Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΙΣ ΗΠΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ;

Ἀναγόρευσις τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου εἰς ἐπίτιμον διδάκτορα
ἀπὸ τὸ ἰησουϊτικὸν Πανεπιστήμιον Fordham τῆς Νέας Ὑόρκης.
Τὸν τίτλον κρατεῖ ὁ κ. Ἀρ. Παπανικολάου (27.10.2009).

«Ἐκλεκτὸς» συνεργάτης τῆς Ἀκαδημίας
τοῦ Σεβ. Δημητριάδος εἰσάγει «καινὰ δαιμόνια»!

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΙΣ ΗΠΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ;

Γιόγκα, Θεία Κοινωνία, Ὁμοφυλοφιλία ἀποτελοῦν τὸ τρίπτυχον ἀποστασιοποιήσεως
τῆς θεολογίας καὶ τῶν ἐκκλησιαστικῶν ἀποφάσεων μεταξύ Ἀθηνῶν καὶ Νέας Ὑόρκης.

Γράφει ὁ κ. Παναγιώτης Κατραμάδος, θεολόγος

Γιόγκα

Ὁ κ. Ἀριστοτέλης Παπανικολάου, καθηγητὴς τῆς Ἕδρας Ὀρθοδόξου Θεολογίας καὶ Πολιτισμοῦ «Ἀρχιεπίσκοπος Δημήτριος» τοῦ Πανεπιστημίου Fordham (Νέα Ὑόρκη), συνέγραψεν ἄρθρον μὲ τίτλον «Γιόγκα καὶ Ὀρθοδοξία», ποὺ ἐδημοσίευσεν εἰς τὴν ἱστοσελίδα «publicorthodoxy.org» τῆς 1ης Ἰουλίου 2020, ὄργανον τοῦ «Κέντρου Ὀρθόδοξων Χριστιανικῶν Σπου­δῶν», ποὺ ὁ ἴδιος διευθύνει. Μεταξὺ ἄλλων γράφει:

«Εἶναι ἔξυπνη κίνηση νὰ ἐκδώσει ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδας μία τέτοια ἀνακοίνωση σχετικὰ μὲ τὴ γιόγκα; Καὶ εἶναι ἡ γιόγκα ἐντελῶς ἀσυμβίβαστη μὲ τὴν Ὀρθόδοξη Χριστιανικὴ πίστη; Ὄχι μόνο δὲν εἶναι ἔξυπνη, ἀλλὰ ἐπὶ τῆς οὐσίας εἶναι ἀνεύθυνη, εἰδικὰ μὲ δεδομένη τὴν αὔξηση τῶν ἐπιστημονικῶν ἐνδείξεων πὼς ἡ γιόγκα μπορεῖ νὰ βοηθήσει ἐκείνους ποὺ ὑποφέρουν ὄχι μόνο ἀπὸ ἄγχος, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ ψυχικὰ τραύματα καὶ ἠθικὲς πληγές… ἡ πρόσφατη δήλωση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἑλλάδας ποὺ ἀπαγορεύει τὴν ἐξάσκηση τῆς γιόγκα εἶναι πολὺ ἐπικίνδυνη, καθὼς στερεῖ τὰ θύματα ψυχικῶν τραυμάτων ἀπὸ μία πρακτικὴ ποὺ ἀποδεικνύεται ἀποτελεσματική… Τὸ πρόβλημα εἶναι ὅτι ἡ Σύνοδος ἔκρινε ἀπαραίτητο νὰ κάνει μία δήλωση χωρὶς καμία γνώση αὐτῶν τῶν ἐπιστημονικῶν στοιχείων… Ἀλλὰ τὸ πρόβλημα εἶναι ὅτι αὐτὴ ἡ λογικὴ ἀσυμβατότητας, ἡ ὁποία εἶναι πραγματικὰ μία λογικὴ καθαρότητας, δὲν εἶναι οὔτε ἱστορικὰ οὔτε θεολογικὰ ὑπερασπίσιμη… ἐκφράζει περισσότερο μία δυϊστικὴ ἄποψη τοῦ κόσμου, ποὺ συναντᾶ κανείς, παραδόξως, στὸν Γνωστικισμό, τὸν Μανιχαϊσμὸ καὶ τὸν Σαβελλιανισμό. Μία λογικὴ τῆς Ἐνσάρκωσης δὲν βλέπει τὸν κόσμο μέσα ἀπὸ διλήμματα τύπου «ἢ αὐτὸ ἢ ἐκεῖνο»… ἡ Σύνοδος ἀποξενώνει πάρα πολλοὺς πιστούς της, ἐνῶ ἰδιαιτέρως στερεῖ ἐκείνους ποὺ ὑφίστανται ψυχικὰ τραύματα ἀπὸ μία πρακτικὴ ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ τοὺς βοηθήσει νὰ βιώσουν αὐτὸ ποὺ ὁ Ἅγιος Παῦλος θεωρεῖ ὅτι εἶναι «καρπὸς τοῦ πνεύματος· ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις» (Γαλ. 5:22)».

Δὲν θὰ ἐπιχειρήσωμεν νὰ ἀναιρέσωμεν τὰ ὑποτιθέμενα θετικὰ στοιχεῖα τῆς Γιόγκα, καθὼς εἶναι εἰς ὅλους γνωστὴ ἡ δαιμονική της ἐπήρεια, οὔτε νὰ ἀνατρέψωμεν τοὺς ἀνωτέρω ψευδοθεολογικοὺς ἀκροβατισμούς, ποὺ δὲν φείδονται οὔτε τοῦ Ἀπ. Παύλου(!), καθὼς εἶναι ἕωλοι. Μᾶς ἀπασχολεῖ ὅμως ὅτι ἀπευθύνει τουλάχιστον δέκα ἀμέσους ἢ ἐμμέσους ὑποτιμητικοὺς χαρακτηρισμοὺς (ἀνεύθυνη, ἐπικίνδυνη κ.λπ.) πρὸς τὴν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος, μὲ κορυφαῖον ὅλων ὅτι ἡ θέσις τῆς Ἱεραρχίας μας διολισθαίνει πρὸς τὴν αἵρεσιν! Διατί τοιαύτη ἐπίθεσις καὶ μάλιστα διὰ τὴν γιόγκα; Ὅταν ἐρευνήση κανείς, θὰ ἀντιληφθῆ ὅτι ὁ πόλεμος κατὰ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἔχει ἀρχίσει πολὺ ἐνωρίτερον…

Θεία Κοινωνία

Ἡ ἰδία ἱστοσελὶς μὲ ἀφορμὴν τὰς προκλήσεις ποὺ ἤγειραν οἱ ἀμφισβητίαι τῆς Θ. Κοινωνίας μὲ ἀφορμὴν τὸν κορωνοϊόν, ἐδημοσίευσεν ἐπιλεκτικῶς συγκεκριμένα ἄρθρα. Ἐνῶ εἶχε μεσολαβήσει ἡ ἀπόφασις τῆς ΔΙΣ τῆς 9ης Μαρτίου 2020, ὅπου ἀνεφέρετο ρητῶς ὅτι «ἡ κοινωνία ἀπὸ τὸ Κοινὸ Ποτήριο τῆς Ζωῆς, ἀσφαλῶς καὶ δὲν μπορεῖ νὰ γίνει αἰτία μετάδοσης ἀσθενειῶν», ἀναρτᾶται τὴν 19ην Μαρτίου ἄρθρον τοῦ αἰδεσιμωτάτου Nicholas Denysenko, τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Βαλπαραΐσο (Η.Π.Α.), μὲ τίτλον: «Προφυλάσσουν ἀπὸ τὶς ἀσθένειες τὰ μυστήρια;». Εἰς αὐτὸ ἀναφέρονται καὶ τὰ ἑξῆς:

«Τὸ ζήτημα αὐτὸ ἔχει προκαλέσει συναισθηματικὰ φορτισμένες δηλώσεις, μὲ κεντρικὴ ἰδέα ὅτι σὲ καμία περίπτωση ἡ Εὐχαριστία δὲν μπορεῖ νὰ μεταδώσει ἀρρώστιες, ἐπειδὴ ἀκριβῶς πρόκειται γιὰ τὴν πραγματικὴ παρουσία τοῦ Σαρκωθέντος Χριστοῦ… Ἡ κορωνίδα αὐτῆς τῆς ὑπεράσπισης τῆς πίστης εἶναι ὅτι δὲν ἐπιτρέπονται ἀλλαγὲς στὸν τρόπο μετάδοσης τῆς Κοινωνίας… Μὲ τὴν ἔρευνά μου, θὰ δείξω ὅτι ἡ Ἐκκλησία ἔχει χρησιμοποιήσει πολυάριθμους τρόπους γιὰ τὴ διανομὴ τῆς Θείας Κοινωνίας καὶ ὅτι ἡ σταθερή της πίστη στὴν πραγματικὴ παρουσία τοῦ Χριστοῦ στὰ εὐχαριστιακὰ δῶρα δὲν ἐγγυᾶται καὶ προστασία ἀπὸ ἀσθένειες… Οἱ θεολόγοι ἄρχισαν νὰ διαβεβαιώνουν τοὺς χριστιανοὺς γιὰ τὴν πραγματικὴ παρουσία τοῦ Χριστοῦ στὴν Εὐχαριστία τὸν 4ο αἰώνα, καὶ τὰ σχετικὰ κείμενα χρησιμεύουν ὡς δομικοὶ λίθοι ἑνὸς θεολογικοῦ ἀφηγήματος, ποὺ διατείνεται πὼς εἶναι ἀδύνατο γιὰ ἕνα ἄνθρωπο νὰ ἀρρωστήσει ἐξαιτίας τῆς Θείας Κοινωνίας».

Ὡς ἀντιλαμβάνεται κανεὶς ὄχι μόνον ἀμφισβητεῖται ἡ Θ. Κοινωνία ἀλλὰ καὶ διανοίγεται ἡ ὁδὸς διὰ τὴν ἀλλαγὴν τοῦ τρόπου μεταδόσεώς της. Πράγματι, ὁ Σεβ. Ἀμερικῆς καθιερώνει τὰς πολλαπλὰς λαβίδας, πρακτικὴ ποὺ ἐπικροτεῖται ἀπὸ τὴν ἱστοσελίδα μὲ δημοσίευμα τῆς 21ης Μαΐου 2020 τοῦ διακόνου Ντανιὲλ Γκαλάτσα, ἀπὸ τὸ Πανεπιστήμιο τοῦ Ρέγκενσμπουργκ (Γερμανία), ποὺ φέρει τὸν τίτλον «“Μνήσθητι, Κύριε …”: Ἡ Λειτουργία, ἡ Ἱστορία καὶ ἡ «λαβίδα» τῆς Θείας Μετάληψης σὲ μία ἐποχὴ πανδημίας». Μεταξὺ ἄλλων γράφει:

«Μέχρι στιγμῆς, ἡ καλύτερη μέθοδος, ποὺ ἔχει προταθεῖ ἀπὸ τὸ Πατριαρχεῖο τῆς Ρουμανίας καὶ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία στὴν Ἀμερική, φαίνεται νὰ εἶναι ἡ χρήση ἀτομικῶν μεταλλικῶν κουταλιῶν μετάληψης γιὰ κάθε πιστό, ποὺ νὰ ἀποστειρώνονται ἀργότερα, μετὰ τὴν λειτουργία· μία μέθοδος ποὺ εἶναι καὶ οἰκεία καὶ ἀξιόπιστη».

Μετά, ἑπομένως, τὴν καθιέρωσιν ἀπὸ τὴν Ἱ. Ἀ. Ἀμερικῆς τῶν πολλαπλῶν λαβίδων, ἀπόφασις ἡ ὁποία εὗρε θεμελίωσιν εἰς τοιούτου εἴδους «θεολογικὰ» ἄρθρα, ἡ ἱστοσελὶς «public­orthodoxy.org» ἀπροκάλυπτα δημοσιεύει ἄρθρον τῆς νευροεπιστήμονος κ. Ἐρμίνας Νεντελέσκου μὲ τίτλον «Ἡ Εὐχαριστία, τὰ φυσικὰ στοιχεῖα της καὶ ἡ μοριακὴ βιολογία» τῆς 27ης Μαΐου 2020. Παραθέτομεν ἐνδεικτικῶς τὰ ἑξῆς:

«…χρήσης κοινῆς λαβίδας γιὰ τὴν θεία κοινωνία, πρακτικὴ γιὰ τὴν ὁποία ὑπάρχουν ἐπιστημονικὲς ἐνδείξεις ποὺ ὑποστηρίζουν ὅτι ἀποτελεῖ καθοριστικὴ ὁδὸ εἰσόδου ἰογενοῦς λοίμωξης… κάποιοι ἐρευνητὲς ἔχουν δείξει πειραματικὰ ὅτι τὸ ποτήριο τῆς μετάληψης περιέχει βακτήρια, τὰ ὁποῖα μεταφέρονται ἀκούσια σ’ αὐτὸ κατὰ τὴ διανομὴ τῆς μετάληψης… δεδομένου ὅτι πρόκειται γιὰ βιοϊατρικὰ θέματα, εἶναι ἐξαιρετικὰ σημαντικὸ νὰ διορθωθεῖ ἡ ἐπικίνδυνη καὶ ἐσφαλμένη ἀντίληψη ὅτι ἀσθένειες καὶ ἰοὶ δὲν μποροῦν νὰ μεταδοθοῦν μέσω τῆς διανομῆς τῆς θείας κοινωνίας… Ἡ πρακτικὴ τῆς χρήσης τῆς κοινῆς λαβίδας ἀποτελεῖ σοβαρὸ καὶ ἐν δυνάμει θανατηφόρο κίνδυνο γιὰ τὴν ὑγεία ὄχι μόνο τῶν ὀρθοδόξων χριστιανῶν, ἀλλὰ καὶ τοῦ εὐρύτερου κοινοῦ…».

Μετὰ τὴν ἀμφισβήτησιν ἦλθε λοιπὸν καὶ ἡ εὐθεῖα ἐνοχοποίησις τῆς Θ. Κοινωνίας. Ἔχει σημασίαν ὅμως ὁ ἱστορικὸς χρόνος δημοσιεύσεως τῶν ἀνωτέρω ἄρθρων. Ὅλα αὐτὰ τὰ δημοσιεύματα δὲν προεκάλουν μόνον τὴν ἀποδόμησιν τῆς Θ. Εὐχαριστίας ἐν μέσῳ τοῦ ἀδυσωπήτου πολέμου ποὺ ἐδέχθη κατὰ τὴν πανδημίαν, ἀλλὰ καὶ ἤρχοντο εἰς εὐθεῖαν ἀντιπαράθεσιν μὲ τὰς σταθεράς καὶ συνεχεῖς ἐπισημάνσεις τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ὅτι ἡ Θ. Κοινωνία δὲν μεταδίδει ἀσθενείας, ἰδιαιτέρως δὲ μὲ τὴν σαφῆ θέσιν τοῦ ἀνακοινωθέντος τῆς 1ης Ἀπριλίου ὅτι: ἀκόμη καὶ ἡ ἀλλαγὴ τοῦ τρόπου μεταδόσεως «θίγει τὴν δογματικὴ Ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας, δὲν γίνεται ἀποδεκτὴ καὶ εἶναι καταδικαστέα»! Ἡ στάσις ὅμως τῆς Ἱ. Ἀ. Ἀμερικῆς καὶ τῶν «θεολόγων» της εὑρίσκετο εἰς τὸν ἀντίποδα αὐτῶν ἀναρτῶσα καὶ ἡ ἰδία ἄρθρα διὰ τὴν ἀλλαγὴν τοῦ τρόπου μεταλήψεως!

Ὁμοφυλοφιλία

Προσφάτως, ὁ «Ο.Τ.» ἀπεκάλυψεν ὅτι τὸ κίνημα «Black Lives Matter» προωθεῖ τὰ αἰτήματα τῶν ὁμοφυλοφίλων. Τὴν 3ην Ἰουνίου ὁ Σεβ. Ἀμερικῆς συμμετέχει εἰς πορείαν καὶ κρατᾶ «πλακὰτ» μὲ τὸ σύνθημα τοῦ κινήματος. Ἀκριβῶς τὴν ἑπομένην ὁ κ. Ἀριστοτέλης Παπανικολάου συνυπογράφει ἄρθρον, ποὺ δημοσιεύεται εἰς τὴν εἰρημένην ἱστοσελίδα καὶ εἰς τὸν ἑλληνικὸν τύπον μὲ τίτλον: «Ὀρθοδοξία, συστημικὸς ρατσισμὸς καὶ ἡ λάθος πλευρὰ τῆς ἱστορίας». Μεταξὺ ἄλλων γράφει:

«…ἀκοῦμε τοὺς ἀνθρώπους νὰ ἀντιτίθενται σὲ ὁποιαδήποτε σχέση μὲ τὸ κίνημα «Οἱ μαῦρες ζωὲς ἔχουν σημασία», ἐπειδὴ θεωρεῖται ὅτι κάτι τέτοιο συνεπάγεται ὑποστήριξη θεμάτων ποὺ εἶναι ἀντίθετα μὲ τὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ ἄποψη αὐτή, ὡστόσο ἀποτυγχάνει νὰ ἀναγνωρίσει τὴν ποικιλομορφία ἐκείνων ποὺ ὑποστηρίζουν τὸ κίνημα αὐτό…».

Φαίνεται ὅτι εἶναι εἰς γνῶσιν τοῦ τί πρεσβεύει τὸ συγκεκριμένον κίνημα, ὅμως δὲν τὸν ἀπασχολεῖ ἰδιαιτέρως. Ἤδη ἕνα χρόνον ἐνωρίτερον ὁ κ. Ἀρ. Παπανικολάου εἰς ἄρθρον «Εἶμαι παραδοσιακός, ἄρα ὑπάρχω» τῆς 19ης Φεβρουαρίου δὲν εὑρίσκει συμβατὴν τὴν χρῆσιν τῆς λέξεως «ἠθικὴ» μὲ τὴν Ὀρθοδοξίαν:

«ἡ ἴδια πίστη μὲ ὁδηγεῖ ὅταν σκέπτομαι ἐπὶ τὰ θέματα τῆς σεξουαλικότητας… Πρέπει νὰ πάψουμε νὰ χρησιμοποιοῦμε φράσεις ὅπως «παραδοσιακός», «παραδοσιακὲς ἀξίες», καὶ «Ὀρθόδοξη ἠθική».

Μὲ τὴν δυνατότητα ποὺ θὰ τοῦ δώση ἐρευνητικὸν πρόγραμμα μὲ θέμα «Ἡ σύγχρονη Ὀρθόδοξη ταυτότητα καὶ οἱ προκλήσεις τοῦ πλουραλισμοῦ καὶ τῆς σεξουαλικῆς διαφορετικότητας σὲ μία ἐποχὴ ἐκκοσμίκευσης», ποὺ θὰ χρηματοδοτήση τὸ Βρετανικὸν Συμβούλιον, οἱ στοχασμοί του θὰ λάβουν τὸ ἐπιστημονικὸν κῦρος τῆς ἐρεύνης. Εἰς τὸ ἄρθρον του «Ὀρθόδοξη ἠθικὴ» γιὰ τὴ σεξουαλικὴ πράξη ἢ ἠθικὴ διδασκαλία τῆς σεξουαλικότητας;» τῆς 6ης Νοεμβρίου 2019 γράφει:

«…ἂν καὶ οἱ κανονιστικὲς πηγὲς τείνουν σὲ μεγάλο βαθμὸ νὰ καταδικάσουν τὶς ὁμοφυλοφιλικὲς σεξουαλικὲς πράξεις ἑνὸς συγκεκριμένου εἴδους, ὅπως ἐξήγησα, οἱ ἠθικοὶ κανόνες, οἱ ἀρχὲς καὶ οἱ πρακτικὲς ποὺ ἔχουν κωδικοποιηθεῖ κυρίως στοὺς κανόνες τῆς Ἐκκλησίας, εἶναι συζητήσιμες σὲ μία διαδικασία διαρκοῦς διάκρισης… Ὑπάρχουν πάρα πολλὲς ἐνδείξεις ὅτι ἡ ὁμόφυλη ἐπιθυμία διαμορφώνεται μέσα σὲ μακροχρόνιες σχέσεις δέσμευσης μὲ ἕνα τρόπο ἐνάρετο, καὶ ἂν πρόκειται νὰ γίνει συζήτηση στὸ σημεῖο αὐτό, τότε ἡ Ἐκκλησία θὰ πρέπει νὰ ἀκούσει αὐτὲς τὶς γεφυροποιὲς φωνὲς τῆς ἐμπειρίας».

Ἡ Ἀκαδημία τῆς Ἱ. Μ. Δημητριάδος

Ὁ κ. Παπανικολάου, ποὺ ἀσκεῖται εἰς τὴν γιόγκα, ποὺ γράφει τὰ ἀνωτέρω διὰ τὴν ὁμοφυλοφιλίαν καὶ ἔχει συνεκδώσει ἕνα συλλογικὸν θεολογικὸν τόμον μαζὶ μὲ τὴν κ. Ἐλισάβετ Προδρόμου (ἡ ὁποία ἦταν ἡ μόνη γυναίκα ἀπ’ ὅλον τὸν Ὀρθόδοξον κόσμον ποὺ ἐπελέγη ἀπὸ τὸν Πατριάρχην Βαρθολομαῖον ὡς σύμβουλος εἰς τὸ Κολυμβάριον), τυγχάνει καὶ ἐκλεκτὸς συνεργάτης τῆς Ἀκαδημίας τοῦ Βόλου. Ἡ Ἀκαδημία ὄχι μόνον τὸν ἔχει προσκαλέσει διὰ συνέδρια καὶ σειρὰ διαλέξεων, ἀλλὰ ἐξέδωσεν εἰς τὰ ἑλληνικὰ τὸ βιβλίον του «Ἡ πολιτικὴ τῆς θέωσης», ὅπου ἀνιχνεύει στοιχεῖα πολιτικῆς θεολογίας εἰς τὴν Ὀρθοδοξίαν «στὸ πλαίσιο τῆς εὐχαριστιακῆς ἐκκλησιολογίας καὶ τῆς θεολογίας τοῦ προσώπου καὶ ἄξονα τὴν ἔννοια τῆς θέωσης»…

Μία ἐκ τῶν συμμετοχῶν τοῦ κ. Παπανικολάου ὁμοῦ μετὰ τοῦ κ. Π. Καλαϊτζίδη, διευθυντοῦ τῆς Ἀκαδημίας, καὶ τοῦ συνεργάτου του κ. Ν. Ἀσπρούλη, ὅπως ἐπίσης καὶ τοῦ π. Β. Θερμοῦ, ἦτο αὐτὴ εἰς τὸ πολυσυζητημένον συμπόσιον ποὺ ὠργάνωσε τὸ «Κέντρο Ὀρθοδόξου Θεολογίας Ἄμστερνταμ» μὲ θέμα «ποιμαντικὴ καὶ σεξουαλικότητα» (7-9 Ἰουνίου 2017). Ἕνα μῆνα πρὶν τὸ συν­έδριον, τὴν 2αν Μαΐου, ἡ ἱστοσελὶς «publicorthodoxy.org» εἶχεν ἀναρτήσει τὸ ἄρθρον τοῦ ἀποσχηματισθέντος κ. Giacomo Sanfilippo μὲ τίτλον «Conjugal Friendship», ὅπου ἐδικαιολογεῖτο «θεολογικῶς» ἡ ὁμοφυλοφιλία!

Δύο κόσμοι

Ἡ Ἱ. Ἀ. Ἀμερικῆς φαίνεται ὅτι ἔχει ἀποφασίσει νὰ πορευθῆ εἰς τὴν ἀντίθετον ὁδὸν ἀπὸ ἐκείνην τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Ἀκόμη καὶ ἡ πρότριτα ληφθεῖσα ἀπόφασις τῆς «Συνόδου» τῆς Ἱ. Ἀ. Ἀμερικῆς περὶ τῆς ἀδυνάτου θέσεως ὁρίου ἡλικίας εἰς τοὺς Ἐπισκόπους (σωστὴ μὲν ἀλλὰ προσχηματικὴ) ἀντιτάσσεται εἰς τὰς δημοσίους δηλώσεις-προτάσεις τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κ. Ἱερωνύμου διὰ τὴν ἐπιβολὴν τοιούτου ὁρίου. Δὲν ἀπαιτεῖται νὰ εἶναι κανεὶς ὁ ἐξ ἀπορρήτων σύμβουλος τῶν Ἀρχιεπισκόπων, διὰ νὰ σχηματίση τὴν ἐντύπωσιν ὅτι ἕνα βαθὺ ρῆγμα ὄχι μόνον θεολογικὸν ἀλλὰ καὶ ἐκκλησιαστικὸν μεταξὺ τῶν δύο Ἐκκλησιῶν. Ἡ Ἀμερικὴ εἶναι ὁ τόπος ποὺ ἐπωάζεται ἡ νέα μορφὴ τῆς Ὀρθοδοξίας, ἡ ἀλλοτριωμένη, ἐνῶ ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἔστω καὶ μετριοπαθῶς ὑψώνει ἀκόμη ἀναχώματα. Ἀλλ’ ὡς γνωστὸν αὐτὸ ποὺ συμβαίνει σήμερα εἰς τὰς ΗΠΑ, μεθαύριον θὰ εὑρίσκεται εἰς τὴν Ἑλλάδα. Ἡ Ἐκκλησία μας ὅμως ἐπιμένει νὰ εἶναι ἕνα «σῶμα καὶ μία ψυχὴ» μὲ τοὺς νεοφαναριώτας, αἱ δὲ Θεολογικαὶ Σχολαὶ συνεργάζονται ἢ ἀκολουθοῦν τὸ πρότυπον τῆς Ἀκαδημίας τοῦ Σεβ. Δημητριάδος. Αὐτὴ ἡ ἅλωσις ὅμως δὲν γίνεται πρωτοσέλιδον εἰς τὰ ΜΜΕ, τὰ ὁποῖα ξιφουλκοῦν ἐναντίον τῶν ἐξωτερικῶν ἐχθρῶν καὶ ὑπερμαχοῦν ὑπὲρ τῶν ἐσωτερικῶν μὲ ἐγκώμια διὰ τὸν Σεβ. Ἀμερικῆς ὡς ἐλπιδοφόρον διὰ τὸ μέλλον…

Ὡστόσον, διακατεχόμεθα ἀπὸ τὴν ἐλπίδα ὅτι ὁ Ἅγιος Τριαδικὸς Θεὸς καὶ ἡ Ὑπέρμαχος Στρατηγὸς τοῦ Γένους μας θὰ διακρατήσουν τὴν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος ὡς τὴν μικρὰν ζύμην ποὺ θὰ ἀντισταθῆ καὶ θὰ μεταμορφώση καὶ τὴν Ἐκκλησίαν ποὺ παροικεῖ εἰς Η.Π.Α.