Κύριοι,
«Δὲν ξύπνησε μία ὡραία πρωία ὁ
πρωθυπουργὸς καί… ἀπεφάσισε νὰ κλείσει τὰ σχολεῖα, τὰ πανεπιστήμια, τὰ
καταστήματα, τὰ γήπεδα, τὰ κέντρα πολιτισμοῦ, τὰ ξενοδοχεῖα, τὰ
ἀεροδρόμια, τὰ σύνορα, γιὰ νὰ καταστρέψει τὴν οἰκονομία τῆς χώρας, γιὰ
νὰ κτυπήσει τὴν Ἐκκλησία καὶ νὰ κάνει τοὺς Χριστιανοὺς νὰ μὴ κοινωνοῦν
τοῦ Σώματος καὶ τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ. Θεωρῶ ὅτι τέτοιες σκέψεις εἶναι
παράλογες», εἶπε μὲ νόημα ὁ Μητροπολίτης ποὺ ἐκπροσωποῦσε τὴν Ἐκκλησία
στὰ ΜΜΕ τὴν περίοδο τῆς καραντίνας» Πηγή: ΑΜΕ – ΜΠΕ.
Μποροῦμε ὅμως νὰ ἀπαντήσουμε καὶ ἐμεῖς
οἱ πιστοὶ ἐπίσης μὲ ἄλλο νόημα στὸν Μητρ. Ἱερόθεο ποὺ ἔκανε τὶς πιὸ πάνω
δηλώσεις, ὅτι πρέπει καὶ αὐτὸς νὰ παραδεχθῆ πώς εἶναι ἐπίσης παράλογο
νὰ σκεφθῆ κάποιος ὅτι «ξύπνησε μία ὡραία πρωΐα τὸ κόμμα τῆς «Νέας
Δημοκρατίας» καὶ ἀπεφάσισε νὰ κάνη πρόεδρό της τὸν κ. Μητσοτάκη καὶ ὄχι
κάποιον ἄλλον ἀπὸ τοὺς τόσους καὶ τόσους βουλευτές της!!!
Ἑπομένως, ἄκρως ἀνεπίτρεπτες εἶναι αὐτὲς
οἱ δηλώσεις τοῦ Σεβ. Ἱεροθέου, διότι ὡς ποιμενάρχης δὲν θὰ ἔπρεπε μὲ
φαινομενικῶς εὔλογα ἐπιχειρήματα νὰ συγκαλύπτη πράγματα!
Καὶ ἐφ’ ὅσον «τὸ μυστήριον ἤδη
ἐνεργεῖται τῆς ἀνομίας» (Θεσ. Β, β΄ 7) διαχρονικῶς δηλαδὴ «εἶναι εἰς
ἐνέργεια ἡ δύναμις τοῦ κακοῦ καὶ τῆς ἀνομίας, ἡ ὁποία εἰς μεγάλον βαθμὸν
παραμένει κρυμμένη καὶ δὲν ἐφανερώθη ἀκόμη ὁλόκληρος» (Μετάφρ. Π.
Τρεμπέλα), ἄρα πολλὲς ἀπὸ τὶς συνωμοσιολογίες, εἶναι ἐξ ἴσου δυνατὸν νὰ
μὴ εἶναι παράλογες, Σεβασμιώτατε κ. Ἱερόθεε!
Καὶ ὅπως πάγια τακτική της Ἀστυνομίας
μετὰ ἀπὸ κάθε ἔγκλημα εἶναι νὰ ἐρευνᾶ ποιὸς εἶχε περισσότερο συμφέρον νὰ
γίνη αὐτό, λογικῶς τίθεται τὸ ἐρώτημα: Γιατί νὰ μὴ ἐπιτρέπεται καὶ σὲ
ἐμᾶς νὰ ὑποθέτουμε ὅτι κατὰ τὴν διαβόητο «Νέα Ἐποχὴ» «συμφέρει» ὄχι μόνο
«ἕνας ἄνθρωπος νὰ θανατωθῆ ὑπὲρ τοῦ λαοῦ» (Ἰω. ιη΄ 14) ὅπως νόμιζε τότε
ὁ Καϊάφας, ἀλλὰ καὶ χιλιάδες ἀκόμη προκειμένου νὰ ἐπιτευχθῆ τό…
μεγαλύτερο καλό, μὲ τὴν ἐπιβολὴ τῆς Παγκοσμίου κυβερνήσεως;
Ἂς ἀφήσουν λοιπὸν τὰ καθησυχαστικά τους
κηρύγματα οἱ ποιμένες μας προτρέποντάς μας νὰ μιλᾶμε γιὰ τὸν Χριστὸ καὶ
ὄχι γιὰ τὸν ἀντίχριστο ἀποκοιμίζοντάς μας, νὰ πιστεύσουμε ὅτι δὲν θὰ
τρέχη τίποτα στὴν Ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητος μέχρι νὰ «φανερωθῆ ὁ ἄνομος»
(Β. Θεσ. β, 8), σὲ ἀκραία ἀντίθεση μὲ τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ ποὺ λέγει ὅτι ὁ
κόσμος θὰ πηγαίνη ἀπὸ τὸ κακὸ στὸ χειρότερο μέχρι τοῦ σημείου «νὰ ζητοῦν
οἱ ἄνθρωποι τὸν θάνατο καὶ νὰ μὴ τὸν εὑρίσκουν!!!» (Ἀποκ. θ΄ 6).
Οὐαὶ δηλαδὴ καὶ ἀλλοίμονο καὶ στὴν νῦν καὶ στὶς ἑπόμενες γενεὲς τὶς «ἄπιστες καὶ διεστραμμένες» (Ματθ. 17, 17).
