Σκοπός
είναι να ζούμε ορθόδοξα, όχι απλώς να μιλούμε ή να γράφουμε ορθόδοξα.
Γι’ αυτό, βλέπεις, ένα κήρυγμα δεν πληροφορεί, δεν αλλοιώνει τον άλλον,
όσο καλό κι αν είναι, αν ο ιεροκήρυκας δεν έχει βίωμα.
Το
να σκεφτώμαστε ορθόδοξα είναι εύκολο∙ το να ζούμε όμως ορθόδοξα θέλει
κόπο. Μια φορά ένας θεολόγος είχε κάνει μια ομιλία και είχε πει να πάνε
να δώσουν αίμα, γιατί υπήρχε ανάγκη. Και πράγματι πολλοί παρακινήθηκαν
και έδωσαν πολύ αίμα. Εκείνος όμως δεν έδωσε ούτε μια σταγόνα, αν και
είχε… μπόλικο.
Οι άλλοι
τότε σκανδαλίσθηκαν. «Εγώ, τους είπε εκείνος, με την ομιλία που έκανα
και παρεκίνησα τον κόσμο να δώση αίμα, είναι σαν να έδωσα το περισσότερο
αίμα»! Έτσι ανέπαυε τον λογισμό του. Καλύτερα ήταν να μην έκανε την
ομιλία και αθόρυβα να πήγαινε να δώση λίγο αίμα. Η ζωή μετράει.
Γι’
αυτό λέω στους λαϊκούς: «Να αγαπάτε τον Χριστό, να έχετε ταπείνωση, να
κάνετε το καθήκον σας και ο Χριστός θα προδώση την αρετή σας στα μάτια
των ανθρώπων».
Η αρετή έχει
τυπικό να προδίδη τον άνθρωπο, όπου κι αν βρίσκεται αυτός. Ακόμη και να
κρυφθή, και να υποκριθή με την δια Χριστόν σαλότητα, η αρετή θα τον
προδώση, έστω και αργότερα, και ο αποθηκευμένος του θησαυρός, που θα
ανακαλυφθή τότε μαζεμένος, θα βοηθήση πάλι πολλές ψυχές∙ ίσως τότε
περισσότερο.
Ο πνευματικός
να έρχεται στην θέση του κάθε εξομολογουμένου και να ζή τον πόνο του.
Αυτό χρειάζεται ιδιαίτερα στην εποχή μας, που οι άνθρωποι έχουν ανάγκη
από λίγο δροσερό νερό, και όχι από δυνατό ξίδι….
Ένας
από τους σοβαρότερους λόγους, που ταλαιπωρούνται οι αρχάριοι, είναι που
δεν βρίσκουν κατάλληλους Γέροντες, για να τους βοηθήσουν, επειδή,
δυστυχώς, οι περισσότεροι είμαστε γέροι και όχι Γέροντες.
Άγιος Παΐσιος
inpantanassis
