Κατόπιν
εκάλεσε ο βασιλεύς τους άρχοντές του και τους φίλους τους, τους οποίους
είχε μαλώσει και έβαλε ενώπιόν τους αυτά τα κιβώτια και τους είπε να
εκτιμήσουν πόσα θα πληρώσουν γι᾿ αυτό, που έχει επικαλυφθή με φύλλο
χρυσού και πόσο θα πληρώσουν για εκείνο που έχει εξωτερικά ένα στρώμα
πίσσας.
Αυτοί
έδωσαν περισσότερα χρήματα για το κουτί που ήταν εξωτερικά επενδεδυμένο
με φύλλα χρυσού, πιστεύοντας ότι μέσα υπάρχουν θησαυροί και ακριβά
πράγματα και βασιλικά ενδύματα, ενώ στο άλλο το αλειμμένο εξωτερικά με
πίσσα, δεν του έδωσαν καμμία αξία. Τότε ο βασιλεύς τους είπε:
-Ήξερα
πολύ καλά ότι θα ειπήτε έτσι, όπως είπατε! Αλλά δεν είναι αυτό σωστό.
Δεν πρέπει να κρίνουμε από τα εξωτερικά γνωρίσματά του ένα πράγμα ή έναν
άνθρωπο, αλλά να βλέπουμε τι πράγμα είναι μέσα, εάν δηλαδή αυτό το
εωτερικό είναι αξιοτίμητο ή άξιο περιφρονήσεως.
Καί
είπε ο βασιλεύς ν᾿ανοίξουν το ολόχρυσο εξωτερικά κουτί. Όταν το
άνοιξαν, εξήλθε από μέσα μία άσχημη μυρωδιά και είδαν ότι ήταν πράγματα
αξιοκαταφρόνητα.
Μετά είπε ο βασιλεύς:
-Έτσι
ομοιάζουν οι ενδεδυμένοι με ακριβά και ωραία ρούχα, υπερηφανευόμενοι
για την πολλήν περιουσία και την δόξα τους, ενώ μέσα στην καρδιά τους
είναι γεμάτοι από κακά έργα, αμαρτωλά και βρώμικα.
Μετά
είπε ο βασιλεύς ν᾿ ανοίξουν και το κουτί που ήταν αλειμμένο με πίσσα.
Όταν το άνοιξαν εξήλθε από μέσα μία ωραία μυρωδιά και είδαν ότι ήσαν
θαυμαστά πράγματα, ακριβά και ωραία. Οπότε είπε ο βασιλεύς πρός αυτούς:
-Αυτά
τα κιβώτια γνωρίζετε με τι παρομοιάζουν; Ομοιάζουν με δύο ταπεινούς
ανθρώπους, οι οποίοι ήταν ενδεδυμένοι με σχισμένα ρούχα και ξεραμένα τα
μάγουλά τους, κίτρινα τα πρόσωπά τους από την άσκησι και τους κόπους,
των οποίων εσείς εκυττάξατε την μορφή τους εξωτερικά και εμένα με
κατεκρίνατε, επειδή τους επροσκύνησα μέχρι του εδάφους.
Ενώ
εγώ κατανοώντας και γνωρίζοντας με τα εσωτερικά μου μάτια την
καθαρότητα και την λαμπρότητα των ψυχών τους, ότι ήταν θαυμαστές και
αγιώτερες από ό,τι το στέμμα μου και η βασιλική τιμή μου και ότι η δόξα
μου ενώπιόν τους δεν είναι τίποτε, τους επλησίασα και τους επροσκύνησα
μέχρι εδάφους ζητώντας την ευλογία τους.
Έτσι
τους εδίδαξε ο σοφός βασιλεύς να μη ζητούν την αξία του κάθε πράγματος
και του κάθε ανθρώπου από τα εξωτερικά του, αλλά από τα εσωτερικά του
πρώτα γνωρίσματα.
Παρόμοια
να κάνουμε κι εμείς, όπως έκανε αυτός ο καλός και σοφός βασιλεύς και να
τιμούμε τους δούλους του Θεού, διότι αυτοί είναι αδελφοί Του.
Διότι ο Θεός στην κρίσι δεν θα εξετάση την εξωτερική όψι, όπως είπε και ο προφήτης Σαμουήλ, όταν εξέλεξε για βασιλέα τον Δαβίδ.
Ο
Θεός εξετάζει και τώρα την καρδιά του ανθρώπου, ιδιαίτερα τότε την
ημέρα της εσχάτης Κρίσεως. Τότε θα δοξασθούν οι ταπεινοί, οι
περιφρονημένοι, οι περιγελώμενοι, οι διωγμένοι για την θεία δικαιοσύνη,
οι πτωχοί στο πνεύμα, οι οποίοι πιστεύουν ότι τα έργα τους είναι ελεεινά
και άχρηστα, οι ζητούντες την δικαιοσύνη του Θεού, αυτοί δηλαδή που
επιθυμούν να εφαρμόζεται στον κόσμο η θεία δικαιοσύνη και όλους όσους
εμακάρισε ο Κύριος. Τότε θα μακαρισθούν οι περιφρονημένοι, αυτοί που
επίστευαν ότι ήταν το σκουπίδι της κοινωνίας.
Οι ανόητοι και περιφρονημένοι του κόσμου θα εντροπιάσουν τους σοφούς. Οι μικροί και αδύνατοι θα εντροπιάσουν τους ισχυρούς.
Γι᾿
αυτούς λέγει ο Σωτήρας μας ότι οι τελευταίοι θα γίνουν πρώτοι. Αυτούς
τους οποίους εμείς θεωρούμε ασήμαντους και αποτυχημένους της ζωής,
επειδή προσεύχονται στον Θεό με όλη την καρδιά τους, θα λάμψουν
περισσότερο από τον ήλιο στην βασιλεία των ουρανών.
Ενώ
οι βασιλείς του κόσμου και οι δυνατοί της γής θα είναι γυμνοί από
αρετές ενώπιον του Θεού, εάν δεν πιστεύσουν στον Θεό. Και θα γίνουν όλες
αυτές οι αλλαγές και εκπλήξεις, διότι ο Θεός είναι δίκαιος και η
δικαιοσύνη του μένει στον αιώνα.
Μετάφρασις: Μοναχός Δαμασκηνός Γρηγοριάτης 1998
anavaseis
panagia-ierosolymitissa