Του Ανδρέα Χριστοφόρου
Είναι ένα θέμα που συζητιέται
πολύ.
Αφού εξομολογήθηκες αυτή τη την
αμαρτία γιατί την ξαναλές, τα έχεις πει αυτά !!!
Είναι σωστή αυτή η γνώμη;
Είναι, εάν η Πνευματική Ζωή δεν
είναι μια διαρκής πορεία από το Σκότος προς το Φως.
Είναι σωστή εάν η Πνευματική Ζωή
δεν είναι μια διαρκής Κάθαρση Φωτισμός και Θέωση!
Αφού όμως ο Χριστός η Θεοτόκος,
οι Άγιοι Απόστολοι και οι Άγιοι μας με την Ζωή και τη διδασκαλία τους μας
αποδεικνύουν ότι η Πνευματική Ζωή είναι πορεία Μετανοίας, Αφέσεως Αμαρτιών και
Αιωνίου Ζωής, τότε και η Αμαρτία μας αποκαλύπτεται διαρκώς!
Πορεία διαρκούς Φωτισμού που μας
αποκαλύπτει την Αμαρτία μας πρώτα σαν μια ΠΡΑΞΗ. Την εξομολογούμαστε.
Με την Εξομολόγηση παίρνουμε
Άφεση της Αμαρτίας ως πράξεως και αναπαυόμαστε.
Όμως το Φως του Αγίου Πνεύματος
που εισήλθε με την Άφεση της Αμαρτίας, μας αποκαλύπτει με τον Χρόνο που
συνεχίζουμε την Μετάνοιά μας ότι πριν από την πράξη είχαμε πολλούς Λογισμούς.
Μας αποκαλύπτει η ίδια Αμαρτία
όχι μόνο ως μόνο Πράξη αλλά ως Λογισμός. Δίπλα αρχίζουμε να βλέπουμε και άλλες
πράξεις που προηγήθηκαν και ακολούθησαν την Αμαρτία που εξομολογηθήκαμε.
Πάμε στον Εξομολόγο και
αποκαλύπτουμε τις νέες αποκαλύψεις της Αμαρτίας μας αλλά και τις Νέες Αμαρτίες
που είδαμε στην προσευχή της Αμαρτίας μας.
Παίρνουμε πιο πολύ Φώς από τη νέα
Εξομολόγηση και με τη συνεχή Μετάνοια μας ο Χριστός μας αποκαλύπτει την ίδια
Αμαρτία σαν καρδιακή επιθυμία συνδεόμενη με πολλές άλλες καρδιακές επιθυμίες.
Το Φως των Μυστηρίων της
Μετανοίας, Εξομολογήσεως και Θείας Κοινωνίας μας φανερώνουν συνεχώς νέα
δεδομένα που περιτριγυρίζουν την Αμαρτία που πρωτοεξομολογηθήκαμε μας
αποκαλύπτουν και άλλες Αμαρτίες αλλά και την ίδια την Αμαρτία βαθύτερα,
πράγματα που πριν δεν βλέπαμε.
Το Φως των Μυστηρίων με
πρωτεργάτη την Επιμελημένη Μετάνοια μας αποκαλύπτει διαρκώς βαθύτερα και
βαθύτερα την ίδια Αμαρτία από πράξη σε λογισμό που προηγήθηκε και επιθυμία από
όπου άρχισε η Αμαρτία.
Μας αποκαλύπτει διαρκώς και
καθημερινά μαζί με την Αμαρτία, το Νου μας και πώς λειτουργεί την Καρδία μας,
και πως Λειτουργεί.
Μας αποκαλύπτει διαρκώς και
καθημερινά ότι ΔΕΝ ΒΛΑΨΑΜΕ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΓΥΡΩ ΜΑΣ, ΤΟΝ
ΓΕΡΟΝΤΑ, ΤΟΥΣ ΣΥΜΜΟΝΑΣΤΕΣ ΜΑΣ, ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ, ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ, ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ, ΤΗΝ
ΦΥΣΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΦΥΣΗ.
Μας αποκαλύπτει ότι η μία ΑΜΑΡΤΙΑ
ΠΟΥ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΘΗΚΑΜΕ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΥΠΩΣΗ ΖΩΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΗ ΣΤΑΣΗ ΖΩΗΣ
ΑΛΛΑ Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΟΛΗ!
Δύο είναι οι Εντολές, η Αγάπη
προς τον Θεό εξ όλης ψυχής που εξυγιαίνει την αγάπη προς τον εαυτό μας ως
Εικόνα Θεού και προς τον πλησίον μας!
Από όλες τις Αμαρτίες μας μία
είναι η ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ, ΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΠΑΘΟΣ ΜΑΣ στο οποίο πρέπει να
στέψουμε όλη την Εγρήγορση και την προσευχή μας.
Είναι η ΦΙΛΑΥΤΙΑ ΜΑΣ με όλα τα
ΠΑΙΔΙΑ της πρώτα και η ΦΙΛΗΔΟΝΙΑ ΜΑΣ και όλα τα παιδιά της.
Αυτά δεν έβλεπε ο Δαυίδ και έλεγε
«Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΜΟΥ ΕΝΩΠΙΟΝ ΜΟΥ ΕΣΤΙ ΔΙΑ ΠΑΝΤΟΣ» ;
Ο π. Ανατόλιος στην Ρωσική ταινία
«ΤΟ ΝΗΣΙ» αυτό δεν έβλεπε;
Αυτή δεν είναι η ´Οραση των
Ησυχαζόντων είτε στην Έρημο της Φύσεως είτε στην Έρημο των Μεγαλουπόλεων;
Η Όραση του ενός πάθους
αποκαλύπτει συνεχώς αυξανόμενα και το ίδιο και όλα τα πάθη όπως οι
εργαστηριακές εξετάσεις ενός Καρκινοπαθούς που φέρνουν στο φως νέα δεδομένα για
να γίνεται η φαρμακευτική αντιμετώπιση.
ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΤΩΝ
ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΘΑΡΣΗ ΤΟ ΦΩΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗ ΘΕΩΣΗ.
Όπως η Αρχαιολογική σκαπάνη
βγάζει σιγά σιγά στην επιφάνεια τα ευρήματα των αρχαίων πολιτισμών με
καθημερινή φροντίδα, έτσι αποκαλύπτει το Θείο Φως στο Μετανοούντα μέχρι Θανάτου
την κεκρυμμένη Αμαρτωλή Ζωή.
Η Μετάνοια Εξομολόγηση και η Θεία
Κοινωνία αποκαλύπτουν διαρκώς την Αμαρτία μας ως αμαρτωλής Ζωής, με την
συνεργασία του Μετανοούντος με το Άγιο Πνεύμα.
Μοιάζει με την εξιχνίαση ενός
εγκλήματος που όσο οι Αρχές το ψάχνουν τόσο αποκαλύπτονται τα αίτια, οι ένοχοι,
οι προθέσεις τους και η συμμετοχή τους στην εγκληματική δράση.
Αυτή η εργασία που ενώ αρχίζει με
πόνο, διότι εντοπίζουμε την βλάβη που προξενήσαμε με την Αμαρτία μας τελειώνει
πάντα με Ουράνια Χαρά, ωριμάζει μέσα μας τους Καρπούς του Αγίου Πνεύματος:
Αγάπη, Ειρήνη, Χαρά!
Όσο προχωράμε στην Κάθαρση από
την όραση της Αμαρτωλής μας Ζωής που βλέπουμε να βγαίνει συνεχώς από την Καρδία
μας όπως μας λέει ο Χριστός, αρχίζουμε να βλέπουμε τη Φύση μας, την κληρονομικότητα
μας και τον εαυτό μας ως Μέλος του Σώματος του Χριστού και της Εκκλησίας!
Αυτή είναι η Ησυχαστική Ζωή της
Ορθόδοξης Εκκλησίας, όπου η διαρκής Μετάνοια φέρνει το Άγιο Πνεύμα που είναι ο
Πρωταγωνιστής της Ζωής μας, όπως είπε ο Χριστός στη Σαμαρείτιδα:
«Πνεύμα ο Θεός και τους
Προσκυνούντας Αυτόν εν Πνεύματι και Αληθεία δει προσκυνείν».
Η Αμαρτία σε όσους φαίνεται μια
πράξη, ένας λογισμός η μια επιθυμία φαίνεται ότι με μια εξομολόγηση αρκεί για να
συγχωρεθούν. Είναι φυσική αυτή η γνώμη αν αυτή είναι η γνώση.
Σε όσους όμως η Αμαρτία
αποκαλύπτεται ως σύμπτωμα και αποτύπωση μιας διαρκώς αποκαλυπτόμενης ΑΜΑΡΤΩΛΗΣ
ΖΩΗΣ, δεν τους φτάνει μια ολόκληρη Ζωή για να εξομολογηθούν και να καθαρίσουν.
Έτσι ήταν οι Άγιοι μας με
αποκορύφωμα τον Αββά Σισώη που όταν ήλθε ο Χριστός να πάρει την ψυχή του, του
είπε:
- ΔΕΝ ΜΕ ΑΦΗΝΕΙΣ ΚΥΡΙΕ ΑΚΟΜΑ ΛΙΓΟ
ΝΑ ΖΗΣΩ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΤΑΝΟΗΣΩ;
Ακούοντας οι Μαθητές του είπαν: -Γέροντα
εσύ ΜΙΑ ΖΩΗ ΜΕΤΑΝΟΕΙΣ!
Και ο Μέγας Σισώης είπε:
- ΠΙΣΤΕΥΣΑΤΕ ΜΕ ΑΔΕΛΦΟΙ, ΑΡΧΗΝ
ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΔΕΝ ΕΒΑΛΑ.
Όσοι βλέπουν, ξέρουν ότι η όραση
του νερού που τρέχει ενώ φαίνεται η ίδια, δεν είναι.
Όσοι βλέπουν εν Αγίω Πνεύματι
διαρκώς την Αμαρτία τους, γνωρίζουν ότι η ίδια δεν είναι, γι αυτό κραυγάζουν με
στεναγμό «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με!»
Και έρχεται η Άφεση των Αμαρτιών
και ο πόνος γίνεται Χαρά, η δουλεία γίνεται Ελευθερία και το σκοτάδι Φως
Αιώνιον!
Η Πνευματική Ζωή δεν είναι μια
ανάκριση και απόδοση ευθυνών μόνο, είναι κυρίως μια ισόβια θεραπεία που γίνεται
με πολλή φροντίδα και επιμέλεια καθημερινά και διαρκώς μέχρι θανάτου.
