Ενώ έφευγε ο όσιος γέροντας Ευμένιος από
το Λοιμωδών Νόσων για τον Ευαγγελισμό, για την τελευταία νοσηλεία του,
στο δρόμο ευλογούσε την Αθήνα κι έλεγε: «Ωραία που είναι η Αθήνα!
Ευλογημένη Αθήνα!» Ευλογούσε τους δρόμους, την Ομόνοια, την Αγορά, την
Μητρόπολη, την Βουλή, όλη τη πόλη!...
Ω Αθήνα μου αγιασμένη! Ω πολύβουη αγία έρημος Αθήνα! Ω αρχοντική Αθήνα, ταπεινή, που ενώ έβγαλες τόσους μεγάλους σύγχρονους αγίους που συνέχισαν την Αγιότητα της αγίας Φιλοθέης, έγινες τόπος αγιασμού του 20ου και του 21ου αιώνα, αλλά και πιο πριν...
(Άγιος Ιερόθεος, άγιος Διονύσιος
Αρεοπαγίτης, άγιος Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός, Μέγας Βασίλειος, άγιος
Εφραίμ ο Μεγαλομάρτυρας, οσία Φιλοθέη, άγιοι 179 οσιομάρτυρες της Ιεράς
Μονής Ταώ Πεντέλης, όσιος Κλήμης του Σαγματά, άγιος Μιχαήλ Πακνανάς,
άγιος Νικόλαος Πλανάς, άγιος Νεκτάριος, άγιος Νικηφόρος Λεπρός, άγιος
Πορφύριος...)
Πολλούς αγίους ανέθρεψες Αθήνα μου και
έχεις στα σωθικά σου! Η Παράδοση συνεχίζεται. Άνοιξε την πόρτα του 20ου
αιώνα ο άγιος Νεκτάριος, αλλά την περπάτησαν πολλοί μεγάλοι άγιοι και
ακόμη περισσότεροι μυστικοί...
Την περπατούν και σήμερα μυστικοί διάδοχοι του Αγίου Πνεύματος!..
Ναι! Κι όμως...
Υπάρχουν διαμερίσματα - κελιά κι ησυχαστήρια - σε πολυκατοικίες, που γνέθουν μυστικά τις νύχτες το νήμα της Ζωής...
Αθέατοι ησυχαστές, άνδρες και γυναίκες,
που αναπαύουν τον Θεό, όντας «πτωχοί τω Πνεύματι» και υπήκοοι της
Βασιλείας των Ουρανών...
