Του Ανδρέα Χριστοφόρου
Παρασκευή,
Σε περιμένω, στην άκρη του Ουρανού με τα πουλιά!
Είχα κάτι να σου πω,
Ποτέ δεν βρήκες τον καιρό!
Σε περιμένω, στην άκρη του Ουρανού με τα πουλιά!
Είχα κάτι να σου πω,
Ποτέ δεν βρήκες τον καιρό!
Αντιλαλούνε τα βουνά
και τα άγρια πουλιά πετάνε στον αέρα
Σε καρτερούμε όλοι μαζί
Μια Προσευχή
Στον Άγιο Πατέρα!
Ένας Βοσκός που περπατάει
τα πρόβατα ξωπίσω
Ένας διαβάτης που περνάει
στο στόμα του ένα Μήνυμα κλεισμένο.....
1971, στη Μαρτυρική Αμμόχωστο της Κύπρου μας!
Οδός Βόλτα 10
Έφηβος, δεκαπεντάχρονος, Γεννάρη, εικοσιεφτά.
Παρασκευή, πρωί.
Μια έμπνευση στην καρδιά
Μια εικόνα στο μυαλό
Ένα μολύβι και χαρτί
Μια κιθάρα τραγουδά!
Ποια μέρα είναι η Παρασκευή;
Ποιός με περιμένει και τί έχει να μου πει;
Ποιός είναι Αυτός ο Βοσκός και ο Διαβάτης που περνάει στην ανθρώπινη ιστορία;
Ποιό είναι το Μήνυμά Του και γιατί δεν βρίσκω ποτέ τον καιρό για Προσευχή στον Άγιο Πατέρα;
2020, 17 του Απρίλη!
49 χρόνια σήμερα
Στέκομαι νοερά κάτω από τον Σταυρό Σου!
Τώρα, που η αμαρτία και η μέριμνα μου, έγιναν η αιτία να μην μπορώ να σταθώ πραγματικά γιατί είμαι έξω από τον Ναό Σου!
Όταν μπορούσα, δεν ερχόμουν
Τώρα που δεν μπορώ, έρχομαι με την καρδιά μου!
Κύριε!
Σε βλέπω με τα μάτια κλειστά, Μόνο!
Νεκρό!
Εσένα, που ως Θεάνθρωπος είσαι Αθάνατος!
Να καλείσαι από τον Πατέρα Σου να πεθάνεις για μένα και για όλους!
Σταυρικά, ξεφτυλισμένα, Μόνος!
Η Μητέρα Σου, ο Ιωάννης, δυο τρείς γυναίκες μοναχά
να σιγοκλαίν με αφόρητο τον Πόνο!
Οι Μαθητές Σου μακριά.....
Ηθελημένη από Σένα η Σταύρωση και ο θάνατος,
Ηθελημένη η Άκρα Σου Ταπείνωση,
Νικά την Άκρα Υπερηφάνεια του Αδάμ!
Είδε ο Αδάμ και η Εύα την Ζωή και Ομορφιά του Παραδείσου
που τους έδωσες και θέλανε από μόνοι τους χωρίς Εσένα να Θεωθούνε...
Περήφανος ο Διάβολος
Την Άκρα Περηφάνια του
τους μπόλιασε με τον Καρπό τον απαγορευμένο και αυτοί την δέχτηκαν, τον έφαγαν!
Τους κάλεσες να Μετανοήσουν
Μα αρνήθηκαν
Βυθίστηκαν στην Εξορία από Σένα τον Παράδεισο και την Ζωή Σου!
Αμετανοησία, ο καρπός της Άκρας Υπερηφάνειας,
φθορά και θάνατος και Άδης!
Δουλεία δαιμονική επίγεια και επιθανάτια στον Άνθρωπο.
Αιώνες οι κραυγές για Μετάνοια των Δικαίων της Παλαιάς Διαθήκης!
Χρειαζόταν Ένας Ταπεινός να μας ελευθερώσει!
Ένας Ταπεινός Θεάθρωπος να Σταυρωθεί εκούσια
Και με την Άκρα Του Ταπείνωση να λύσει τα δεσμά της Άκρας μας Υπερηφάνειας του διαβόλου!
Εσύ Χριστέ μου,
Η όντως Ζωή
Και Σήμερα εκούσια Νεκρέ!
Μόνος στον Σταυρό
και φορτωμένος όλη μας την Αμαρτία, Αναμάρτητε
Ζητάς πριν αποθάνεις
Την Άφεση των αμαρτιών και την Μετάνοια να μας δοθούν ξανά από τον Πατέρα τον Ουράνιο!
Σήμερα Μεγάλη Παρασκευή
Λύεται η κατάρα της Αμετανοησίας που μόνοι επιλέξαμε
Μας δίνεται η Μετάνοια και Άφεση Αμαρτιών!
Και στην αναμενόμενη μεθαύριο Κυριακή του Πάσχα
Μαζί Σου αναδυόμαστε από τον Άδη Νικητές!
Σήμερα Παρασκευή!
Μεγάλη Παρασκευή
και κάθε μέρα και στιγμή !
Σε περιμένω
Ανδρέα, Κώστα, Μαρία...
Στην άκρη τ Ουρανού
Με τα πουλιά......
Ανδρέας Χριστοφόρου
Ζωγράφου 17/4/20
Μεγάλη Παρασκευή
και τα άγρια πουλιά πετάνε στον αέρα
Σε καρτερούμε όλοι μαζί
Μια Προσευχή
Στον Άγιο Πατέρα!
Ένας Βοσκός που περπατάει
τα πρόβατα ξωπίσω
Ένας διαβάτης που περνάει
στο στόμα του ένα Μήνυμα κλεισμένο.....
1971, στη Μαρτυρική Αμμόχωστο της Κύπρου μας!
Οδός Βόλτα 10
Έφηβος, δεκαπεντάχρονος, Γεννάρη, εικοσιεφτά.
Παρασκευή, πρωί.
Μια έμπνευση στην καρδιά
Μια εικόνα στο μυαλό
Ένα μολύβι και χαρτί
Μια κιθάρα τραγουδά!
Ποια μέρα είναι η Παρασκευή;
Ποιός με περιμένει και τί έχει να μου πει;
Ποιός είναι Αυτός ο Βοσκός και ο Διαβάτης που περνάει στην ανθρώπινη ιστορία;
Ποιό είναι το Μήνυμά Του και γιατί δεν βρίσκω ποτέ τον καιρό για Προσευχή στον Άγιο Πατέρα;
2020, 17 του Απρίλη!
49 χρόνια σήμερα
Στέκομαι νοερά κάτω από τον Σταυρό Σου!
Τώρα, που η αμαρτία και η μέριμνα μου, έγιναν η αιτία να μην μπορώ να σταθώ πραγματικά γιατί είμαι έξω από τον Ναό Σου!
Όταν μπορούσα, δεν ερχόμουν
Τώρα που δεν μπορώ, έρχομαι με την καρδιά μου!
Κύριε!
Σε βλέπω με τα μάτια κλειστά, Μόνο!
Νεκρό!
Εσένα, που ως Θεάνθρωπος είσαι Αθάνατος!
Να καλείσαι από τον Πατέρα Σου να πεθάνεις για μένα και για όλους!
Σταυρικά, ξεφτυλισμένα, Μόνος!
Η Μητέρα Σου, ο Ιωάννης, δυο τρείς γυναίκες μοναχά
να σιγοκλαίν με αφόρητο τον Πόνο!
Οι Μαθητές Σου μακριά.....
Ηθελημένη από Σένα η Σταύρωση και ο θάνατος,
Ηθελημένη η Άκρα Σου Ταπείνωση,
Νικά την Άκρα Υπερηφάνεια του Αδάμ!
Είδε ο Αδάμ και η Εύα την Ζωή και Ομορφιά του Παραδείσου
που τους έδωσες και θέλανε από μόνοι τους χωρίς Εσένα να Θεωθούνε...
Περήφανος ο Διάβολος
Την Άκρα Περηφάνια του
τους μπόλιασε με τον Καρπό τον απαγορευμένο και αυτοί την δέχτηκαν, τον έφαγαν!
Τους κάλεσες να Μετανοήσουν
Μα αρνήθηκαν
Βυθίστηκαν στην Εξορία από Σένα τον Παράδεισο και την Ζωή Σου!
Αμετανοησία, ο καρπός της Άκρας Υπερηφάνειας,
φθορά και θάνατος και Άδης!
Δουλεία δαιμονική επίγεια και επιθανάτια στον Άνθρωπο.
Αιώνες οι κραυγές για Μετάνοια των Δικαίων της Παλαιάς Διαθήκης!
Χρειαζόταν Ένας Ταπεινός να μας ελευθερώσει!
Ένας Ταπεινός Θεάθρωπος να Σταυρωθεί εκούσια
Και με την Άκρα Του Ταπείνωση να λύσει τα δεσμά της Άκρας μας Υπερηφάνειας του διαβόλου!
Εσύ Χριστέ μου,
Η όντως Ζωή
Και Σήμερα εκούσια Νεκρέ!
Μόνος στον Σταυρό
και φορτωμένος όλη μας την Αμαρτία, Αναμάρτητε
Ζητάς πριν αποθάνεις
Την Άφεση των αμαρτιών και την Μετάνοια να μας δοθούν ξανά από τον Πατέρα τον Ουράνιο!
Σήμερα Μεγάλη Παρασκευή
Λύεται η κατάρα της Αμετανοησίας που μόνοι επιλέξαμε
Μας δίνεται η Μετάνοια και Άφεση Αμαρτιών!
Και στην αναμενόμενη μεθαύριο Κυριακή του Πάσχα
Μαζί Σου αναδυόμαστε από τον Άδη Νικητές!
Σήμερα Παρασκευή!
Μεγάλη Παρασκευή
και κάθε μέρα και στιγμή !
Σε περιμένω
Ανδρέα, Κώστα, Μαρία...
Στην άκρη τ Ουρανού
Με τα πουλιά......
Ανδρέας Χριστοφόρου
Ζωγράφου 17/4/20
Μεγάλη Παρασκευή
