Ἀθῆναι, 24/3/20
Σεβαστοί μας πατέρες τῆς Δ.Ἱ.Σ καὶ τῆς Ἱ. Ἀ.,
δὲν θὰ σᾶς ὑπενθυμίσω πὼς σὲ δύσκολες ὥρες καὶ σὲ ἐπιδημίες, ἡ Ἐκκλησία μας ἦταν
μπροστὰ, φύλαξ τοῦ πιστοῦ λαοῦ, μὲ λειτουργίες, ἀκολουθίες καὶ λιτανείες· δὲν θὰ
σᾶς θυμίσω τὴν ἀμαχητὶ ὑποχώρηση μπρός στὶς προσταγὲς τοῦ καίσαρα, χωρὶς μιὰ
θέση σταθερή, ἔστω ἐναλλακτικὴ ὥστε, στὰ τοῦ Θεοῦ νὰ εἴμεθα συνεπεῖς· ὅ
γέγονε, γέγονε.
Αὐτὸ ποὺ θέλω τώρα νὰ σᾶς παρακαλέσω εἶναι, νὰ βρῆτε τρόπο ὥστε, ὅσοι πολὺ τὸ
ποθοῦμε, νὰ μποροῦμε νὰ μεταλάβουμε Χριστό. Νὰ ἐπιτρέπεται τὸ κτύπημα τῆς
καμπάνας ὡς ὑπενθύμιση τῶν ἡμερῶν τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Δὲν εἶναι
δυνατὸν νὰ στερούμεθα τὴν Θεία Κοινωνία.
Δὲν γίνεται νὰ σωπαίνουν οἱ καμπάνες, ἐνῶ τὰ παντοπωλεῖα εἶναι ἀνοικτὰ ὑποχρεωτικά, ἀκόμα
καὶ τὶς Κυριακές. Μπροστά μας ἔχουμε τὴν ἡμέρα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου καὶ
τὴν μνήμη τοῦ μεγάλου ξεσηκωμοῦ.
Ἔχουμε τοὺς Δ' Χαιρετισμοὺς τῆς Παναγίας μας, τὸν Ἀκάθιστο Ὕμνο, τοῦ
Λαζάρου, τῶν Βαϊων, τὴν Μ. Ἐβδομάδα τῶν Παθῶν, τὴν Μεγίστη τῶν Ἡμερῶν
Ἀγία Ἀνάσταση, τὴν μόνη ἔκρηξη Χαρᾶς τοῦ κόσμου τούτου.
Ἅγιον Φῶς δὲν θὰ πάρουμε; Οἱ καμπάνες δὲν θὰ κτυπήσουν πένθιμα καὶ
χαρμόσυνα;
Τό «σήμερον κρεμᾶται ἐπὶ ξύλου» θὰ τὸ προσπεράσουμε; Ἐπιτάφιος δὲν θὰ
σηκωθεῖ;
Ἐξορία ὁ Θεὸς ὁ Μέγας; Ἐξορία ἀπὸ τὴν ζωή μας; Δὲν τὸν χρειαζόμαστε
πιά, ἐφ΄ ὅσον μιλᾶ ἡ ἐπιστήμη καὶ ἕνας καίσαρας διοικεῖ;
Μὲ πόνο, θυμό,
θλίψη, ἀπορία
καὶ ἐλπίδα πρῶτα στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ κατόπιν στὴν ἀγάπη σας
Ταχτσόγλου Καλλιόπη, ἠθοποιὸς
