος, όσες εξετάσεις και εάν κάνει σ’
έναν Άγιο με τα επιστημονικά μέσα (ακτίνες κ.λ.π.), δεν θα μπορέσει να
διακρίνει την Χάρη του Θεού. Ενώ εάν είχε αγιότητα και ο ίδιος, θα ιδή
την Θ. Χάρη να ακτινοβολεί».
Από το βιβλίο: «Αγιορείται Πατέρες και Αγιορείτικα» – Γέρων Παΐσιος ο Αγιορείτης
Askitikon 
