Ὁ διάβολος μετασχηματισμένος σέ μοναχό

Απο την Ασκητική και Ησυχαστική Αγιορείτικη Παράδοση

Κα­τά τόν Β΄ Παγ­κό­σμιο Πό­λε­μο ἕ­νας στρα­τι­ώ­της βλέ­πον­τας τόν κίν­δυ­νο ἔ­τα­ξε, ἄν δι­α­σω­θῆ, νά γί­νη μο­να­χός στό Ἅ­γιον Ὄ­ρος μα­ζί μέ τά δύο του παι­διά. Πράγ­μα­τι, τε­λεί­ω­σε ὁ πό­λε­μος καί ὁ στρα­τι­ώ­της πού δι­ε­φυ­λά­χθηκε σῶ­ος, δέν λη­σμό­νη­σε τό τά­μα του.

Πῆ­ρε τά δύ­ο του παι­διά καί ξε­κί­νη­σε γιά τό Ἅ­γιον Ὄ­ρος. Ἀλ­λά ἔ­γι­νε με­γά­λη τρι­κυ­μί­α καί δέν κα­τώρ­θω­σε νά φθά­ση στό Ὄ­ρος, γι᾽ αὐ­τό γύ­ρι­σε στό σπί­τι του. Τό ἴ­διο συ­νέ­βη καί τήν δεύ­τε­ρη φο­ρά. Ἐπε­χεί­ρη­σε πά­λι γιά τρί­τη φο­ρά καί κα­τώρ­θω­σε νά φθά­ση μέ­χρι τήν Δάφ­νη. Ξε­κί­νη­σαν μέ τά πό­δια νά ἀ­νε­βοῦν στίς Κα­ρυ­ές.

Ξαφ­νι­κά βλέ­πουν ἀ­πέ­ναν­τι στήν πλα­γιά νά κα­τε­βαί­νη ἕ­νας μο­να­χός τρέ­χον­τας πρός τό μέ­ρος τους. Στα­μά­τη­σε μπρο­στά τους καί ἄρ­χι­σε νά λέ­η στόν πα­τέ­ρα: «Ποῦ τά πᾶς αὐ­τά τά παι­διά; Δέν τά λυ­πᾶ­σαι; Γύ­ρι­σέ τα πί­σω». Ὁ πα­τέ­ρας ἀ­γα­να­κτι­σμέ­νος εἶ­πε στόν μο­να­χό: «Ὕ­πα­γε ὀ­πί­σω μου, Σα­τα­νᾶ».

Τό­τε, ὁ ὑ­πο­τι­θέ­με­νος μο­να­χός ἔ­γι­νε ἄ­φαν­τος, χά­θη­κε μπρο­στά ἀπό τά μά­τια τους καί κα­τά­λα­βαν ὅ­τι ἦ­ταν ὁ δι­ά­βο­λος πού εἶ­χε πά­ρει τήν μορ­φή μο­να­χοῦ καί προ­σπα­θοῦ­σε νά τούς ἀ­πο­τρέ­ψη ἀ­πό τόν θε­ά­ρε­στο σκο­πό τους, τήν ἐκ­πλή­ρω­ση τοῦ τά­μα­τος.

Μέ τήν χά­ρι τοῦ Θε­οῦ, ἐκ­πλή­ρω­σαν τό τά­μα τους καί ἔ­γι­ναν μο­να­χοί. Τό ἕ­να ἀ­πό τά παι­διά, ὀνό­μα­τι Μη­νᾶς, ἀ­ξι­ώ­θη­κε νά γί­νη ἱ­ε­ρέ­ας καί Πνευ­μα­τι­κός. Ἔ­με­νε στά Βα­το­πε­δι­νά Κελ­λιά καί σ᾽ ὅ­λη του τήν ζω­ή δέν βγῆ­κε πο­τέ ἀ­πό τό Ἅ­γιον Ὄ­ρος.