Όσο
λιγότερη πίστη έχουμε, τόσο περισσότερη είναι η στεναχώρια μας. Μια από
τις σπουδαιότερες ωφέλειες της πίστης είναι η απελευθέρωση του ανθρώπου
από τις πολλές στεναχώριες…
Όσο
το παιδί γνωρίζει πώς υπάρχει ο πατέρας, που φροντίζει για το σπίτι και
για όλες τις δουλειές του σπιτιού, κάθε στεναχώρια του τελειώνει
γρήγορα με τραγούδι. Μόλις όμως χαθεί αυτή η αίσθηση, σωπαίνει το
τραγούδι! Τότε το παιδί αισθάνεται ορφανό και μόνο, περιτριγυρισμένο από
στεναχώριες, αισθάνεται περιτριγυρισμένο από ένα σμήνος σφίγγες.
Όσο
περισσότερο ο άνθρωπος προσπαθεί μόνος του, με τις δικές του δυνάμεις
να «ξεφορτώσει» τις στεναχώριες του, τόσο περισσότερο μπερδεύεται στα
δίχτυα τους.
Η
χαρά σβήνει, τα μαλλιά ασπρίζουν, το σώμα «εξατμίζεται», ο θυμός
μαζεύεται, μέχρι που ο άνθρωπος καταλήγει σαν μία τσάντα ξηρού δέρματος
γεμάτη θυμό, σκυμμένη πάνω από τον τάφο.
πηγή
πηγή