Μακάριοι ὧν ἀφέθησαν αἱ ἀνομίαι καὶ ὧν ἐπεκαλύφθησαν αἱ ἁμαρτίαι·
(31ος Ψαλμός)
Του Ανδρέα Χριστοφόρου
ΜΑΚΑΡΙΟΙ ΩΝ ΑΦΕΘΗΣΑΝ ΑΙ ΑΝΟΜΙΑΙ.
Η
διαρκής επιμελημένη καθημερινή και αέναη Μετάνοια, σιγά σιγά
μεταμορφώνει την επικέντρωση του Νου μας στη Φιληδονία, στη σάρκα, στο
φαΐ, στην καθημερινότητα σε Μακαριότητα.
Η Μεταμόρφωση γίνεται
από τη συγκέντρωση των σταγονιδίων της Άφεσης Αμαρτιών που προσφέρεται
από τον Χριστό και την Εκκλησία, στη Μετάνοια, στην Εξομολόγηση και στη
Θεία Κοινωνία.
Η Μακαριότητα είναι η μόνιμη πια κατάσταση Άφεσης Αμαρτιών που πλημυρίζει τον Μετανοούντα αγαλλίαση και ευφροσύνη.
Η Μακαριότητα είναι ο Καρπός της πολύχρονης και πολύμοχθης εργασίας της Μετανοίας.
Η
Μακαριότητα είναι η μόνιμη κατάσταση διαρκούς Αφέσεως Αμαρτιών που
αναβλύζει από την εγκαταβίωση του Αγίου Πνεύματος στην καρδία του
Μετανοούντος.
ΜΑΚΑΡΙΟΙ ΩΝ ΕΠΕΚΑΛΥΦΘΗΣΑΝ ΑΙ ΑΜΑΡΤΙΑΙ
Η
διαρκής παρουσία του Αγίου Πνεύματος στην καρδία του Μετανοούντος,
επικαλύπτει την Αμαρτωλότητα βαθμηδόν και ενώ είναι ζωντανή δεν ενεργεί,
μένει ως ροπή, έτοιμη ανά πάσα στιγμή να ενεργοποιηθεί εάν ο εργάτης
της Μετανοίας επαναπαυθεί και ραθυμίσει.
Όποιος
εργάζεται την Μετάνοια, θα απολαμβάνει αυτή την Μακαριότητα της
Βασιλείας των Ουρανών ήδη ζώντας στη γη που θα σβήνει κάθε διάθεση
επίγειας φιληδονίας.
