Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΓΟΜΕΝΗ ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ

τοῦ Ἰωάννου Μηλιώνη, ἐκπαιδευτικοῦ, μέλους τῆς Π.Ε.Γ.

Τὴν περασμένη ἑβδομάδα ξεκινήσαμε νὰ ψηλαφίσουμε αὐτὸ ποὺ εἶναι γενικὰ γνωστὸ ὡς ἡ «Νέα Ἐποχὴ» τοῦ Ὑδροχόου (New Age)· τί εἶναι, πότε κι ἀπὸ ποιοὺς δημιουργήθηκε, ποιὰ εἶναι ἡ πίστη της, ποιοὶ τὴν προωθοῦν, ποιοὶ εἶναι οἱ στόχοι της.
Ἀπὸ ὅσα εἴδαμε τὴν προηγούμενη φορά, φαίνεται καθαρὰ ὁ ἀντιχριστιανικὸς χαρακτήρας τῆς «Νέας Ἐποχῆς». Φαίνεται, ἐπίσης, ὅτι βασικὸς στόχος τῆς «Νέας Ἐποχῆς» εἶναι ἡ παγκόσμια κυριαρχία. Αὐτὸς ἦταν καὶ εἶναι ὁ βασικὸς στόχος καὶ τὸ σχέδιο τῶν λεγομένων μυστικῶν ἑταιρειῶν ὅπως ἡ Μασονία, ἡ Θεοσοφία, οἱ Ἰλλουμινάτοι (πεφωτισμένοι), καὶ «Λεσχῶν» ὅπως ἡ Τριμερὴς Ἐπιτροπὴ καὶ ἡ Λέσχη Μπίλντερμπεργκ. Αὐτὸς ὁ ἴδιος στόχος, ἡ παγκόσμια δηλαδὴ κυριαρχία, ἀποτελεῖ ὄνειρο τοῦ σιωνισμοῦ. Οἱ σιωνιστὲς Ἑβραῖοι περιμένουν ἀκόμη τὸν μεσσία. Τὸν περιμένουν ὡς ἐκεῖνον ποὺ θὰ τοὺς ἐ­ξα­σφα­λί­σει τὴν παγκόσμια πολιτικοοικονομικὴ ἐπικράτηση.

Γιὰ νὰ ἐπιτευχθοῦν οἱ παραπάνω στόχοι, κρίνουν οἱ σχε­δια­στὲς τῆς «Νέας Ἐποχῆς», ὅτι θὰ πρέπει νὰ ἐπιβληθεῖ ἕνα σύστημα ἀπολύτου ἐλέγχου στὴν παγκόσμια οἰκονομία, στὸ ἐμπόριο, στὴ διατροφή. Αὐτὸ ἀκριβῶς ἐπιδιώκει ἡ πολυσυζητημένη παγκοσμιοποίηση, καὶ ὄχι τὴν μεγιστοποίηση τῆς εὐ­η­με­ρί­ας ὅπως διαφημίζουν οἱ προπαγανδιστές της.

Γιὰ νὰ γίνει ὁ κόσμος ἀπολύτως ἐλεγχόμενος, σχεδιάζεται ἡ κατάργηση τοῦ γνωστοῦ μας χρήματος καὶ ἡ καθιέρωση τοῦ λεγομένου πλαστικοῦ χρήματος μέσω τῶν καρτῶν.

Γιὰ νὰ ἐλεγχθοῦν καὶ κατασταλοῦν οἱ ἀντιδράσεις ποὺ ἀ­να­μέ­νον­ται, προωθεῖται ἕνα καθεστὼς παγκοσμίου ἀστυνομικοῦ ἐλέγχου μέσω τῶν ἠλεκτρονικῶν ταυτοτήτων καὶ τοῦ ἠ­λε­κτρο­νι­κοῦ φακελώματος. Ἐδῶ ἐντάσσεται καὶ ἡ Συμφωνία Σένγκεν καὶ ὁ νόμος 2472/97 γιὰ τὴν δῆθεν «προστασία τοῦ ἀτόμου ἀπὸ τὴν ἐπεξεργασία δεδομένων προσωπικοῦ χαρακτήρα». Περιορίζεται, μὲ στόχο τὴν παντελῆ ἐξαφάνιση, ἡ προσωπικὴ ζωὴ καὶ ἐλευθερία. Ἐφιαλτικὰ σενάρια μιᾶς κοινωνίας ἐ­λεγ­χο­μέ­νων ἀνθρώπων - ρομπότ, σὰν αὐτὴ ποὺ περιγράφει ὁ Ὄργουελ στὸ γνωστὸ βιβλίο του «1984», ἀποτελοῦν σταθερὴ ἐπιδίωξη τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων. Τὰ πάντα ὑπὸ τὸν ἔλεγχο καὶ τὴν καθοδήγηση τοῦ «Μεγάλου Ἀδελφοῦ».

Ἀλλά, ἄς ἐξετάσουμε τὴν τακτικὴ ποὺ χρησιμοποιεῖ ἡ «Νέα Ἐποχὴ» προκειμένου νὰ ἐπιτύχει τὸν σκοπό της.

1) Ἡ «Νέα Ἐποχὴ» γιὰ νὰ ἐπικρατήσει σὲ πολιτικοοικονομικὸ ἐπίπεδο χρησιμοποιεῖ κυρίως δύο τρόπους: α) Ἀφ' ἑνὸς δρᾶ ὡς ὁδοστρωτήρας ποὺ ἰσοπεδώνει γλῶσσες, πολιτισμούς, παραδόσεις, ἐθνικὲς ἰδιαιτερότητες, προωθώντας τὸν ἐξαμερικανισμὸ τῶν ἐθνῶν μὲ τὴν ἔννοια τῆς υἱοθετήσεως τῶν ὑποπροϊόντων τοῦ «ἀμερικανικοῦ τρόπου ζωῆς» (american way of life). Προ­ω­θεῖ τὴν ὑποταγὴ τῶν ἐθνῶν, θέτοντας οὐσιαστικὰ τέλος στὴν ἐθνικὴ ἀνεξαρτησία καὶ λαϊκὴ κυριαρχία. Ἤδη τὰ ἐθνικὰ κέντρα ἐξουσίας δὲν ἐλέγχουν πλήρως τὴν οἰκονομικὴ πολιτική· εἶναι ὑποχρεωμένα νὰ προσαρμόζονται στὶς ἐπιταγὲς ἄλλων διεθνῶν κέντρων.

Στὸ πολιτικὸ ἐπίπεδο ὑπονομεύονται πολλοὶ ἀπὸ τοὺς δη­μο­κρα­τι­κοὺς θεσμοὺς καὶ ἐξασθενεῖ ἡ ἰσχύς, τὸ κύρος καὶ ἡ ἀποτελεσματικότητά τους.

β) Ἀφ' ἑτέρου ἡ «Νέα Ἐποχὴ» καλλιεργεῖ καὶ ὀξύνει τὶς ἐθνικὲς ἀντιπαραθέσεις· «διαίρει καὶ βασίλευε». Τὰ δικαιώματα τῶν πραγματικῶν ἤ, συνηθέστερα, κατασκευασμένων «μειονοτήτων», ἐθνικῶν καὶ θρησκευτικῶν, εἶναι ὁ μοχλὸς γιὰ τὴν ἀνατροπὴ τῆς παλαιᾶς καὶ τὴν ἐγκαθίδρυση τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων. Δόγμα τοῦ νέου ΝΑΤΟ εἶναι ὅτι ἡ ἐθνικὴ κυριαρχία μπορεῖ νὰ παραβιάζεται -ἀπὸ τὸ ΝΑΤΟ- ὁπουδήποτε στὴ γῆ κρίνει αὐτὸ ὅτι παραβιάζονται δικαιώματα μειονοτήτων!

2) Ἡ «Νέα Ἐποχὴ» γιὰ νὰ ἐπικρατήσει σὲ θρησκευτικὸ ἐ­πί­πε­δο, γιὰ νὰ ἐγκαθιδρύσει τὴ δαιμονική της πανθρησκεία, ὑ­πο­στη­ρί­ζει ὅτι τάχα ὅλες οἱ θρησκεῖες εἶναι τὸ ἴδιο καὶ ἐπιδιώκει νὰ διαβρώσει, νὰ ἁλώσει δηλαδὴ ἐκ τῶν ἔνδον, τὸν χῶρο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας διεθνῶς, μιὰ καὶ οἱ ὑπόλοιπες «ἐκ­κλη­σί­ες» ἢ θρησκεῖες, λίγο-πολὺ εἶναι μέσα στὸ παιχνίδι τῆς «Νέας Ἐποχῆς», καὶ μάλιστα μὲ ἐπικεφαλῆς τὸν πάπα, ἐπίδοξο θρη­σκευ­τι­κὸ πλανητάρχη.

Οἱ νεοεποχίτες καλλιεργώντας τὴ σύγχυση -πλανῶντες καὶ πλανώμενοι- συνήθως παρουσιάζονται καὶ ὡς χριστιανοί! Συγχρόνως, σταδιακῶς, κατασυκοφαντοῦν τὴν Ἁγία Γραφή.

Στόχος τους δὲν εἶναι νὰ ἀδειάσουν οἱ ἐκκλησίες, ἀλλὰ νὰ γεμίσουν μὲ ἀνθρώπους ποὺ θὰ ἔχουν ἀλλοιωμένο φρόνημα!

Παραλλήλως, διοχετεύονται μέσω τῆς διαφημίσεως τέτοια πρότυπα ποὺ τείνουν νὰ μεταβάλουν τὸν ἄνθρωπο σὲ ἕνα ὃν τοῦ ὁποίου «ἡ ζωὴ καὶ ἡ κίνηση θὰ περιορίζεται, ὅπως ἐλέχθη, μεταξὺ δύο συσκευῶν· τῆς τηλεοράσεως καὶ τοῦ ψυγείου. Κατ' αὐτὸν τὸν τρόπον ἐλέγχεται καὶ κατευθύνεται ὅλος ὁ κόσμος»[1]!

Μετὰ λοιπὸν τὴν παράθεση τῶν ἐπιχειρημάτων, ἄς ἐξάγουμε πλέον καὶ τὰ ἀναγκαῖα συμπεράσματα.

Ἡ λεγομένη «Νέα Ἐποχὴ» δὲν εἶναι καθόλου νέα. Εἶναι τὸ ἀρχαῖο ἑωσφορικὸ ψέμα, ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἀπὸ τὴ φύση του θεός. Εἶναι ἡ παλαιὰ ἐπιδίωξη τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων, τῶν «μυστικῶν ἑταιρειῶν» γιὰ παγκόσμια κυριαρχία. Ἡ «Νέα Ἐποχὴ» δὲν ἀποτελεῖ πηγαία καὶ ἐνδογενῆ ἀναζήτηση τῶν ἀν­θρώ­πων καὶ τῶν κοινωνιῶν. Σχεδιάζεται καὶ ἐπιβάλλεται ἔξωθεν.

Ποιὰ θὰ πρέπει λοιπὸν νὰ εἶναι ἡ στάση τῶν χριστιανῶν σὲ ὅλα τα ἀνωτέρω;

Σ' ὅλα αὐτὰ τὰ σκοτεινὰ καὶ ἐπικίνδυνα σχέδια, γιὰ ἐπιβολὴ μιᾶς Νέας Τάξης Πραγμάτων καὶ μιᾶς παγκοσμιοποίησης χωρὶς Χριστὸ καὶ ἐναντίον τοῦ Χριστοῦ, ἐμεῖς οἱ Χριστιανοὶ ἔχουμε νὰ ἀντιτάξουμε τὸ φῶς καὶ τὴν ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ. Στὴν ψευδῆ καὶ ἑωσφορικὴ ὑπόσχεση τῆς αὐτοθεώσης, ἔχουμε νὰ ἀντιπροτείνουμε τὴν ἀληθινὴ -κατὰ χάριν- θέωση στὴν ὁποία καλούμεθα ἀπὸ τὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό, σὲ κοινωνία ἀγάπης μὲ Αὐτὸν καὶ ὑπακοῆς στὸ πανάγιο θέλημά Του.

Ὅλες αὐτὲς τὶς κοσμογονικὲς ἀλλαγές, ποὺ μεθοδευμένα καὶ ὄχι τυχαία γίνονται γύρω μας, πρέπει νὰ τὶς δοῦμε μὲ τὴν «καλὴ ἀνησυχία» ὅπως τόνιζε καὶ ὁ Ὅσιος Παΐσιος ὁ Ἁ­γι­ο­ρεί­της. Καὶ «νὰ μὴν κοιμόμαστε μὲ τὰ τσαρούχια», τὴ στιγμὴ ποὺ καὶ κοσμικοὶ ἄνθρωποι ἀρχίζουν πλέον νὰ ξυπνοῦν καὶ νὰ συνειδητοποιοῦν τί σημαίνει στὴν πραγματικότητα ἡ παγκοσμιοποίηση.

Ἡ καλὴ ἀνησυχία πρέπει νὰ ἐκφράζεται ὡς πνευματικὴ ἐ­πα­γρύ­πνη­ση, ὡς ἔνταση τοῦ πνευματικοῦ ἀγῶνος, τῆς προσευχῆς καὶ τῆς μετανοίας. Ἀλλὰ καὶ ὡς παρέμβαση, ὅπου καὶ ὅταν χρειασθεῖ καὶ μᾶς καλέσει ἡ Ἐκκλησία. Ἔτσι θὰ μπορέσουμε νὰ βοηθήσουμε καὶ ὅσους ἀνθρώπους ἀπὸ ἄγνοια παγιδεύτηκαν στὸ μεγάλο ψέμα τῆς «Νέας Ἐποχῆς».

Πρέπει «νὰ βροῦμε τρόπους ἐπιβίωσης τοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦ πολιτισμοῦ... Ὅσοι ἀντισταθοῦμε στὴ διάλυση τῶν ἐθνικῶν ταυτοτήτων καὶ γλωσσῶν, θὰ ἀντισταθοῦμε ὄχι στὸν ἀμερικάνικο ἰμπεριαλισμό, ἀλλὰ στὴν ἐπικυριαρχία τοῦ διεθνοῦς ἐγ­κλή­μα­τος»[2].

Καὶ μὴν ξεχνοῦμε: Αὐτοὶ ποὺ σχεδιάζουν παγκοσμιοποιήσεις χωρὶς Χριστὸ καὶ ἐναντίον τοῦ Χριστοῦ ἀλλὰ καὶ ἐναντίον τῶν ἀνθρώπων, κάνουν «λογαριασμοὺς χωρὶς τὸν ξενοδόχο», γιατί ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι ὁ μοναδικὸς καὶ πραγ­μα­τι­κὸς Κύριος τῆς Ἱστορίας καὶ τοῦ κόσμου.

Ἔτσι λοιπόν ὁλοκληρώνουμε τὸ ἄρθρο περὶ τῆς «Νέας Ἐ­πο­χῆς» τοῦ Ὑδροχόου, ὅπου οἱ «πιστοί» της ἀναμένουν τὸν «νέον Ἀβατὰρ» τοῦ Ὑδροχόου, δηλαδὴ τὸν Ἀντίχριστο, στὴ θέση τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ ποὺ κατ' αὐτοὺς ἀνήκει στὴν «προηγούμενη ἐποχή», τήν «ἐποχή τῶν Ἰχθύων».

Νὰ ὑπενθυμίσουμε ὅτι τὸ κείμενο τοῦ ἄρθρου προέρχεται -μὲ κάποιες τροποποιήσεις καὶ προσθῆκες- ἀπὸ κείμενο ποὺ εἶναι ἀνηρτημένο στὸν παλαιὸ δικτυακὸ τόπο (site) τῆς Π.Ε.Γ.[3] τὸν ὁποῖο θὰ ἄξιζε νὰ ἐπισκεφθοῦν οἱ ἀγαπητοὶ ἀναγνῶστες τῆς στήλης, καθὼς περιλαμβάνει ὑλικὸ ἐνημερωτικὸ γιὰ πολλὰ καὶ ποικίλα θέματα ἀντιαιρετικοῦ προβληματισμοῦ.

Τέλος, θὰ πρέπει νὰ σημειωθεῖ ὅτι καὶ τὸ περιεχόμενο τοῦ ἀνηρτημένου στὸν δικτυακὸ τόπο τῆς Π.Ε.Γ. ἄρθρου προέρχεται ἀντιστοίχως ἀπὸ κείμενο τοῦ Ὀσιολογιώτατου Μοναχοῦ π. Ἀρσένιου Βλιαγκόφτη -ὁ ὁποῖος τυγχάνει καὶ μέλος τοῦ Πνευ­μα­τι­κοῦ Συμβουλίου τῆς Π.Ε.Γ.-, κείμενο ποὺ εἶχε δημοσιευθεῖ πρὸ ἐτῶν στὸ γνωστὸ Ὀρθόδοξο περιοδικὸ «Παρακαταθήκη».

---

[1] «Χριστιανικὴ Σπίθα», φ. 543, Ἰούλιος 1977.

[2] Ἀπὸ τὴν ὁμιλία τὸν μακαριστοῦ ἀρχιεπισκόπου Χριστοδούλου στὴ «Συνάντηση τῶν Ἀθηνῶν» 1999.

[3] https://www.ppu.gr/old/greek/newage_gr.htm