«Γέροντα, δεν μπορώ είναι γκρινιάρης!»
Του είπα κάποτε:
-Γέροντα, δεν μπορώ να συνεργασθώ μ’ αυτόν τον αδελφό… είναι γκρινιάρης.
-Μωρέ εσύ έχεις εγωισμό.
Το ξέρεις; Απ’ αυτόν τα παθαίνεις όλα. -Το ξέρω, Γέροντα, τον έχω από μικρός.
Εύχεσθε να μου δώσει ο Θεός ο ταπείνωση
στην καρδιά μου. -Όταν η καρδιά έχει την αγία ταπείνωση, όλα τα βλέπει
καλά και ζεί στην επίγεια Άκτιστη Εκκλησία του Θεού από τώρα.
-Ταπείνωση όχι αυτή που τη λέμε με λόγια, ούτε αυτή που νομίζουμε ότι αποκτήσαμε.
Η ταπείνωση η αγία, είναι δώρο Θεού στην ψυχή. Το δίνει ο Θεός όταν εύρει καθαρή προετοιμασία.
Τότε επιβλέπει με ευχαρίστηση και έλκει την ψυχή αυτή προς Εαυτόν.
-Λοιπόν κι εσύ μη λες «αυτός είναι γκρινιάρης, αυτός ζηλιάρης, αυτός θυμώνει» κ.λ.π.
Μη λες «δεν μπορώ να κάνω μαζί του, δεν
κάνω ποτέ». Αυτός δεν είναι τρόπος. Αυτό δεν είναι ορθόδοξο, δεν είναι
χριστιανικό. Έτσι δεν είσαι καθόλου στην αγάπη του Θεού. Έτσι ξεχωρίζεις
τον εαυτό σου από τη χάρη του Θεού, διότι τον ξεχώρισες από τους
αδελφούς σου.
Αντίθετα, θα παραβλέπεις τις αδυναμίες τους και χωρίς να τις μιμείσαι, θα γίνεσαι ένα με αυτούς στη συνεργασία.
Ό,τι θέλουν και όπως το θέλουν. Έτσι το
θέλουν; Έτσι. Αλλιώς; Αλλιώς. Με αυτό τον τρόπο καταστρέφονται τα τείχη
που μας χωρίζουν από τους αδελφούς μας. Έτσι συνδεόμεθα με το Χριστό. Όσο πιο πολύ συνδέεσαι καθημερινά με τους αδελφούς σου, τόσο περισσότερο εισέρχεσαι μυστικά μέσα στην αγάπη του Χριστού.
[Ά 59π.]
«Η αντιμετώπιση της γκρίνιας με προσευχή»
Ο Γέροντας μου είπε: «Μωρέ, ο Χριστός είπε τους εχθρούς να αγαπάμε.
Το καταλαβαίνεις αυτό; Μεγάλο πράγμα να αγαπάμε όλους και να προσευχόμαστε γι’ αυτούς.
Πείραξε έναν από σας ο διάβολος. Τον κάνει ανήσυχο, γκρινιάρη, ταραχοποιό.
Αν οι άλλοι δεν είναι έτοιμοι σε
προσευχή, η ταραχή μεταδίδεται σε όλους. Αντίθετα, αν ένας προσεύχεται
για τους άλλους, η ταραχή περιορίζεται.
Ακτινοβολεί τη χάρη του Θεού, και δι’ αυτού, η Χάρις εξαπλούται σ’ όλο το περιβάλλον του και το αγιάζει».
[Ά 63]
(Ανθολόγιο Συμβουλών, Άγιος Πορφύριος, σελ.132-135)Πηγή
