«Τη αυτή ημέρα ανάμνησιν ποιούμεθα της ΑΓΙΑΣ ΣΚΕΠΗΣ της υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας»
Η γιορτή της Αγίας Σκέπης της Θεοτόκου αντλεί την υπόθεσή της από το βίο του οσίου Ανδρέα του δια Χριστόν σαλού (28 Μαίου).
Επιτελείται σε «ανάμνηση» της εμφάνισης της Παναγίας μας σε οπτασία στον Όσιο την ώρα του που γινόταν αγρυπνία – όπως κάθε Παρασκευή –στο ναό της Παναγίας των Βλαχερνών, στην Κωνσταντινούπολη. (Εδώ φυλασσόταν η αγία Εσθήτα ή Μαφόριο της Θεοτόκου, δηλαδή το ένδυμα που μοιάζει με εσάρπα, αλλά καλύπτει και την κεφαλή, και εικονίζεται στην αγιογραφία πάντοτε με βαθύ κόκκινο χρώμα). Την τετάρτη ώρα της νύκτας, (10 μ.μ.) καθώς ο Όσιος προσευχόταν με κατάνυξη, ύψωσε τα μάτια του προς τον Ουρανό και είδε την Υπεραγία Θεοτόκο να προχωρεί από τις βασιλικές πύλες προς το Άγιο Θυσιαστήριο. Συνοδευόταν από λαμπρή τιμητική φάλαγγα αγίων αγγέλων και λευκοφόρων αγίων. Δεξιά και αριστερά της ξεχώριζαν ο Τίμιος Πρόδρομος και ο Ιωάννης ο Θεολόγος. Από τους λευκοφορεμένους αγίους άλλοι προπορεύονταν κι άλλοι ακολουθούσαν ψάλλοντας θεσπέσιους ύμνους και δοξολογίες στον Πανάγιο Θεό!…
Εξαίσιο το Θέαμα!!!
Όταν η Παναγία μας έφθασε στη μέση του Ναού, πλησίον του άμβωνα, γονάτισε και για ώρα πολλή προσευχήθηκε υπέρ της σωτηρίας του κόσμου βρέχοντας με δάκρυα το άγιο πρόσωπό της.
Έπειτα μπήκε στο ιερό βήμα και άνοιξε την Αγία Σορό, στην οποία φυλασσόταν το ιερό Μαφόριό της. Στάθηκε όρθια μπροστά στα Βημόθυρα και το άπλωσε σαν Σκέπη με τα πανάχραντα χέρια της πάνω από το εκκλησίασμα. Το ιερό Μαφόριο αιωρείτο στον αέρα σαν να το συγκρατούσε κάποια μυστηριώδης δύναμη και φαινόταν τόσο μεγάλο, ώστε να σκεπάζει όλο το λαό!!
Έντρομος ευγνωμονών και δοξολογών ο όσιος Ανδρέας βεβαιώθηκε για την οπτασία και από το μαθητή του Επιφάνιο, που αξιώθηκε κι αυτός να δει το θαύμα, ενώ ο λαός συνέχιζε ανύποπτος την αγρυπνία… Για ώρα πολλή έβλεπαν και οι δυο απλωμένο το Μαφόριο να εκπέμπει ουράνιο φως και θεϊκή δόξα.
Μετά από αρκετή ώρα η Παναγία άρχισε να ανεβαίνει προς τον Ουρανό, περιβεβλημένη λαμπρό φως ενώ το άγιο Μαφόριό της άρχισε να συστέλλεται λίγο – λίγο. Έμεινε στον Χριστεπώνυμο λαό εγγύηση της φιλάνθρωπης προστασίας της.
Πολλές φορές οι Χριστιανοί της Βασιλεύουσας στη μακραίωνη Ιστορία της έγιναν μάρτυρες αυτής της φιλάνθρωπης προστασίας της Υπέρμαχου Στρατηγού.
Με τον ίδιο τρόπο η Παναγία μας «Σκεπάζει» την Πατρίδα μας.
Γι’ αυτό και η Εορτή της Αγίας Σκέπης από το 1952 μεταφέρθηκε από την 1η στις 28 Οκτωβρίου για να τιμήσει η Εκκλησία την προστασία με την οποία η Υπέρμαχος Στρατηγός περιέβαλε τα Ελληνικά Στρατεύματα που αμύνονταν κατά της Ιταλικής Εισβολής το 1940. Ας μη ξεχνάμε ότι οι Ιταλοί πρόσβαλαν τη μνήμη της στις 15 Αυγούστου 1940 στην ΤΗΝΟ, τορπιλίζοντας την «ΕΛΛΗ» …
Ας την Ευχαριστήσουμε γι’ άλλη μια φορά την Αειπάρθενο Κόρη για την Παναγία Σκέπη της στην Πατρίδα μας και στην ψυχή μας κι ας ανευφημήσουμε σύμπασα η Ελλάς
Ξανθή Σπυροπούλου
Απολυτίκιο. Ήχος α΄. Της ερήμου
Της Σκέπης σου Παρθένε, ανυμνούμεν τας χάριτας, ην ως φωτοφόρον νεφέλην, εφαπλοίς υπέρ έννοιαν, και σκέπεις τον λαόν σου νοερώς, εκ πάσης των εχθρών επιβουλής. Σε γαρ σκέπην και προστάτιν και βοηθόν, κεκτήμεθα βοώντες σοι∙ δόξα τοις μεγαλείοις σου Αγνή, δόξα τη θεία Σκέπη Σου, δόξα τη προς ημάς σου, προμηθεία Άχραντε.
Η γιορτή της Αγίας Σκέπης της Θεοτόκου αντλεί την υπόθεσή της από το βίο του οσίου Ανδρέα του δια Χριστόν σαλού (28 Μαίου).
Επιτελείται σε «ανάμνηση» της εμφάνισης της Παναγίας μας σε οπτασία στον Όσιο την ώρα του που γινόταν αγρυπνία – όπως κάθε Παρασκευή –στο ναό της Παναγίας των Βλαχερνών, στην Κωνσταντινούπολη. (Εδώ φυλασσόταν η αγία Εσθήτα ή Μαφόριο της Θεοτόκου, δηλαδή το ένδυμα που μοιάζει με εσάρπα, αλλά καλύπτει και την κεφαλή, και εικονίζεται στην αγιογραφία πάντοτε με βαθύ κόκκινο χρώμα). Την τετάρτη ώρα της νύκτας, (10 μ.μ.) καθώς ο Όσιος προσευχόταν με κατάνυξη, ύψωσε τα μάτια του προς τον Ουρανό και είδε την Υπεραγία Θεοτόκο να προχωρεί από τις βασιλικές πύλες προς το Άγιο Θυσιαστήριο. Συνοδευόταν από λαμπρή τιμητική φάλαγγα αγίων αγγέλων και λευκοφόρων αγίων. Δεξιά και αριστερά της ξεχώριζαν ο Τίμιος Πρόδρομος και ο Ιωάννης ο Θεολόγος. Από τους λευκοφορεμένους αγίους άλλοι προπορεύονταν κι άλλοι ακολουθούσαν ψάλλοντας θεσπέσιους ύμνους και δοξολογίες στον Πανάγιο Θεό!…
Εξαίσιο το Θέαμα!!!
Όταν η Παναγία μας έφθασε στη μέση του Ναού, πλησίον του άμβωνα, γονάτισε και για ώρα πολλή προσευχήθηκε υπέρ της σωτηρίας του κόσμου βρέχοντας με δάκρυα το άγιο πρόσωπό της.
Έπειτα μπήκε στο ιερό βήμα και άνοιξε την Αγία Σορό, στην οποία φυλασσόταν το ιερό Μαφόριό της. Στάθηκε όρθια μπροστά στα Βημόθυρα και το άπλωσε σαν Σκέπη με τα πανάχραντα χέρια της πάνω από το εκκλησίασμα. Το ιερό Μαφόριο αιωρείτο στον αέρα σαν να το συγκρατούσε κάποια μυστηριώδης δύναμη και φαινόταν τόσο μεγάλο, ώστε να σκεπάζει όλο το λαό!!
Έντρομος ευγνωμονών και δοξολογών ο όσιος Ανδρέας βεβαιώθηκε για την οπτασία και από το μαθητή του Επιφάνιο, που αξιώθηκε κι αυτός να δει το θαύμα, ενώ ο λαός συνέχιζε ανύποπτος την αγρυπνία… Για ώρα πολλή έβλεπαν και οι δυο απλωμένο το Μαφόριο να εκπέμπει ουράνιο φως και θεϊκή δόξα.
Μετά από αρκετή ώρα η Παναγία άρχισε να ανεβαίνει προς τον Ουρανό, περιβεβλημένη λαμπρό φως ενώ το άγιο Μαφόριό της άρχισε να συστέλλεται λίγο – λίγο. Έμεινε στον Χριστεπώνυμο λαό εγγύηση της φιλάνθρωπης προστασίας της.
Πολλές φορές οι Χριστιανοί της Βασιλεύουσας στη μακραίωνη Ιστορία της έγιναν μάρτυρες αυτής της φιλάνθρωπης προστασίας της Υπέρμαχου Στρατηγού.
Με τον ίδιο τρόπο η Παναγία μας «Σκεπάζει» την Πατρίδα μας.
Γι’ αυτό και η Εορτή της Αγίας Σκέπης από το 1952 μεταφέρθηκε από την 1η στις 28 Οκτωβρίου για να τιμήσει η Εκκλησία την προστασία με την οποία η Υπέρμαχος Στρατηγός περιέβαλε τα Ελληνικά Στρατεύματα που αμύνονταν κατά της Ιταλικής Εισβολής το 1940. Ας μη ξεχνάμε ότι οι Ιταλοί πρόσβαλαν τη μνήμη της στις 15 Αυγούστου 1940 στην ΤΗΝΟ, τορπιλίζοντας την «ΕΛΛΗ» …
Ας την Ευχαριστήσουμε γι’ άλλη μια φορά την Αειπάρθενο Κόρη για την Παναγία Σκέπη της στην Πατρίδα μας και στην ψυχή μας κι ας ανευφημήσουμε σύμπασα η Ελλάς
Ξανθή Σπυροπούλου
Απολυτίκιο. Ήχος α΄. Της ερήμου
Της Σκέπης σου Παρθένε, ανυμνούμεν τας χάριτας, ην ως φωτοφόρον νεφέλην, εφαπλοίς υπέρ έννοιαν, και σκέπεις τον λαόν σου νοερώς, εκ πάσης των εχθρών επιβουλής. Σε γαρ σκέπην και προστάτιν και βοηθόν, κεκτήμεθα βοώντες σοι∙ δόξα τοις μεγαλείοις σου Αγνή, δόξα τη θεία Σκέπη Σου, δόξα τη προς ημάς σου, προμηθεία Άχραντε.
