Ἡ περίπτωση φίλης, ἡ ὁποία ἔφτασε σ’
ἐμᾶς μέσω συνεργάτου, μᾶς ξαναθύμισε τὴν περίπτωση τοῦ Βιοσυντονισμοῦ
(Bioresonance), τὸν ὁποῖο, χωρὶς νὰ ἔχουμε ξεχάσει, εἴχαμε ἀπωθήσει στὰ
ἐνδότερα τῆς μνήμης. Ἡ φίλη μας, ὅπως μᾶς περιέγραψε ὁ συνεργάτης, εἶχε
μιὰ προσωπικὴ ἐμπειρία ἀπὸ ἐπίσκεψη σὲ «ἐργαστήριο» ἀλλοδαπῆς
«θεραπεύτριας» μετὰ ἀπὸ συμβουλὴ ἄλλης, δικῆς της φίλης, νὰ ἐπισκεφθεῖ
τὴν «θεραπεύτρια» ποὺ «τόσο τὴν βοήθησε στὰ ποικίλα προβλήματα ὑγείας
της».
Ἡ φίλη τοῦ συνεργάτου ἦταν
ἐντυπωσιασμένη ἀπὸ τὴν πληθώρα τῶν κορνιζαρισμένων «πτυχίων» στὸν τοῖχο
τοῦ «ἐργαστηρίου», ὅσο κι ἀπὸ τὴν πολυπλοκότητα τῆς συσκευῆς: «μὲ
φωτάκια καὶ ὀθόνες μὲ δεῖκτες…».
Ἡ «θεραπεύτρια» τῆς ἔδωσε νὰ κρατήσει
μιὰ «χρυσὴ μεταλλικὴ σφαῖρα» στὸ ἕνα χέρι καὶ μετὰ ἄρχισε νὰ κουνάει
μπροστὰ στὴ φίλη μας κάτι «σὰν μαγικὸ ραβδὶ» ἐνῶ «πατοῦσε διάφορα
κουμπιὰ στὸ μηχάνημα ποὺ εἶχε μπροστά της».
Στὴ συνέχεια ἄρχισε νὰ βγάζει ἀπὸ
συρτάρια στὰ ἀριστερά της, τὴ μία κατόπιν τῆς ἄλλης, μιὰ σειρὰ ἀπὸ
«μεγάλες πινακίδες μὲ δεκάδες χρωματιστὰ παραλληλόγραμμα κουμπιὰ ἢ
φιαλίδια μὲ χρωματιστὰ ὑγρὰ -δὲν μπόρεσε νὰ ξεχωρίσει- τὰ ὁποῖα
ἀκουμποῦσε μὲ κάποιο ἐξάρτημα τῆς συσκευῆς» συνεχίζοντας νὰ κουνάει
μπροστὰ στὴ φίλη μας «τὸ μαγικὸ ραβδί».
Ἡ κατακλείδα ἦταν ὅτι ἐνῶ ἡ φίλη μας
εἶχε πάει γιὰ ἄλλο λόγο, ἡ «διάγνωση» τῆς «θεραπεύτριας» ἦταν ὅτι πάσχει
ἀπὸ «ἐντερικὰ παράσιτα» (σκουλήκια)!
Μετὰ τὴ σύντομη αὐτὴ περιγραφή, καλὸν θὰ
ἦταν νὰ ἀναλύσουμε τὸ θέμα τοῦ βιοσυντονισμοῦ, ἕνα θέμα ποὺ στὸ
ἐξωτερικὸ ἔχει λάβει μεγάλες διαστάσεις, ἀλλὰ καὶ στὴ χώρα μας δείχνει
νὰ γίνεται δημοφιλές τὰ τελευταῖα δέκα χρόνια.
Ἡ διαδικασία τοῦ βιοσυντονισμοῦ
παρουσιάστηκε τὸ 1977 ἀπὸ τοὺς Γερμανοὺς Φράντς Μορὲλ (Franz Morell) καὶ
Ἔριχ Ράσε (Erich Rasche). Ἡ «διάγνωση» καὶ ἡ «θεραπεία» βασίζεται σὲ
μία συσκευὴ ὀνομαζόμενη σήμερα «Συσκευὴ Μπίκομ» (Bicom machine)[1].
Πρόκειται γιὰ συσκευὲς ποὺ περιέχουν ἕνα ἠλεκτρονικὸ κύκλωμα, τὸ ὁποῖο
μετράει τὴν ἠλεκτρικὴ ἀντίσταση τοῦ δέρματος τοῦ «ἀσθενοῦς». Ἡ
λειτουργία τους εἶναι παρόμοια μὲ τὸ «Ἠλεκτρόμετρο» (E-meter)[2], τὴ
διαβόητη συσκευὴ τῆς Σαηεντολογίας (Scientology) -καθὼς ὁ Μορὲλ ὑπῆρξε
ὀπαδὸς τῆς Σαηεντολογίας[3]-, τὸ ὁποῖο οἱ δημιουργοί τοῦ βιοσυντονισμοῦ
προσπάθησαν νὰ βελτιώσουν. Ἀρχικά, οἱ Μορὲλ καὶ Ράσε προώθησαν τὴν
«ἐφεύρεσή» τους ὡς «Θεραπεία MORA», ἀπὸ τὰ ἐπίθετά τους MOrell καὶ
RAsche.
Ὁ βιοσυντονισμός, ὅπως τὸν παρουσιάζουν
οἱ ὀπαδοί του, «εἶναι μιὰ μὴ παρεμβατικὴ θεραπεία ποὺ χρησιμοποιεῖ
ἠλεκτρόδια, τὰ ὁποῖα ἐφαρμόζει στὸ δέρμα. Τὰ ἠλεκτρόδια συνδέονται μὲ
μιὰ Συσκευὴ Μπίκομ, ἡ ὁποία ἐλέγχει τὰ μήκη κύματος ἐνέργειας ποὺ
προέρχονται ἀπὸ τὸ σῶμα καὶ στὴ συνέχεια ἀντισταθμίζει τὶς κακὲς
συχνότητες ἀποκαθιστώντας τὴ βέλτιστη ἰσορροπία».
Τὰ ἀνωτέρω ἀναφερόμενα «ἠλεκτρόδια»
-πρόκειται γιὰ τὴ «χρυσὴ μεταλλικὴ σφαῖρα», ποὺ ἀνέφερε παραπάνω ἡ φίλη
μας- εἶναι διαφόρων μορφῶν: ἀπὸ μεταλλικὲς σφαῖρες καὶ μεταλλικοὺς
κυλίνδρους, τοὺς ὁποίους ὁ «ἀσθενὴς» καλεῖται νὰ κρατήσει στὰ χέρια του,
μέχρι «στεφάνια» ποὺ τοποθετοῦνται στὸ κεφάλι· μέχρι ἀκόμη καὶ
«ραδιαισθητῆρες» -«τὸ μαγικὸ ραβδὶ» ποὺ ἀναφέρει ἡ φίλη μας παραπάνω-
ὅπου ἐδῶ πλέον ὑπάρχει μερικὴ ἐπαφὴ μὲ τὸ σῶμα τοῦ «ἀσθενοῦς» καθὼς ἡ
«θεραπεύτρια» κινεῖ τὸν ραδιαισθητήρα σὲ ἀπόσταση ἀπὸ τὸν «ἀσθενῆ»
-χωρὶς νὰ τὸν ἀγγίζει- μὲ τὸν ἴδιο ἀκριβῶς τρόπο ποὺ ὁ
ραβδοσκόπος/γεωπαθολόγος κινεῖται, κατὰ τὴ διάρκεια τῆς ἀνίχνευσης ἑνὸς
χώρου, γιὰ τὴ ραδιαισθητικὴ μέτρηση/ἀνίχνευση γεωπαθειῶν, ἀλλὰ καὶ
τεχνητῆς ἀκτινοβολίας, ὅπως ἠλεκτρομαγνητικὰ πεδία, γιὰ τὰ ὁποῖα τὸ πιὸ
πρακτικὸ καὶ ἀποτελεσματικὸ «ἐργαλεῖο» εἶναι ὁ ραδιαισθητήρας ποὺ
χρησιμοποιεῖται κρατώντας τον στὸ «κυρίαρχο χέρι». Ὁ ραδιαισθητήρας
συνδυάζει τὴν ποικιλότητα μέτρησης τοῦ ἐκκρεμοῦς, τοῦ παραδοσιακοῦ
ἐργαλείου τῆς ραδιαισθησίας[4], μὲ τὴ σταθερότητα τῆς κλασσικῆς ράβδου,
βέργας ἢ κεραιῶν…
Βέβαια, ἡ ἐμπλοκὴ τῆς ραδιαισθησίας
-μιᾶς καθαρὰ ἀποκρυφιστικῆς πρακτικῆς- μὲ τὸν βιοσυντονισμὸ -μιᾶς
ὑποτίθεται «ἐπιστημονικῆς», κατὰ τοὺς ὀπαδούς του, μεθόδου- καθόλου δὲν
εὐνοεῖ τὸν δεύτερο. Ἀλλὰ ἄς ἐπανέλθουμε στὸν σχολιασμὸ τοῦ βασικοῦ μας
θέματος.
Ὁ βιοσυντονισμὸς παρουσιάζεται, ἀπὸ τοὺς
ὀπαδούς του, ὡς «μιὰ ὁλιστικὴ φυσικὴ μέθοδος, ἡ ὁποία μπορεῖ νὰ
χρησιμοποιηθεῖ γιὰ διάφορες παθήσεις. Ἡ μέθοδος βασίζεται στὶς ἀρχὲς τῆς
κβαντικῆς φυσικῆς [ἰσχυρίζονται]. Σκοπὸς τῆς θεραπείας εἶναι ἡ
ἀνίχνευση καὶ ἐξουδετέρωση τῶν παραγόντων ποὺ προκαλοῦν ἐπιβάρυνση στὸν
ὀργανισμό, παρεμποδίζοντας τὴν ἐπικοινωνία μεταξύ τῶν κυττάρων. Ἡ
συσκευὴ Μπίκομ ἀναλύει τὰ ἠλεκτρομαγνητικὰ σήματα ποὺ ἐκπέμπει τὸ σῶμα,
διαχωρίζοντας τὰ ὑγιῆ ἀπὸ τὰ διαταραγμένα. Στὴ συνέχεια ἀποστέλλει πίσω
στὸ σῶμα τὰ ὑγιῆ σήματα ἐνισχυμένα καὶ τὰ παθολογικὰ ἀντεστραμμένα.
Τονώνει ἔτσι τὸν ὀργανισμὸ καὶ τὸν ὠθεῖ στὴν αὐτοΐαση. Εἶναι ἀνώδυνη,
ἀκίνδυνη καὶ ἐξαιρετικὰ ἀποτελεσματικὴ [λένε], ἀφοῦ ἀνιχνεύει τὶς
κρυμμένες αἰτίες, οἱ ὁποῖες προκαλοῦν τὴν πάθηση. Ἡ βιοσυντονιστικὴ
θεραπεία μπορεῖ νὰ συνδυαστεῖ τόσο μὲ τὶς μεθόδους τῆς «κλασσικῆς»
ἰατρικῆς ὅσο καὶ μὲ «ἐναλλακτικὲς» μεθόδους, ὅπως ἡ ὁμοιοπαθητική, ἡ
ρεφλεξολογία κ.λπ. Μπορεῖ νὰ ἐφαρμοστεῖ σὲ ὅλες τὶς ἡλικίες, ἀπὸ τὰ
νεογέννητα παιδιὰ ἕως τὰ βαθιὰ γεράματα. Ἐπίσης ἐφαρμόζεται στὰ ζῶα»[5].
Νὰ συμπληρώσουμε, πρὶν σχολιάσουμε τὰ
ἀνωτέρω, ὅτι ὑπάρχουν ἰσχυρισμοὶ ὅτι ὁ βιοσυντονισμὸς θεραπεύει καὶ τὸν
Καρκίνο[6], ἄποψη τουλάχιστον ἐγκληματικὴ καθὼς ὁ ἀσθενὴς καλεῖται νὰ
ἐγκαταλείψει τὴν «κακὴ χημειοθεραπεία» καὶ νὰ βασιστεῖ σὲ «μιὰ ὁλιστικὴ
φυσικὴ μέθοδο, ἡ ὁποία μπορεῖ νὰ χρησιμοποιηθεῖ γιὰ διάφορες παθήσεις»,
μιὰ μέθοδο ποὺ βασίζεται δῆθεν «στὶς ἀρχὲς τῆς κβαντικῆς φυσικῆς».
Τὰ κύτταρα ἐπικοινωνοῦν μεταξύ τους καὶ
µέ τὸ περιβάλλον προκειμένου νὰ συντονίζουν τὶς λειτουργίες ποὺ
ἀπαιτοῦνται γιὰ τὴν αὔξηση, ἀνάπτυξη καὶ λειτουργία ἑνὸς ὀργανισμοῦ. Ἡ
ἐπικοινωνία τῶν κυττάρων πραγματοποιεῖται µέσω: α) Χημικῶν σημάτων
(ὁρμόνες), β) Ἠλεκτρικῆς διέγερσης (νευροδιαβιβαστές)[7] καὶ γ)
Μηχανικῶν σημάτων (πίεση).
Τὰ συμπεράσματα λοιπὸν ποὺ μποροῦν νὰ
ἐξαχθοῦν ἀβίαστα σχετικὰ μὲ τὸν βιοσυντονισμὸ εἶναι ὅτι ἐδῶ ἔχουμε μία
ψευδοεπιστημονικὴ μέθοδο, ἡ ὁποία ἰσχυρίζεται ὅτι θεραπεύει τὸν ἀσθενῆ
μέσῳ συχνοτήτων ἠλεκτρομαγνητικῶν κυμάτων τοῦ ἴδιου τοῦ ἀσθενοῦς.
Λόγω ἔλλειψης ὁποιασδήποτε ἐπιστημονικῆς
ἐξήγησης τοῦ τρόπου λειτουργίας τῆς «θεραπείας» μὲ τὴ μέθοδο τοῦ
βιοσυντονισμοῦ, οἱ ἐρευνητὲς κατατάσσουν αὐτὴ τὴ διαδικασία στὴν
κατηγορία τῆς ψευδοεπιστήμης[8]. Ἐπιστημονικὲς μελέτες δὲν ἔχουν
παρουσιάσει ἀποτελέσματα ποὺ νὰ ξεπερνοῦν αὐτὰ τῶν εἰκονικῶν φαρμάκων
(placebo)[9].
Εἶναι τέλος χαρακτηριστικὴ ἡ ἀντίδραση
τοῦ Ὑπουργείου Ὑγείας στὴ χώρα μας, ὅπου καταδικάζονται ἀπὸ
ἐπιστημονικῆς πλευρᾶς τόσον ἡ «μέθοδος βιοσυντονισμοῦ», ὅσον καὶ οἱ
«συσκευὲς βιοσυντονισμοῦ – βιοανάδρασης», μὲ τὴν δήλωση ὅτι «ὁ
βιοσυντονισμὸς δὲν εἶναι διαγνωστικὴ μέθοδος μὲ τὸν ὅρο ποὺ
χρησιμοποιεῖται ἀπὸ τὴ συμβατικὴ κλασσικὴ ἰατρική, ἀποτελεῖ μέρος τῆς
ἐναλλακτικῆς ἰατρικῆς, ὅπως ὁ βελονισμός, ἡ λειτουργικὴ ἐπανατροφοδότηση
καὶ ἄλλες ἐναλλακτικὲς μέθοδοι καὶ δὲν τεκμηριώνεται ἐπιστημονικὰ ἡ
ἀποτελεσματικότητα τῆς μεθόδου»[10].
Χαρακτηριστικὴ εἶναι ἐπίσης ἡ ἀντίδραση
τοῦ Ἰατρικοῦ Συλλόγου Πατρῶν, ὅπου μὲ Δελτίο Τύπου καταγγέλλει:
«Ἀτεκμηρίωτη ἐπιστημονικὰ ἡ ἀποτελεσματικότητα τῆς μεθόδου τοῦ
βιοσυντονισμοῦ»… καὶ συμπληρώνει ὅτι: «Ἡ ὕπαρξη τῆς τεχνολογίας
βιοσυντονισμοῦ δὲν ἀποτελεῖ καὶ προϋπόθεση αὐτόματης ἀποδοχῆς ἐφαρμογῆς
τῆς πράξης»[11].
Ἐμεῖς δὲν ἔχουμε παρὰ νὰ συμπληρώσουμε
ὅτι οἱ ἐναλλακτικές, συμπληρωματικές, ἐνεργειακὲς καὶ ὁλιστικὲς
πρακτικὲς ἐντάσσονται στὸ δίκτυο τῆς «Νέας Ἐποχῆς» τοῦ Ὑδροχόου κι ὡς ἐκ
τούτου τυγχάνουν ἀσυμβίβαστες μὲ τὴν Ὀρθόδοξη Χριστιανικὴ πίστη.
Σημειώσεις:
[1] northernbioresonance.com [2]
archive.is [3] «Scientology und die Bioresonanztherapie». ABI INFO:
Aktion Bildungsinformation e.V. 14 Νοεμβρίου 2003, σ. 1. abi-ev.de [4] Ἡ
«μεταφυσικὴ» πρακτική, ποὺ ἀσχολεῖται μὲ γεωπαθητικές, διαισθητικὲς
ἔρευνες ὑπογείων ὑδάτων, κοίτασμα ὀρυκτῶν κ.ἄ. [5] bicomtherapy.gr [6]
archive.is [7] Χημικές ἑνώσεις, πού χρησιμεύουν στή μεταβίβαση
πληροφοριῶν ἀπό ἕνα νευρῶνα στόν ἑπόμενο. archive.is [8] karger.com [9]
ncbi.nlm.nih.gov καὶ ncbi.nlm.nih.gov [10] diavgeia.gov.gr [11]
archive.is
