ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ
1 ΜΑΡΤΙΟΥ 2020
Ἀπόστολος: Ρωμ. ιγ΄ 11-ιδ΄ 4
Εὐαγγέλιον: Ματθ. στ΄ 14-21
Ἦχος: δ΄.- Ἑωθινόν: Δ΄
ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
“καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ” (Ματθ. ΣΤ΄ 18)
“Εἶμαι … μόνος !”
Πολλάκις ἔχομεν ἀκούσει τὴν
συγκεκριμένην φράσιν, φίλοι ἀναγνῶσται, καὶ ἴσως πολλάκις τὴν ἔχομεν
ἐκφωνήσει καὶ ἡμεῖς οἱ ἴδιοι. Πολλάκις ἠκούσαμεν ταύτην ὡς ἔκφρασιν
θλίψεως καὶ ὀδύνης παρ’ ἀνθρώπων μοναχικῶν οἵτινες ἔμειναν μόνοι ἐν τῷ
παρόντι κόσμῳ μετὰ τὴν κοίμησιν καὶ ἀναχώρησιν ἐκ τῆς προσκαίρου ταύτης
ζωῆς, ἠγαπημένων καὶ συγγενῶν προσώπων! Ἀκόμη συχνότερον ἀκούομεν τὴν
φράσιν ταύτην ὡς ἔκφρασιν ἀγανακτήσεως, ἀπ’ ἐκείνους οἱ ὁποῖοι
περιεφρονήθησαν καὶ ἐγκατελείφθησαν ἀπὸ φίλους καὶ ὑποστηρικτάς, ὅταν
περιέπεσον εἰς οἰκονομικὴν ἢ ἄλλην τινὰ ἀνέχειαν.
Τὴν ἰδίαν ὅμως φράσιν, ἀκούομεν
συχνάκις, καὶ παρ’ ἐκείνων οἵτινες ἐπέλεξαν εἰς τὴν ζωήν των τὴν
διαβίωσιν μετὰ τοῦ… ἑαυτοῦ των, καὶ αὕτη τότε ἀκούεται ὡς… ἱκανοποίησις
καὶ ἔκφρασις “ἐλευθερίας”! Δυστυχῶς, ὅμως, ἀκούομεν τὴν ἰδίαν ταύτην
φράσιν, καὶ παρά τινων οἵτινες ἐκφεύγουσι τοὺς ὀφθαλμοὺς τῶν ἀνθρώπων
καὶ ζῶσιν εἰς τὴν παρανομίαν καὶ τὴν ἀδικίαν καὶ ἐπιζητοῦσιν ἵνα
δημιουργῶσι δυσχερεῖς καταστάσεις εἰς τοὺς ἄλλους. Εἶναι ἐκεῖνοι περὶ
τῶν ὁποίων εἶπε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, “Εἶπον γὰρ ἐν ἑαυτοῖς…
καταδυναστεύσωμεν πένητα δίκαιον, μὴ φεισώμεθα χήρας, μηδὲ πρεσβύτου
ἐντραπῶμεν πολιὰς πολυχρονίους… ἐνεδρεύσωμεν δὲ τὸν δίκαιον, ὅτι
δύσχρηστος ἡμῖν ἐστι καὶ ἐναντιοῦται τοῖς ἔργοις ἡμῶν…” (Σοφ. Σολ. Β΄
1-21). Εἶναι ἐκεῖνοι οἵτινες, παρανομοῦντες καὶ
κρυπτόμενοι ἀπὸ τοὺς ὀφθαλμοὺς τῶν ἀνθρώπων, ἔχουσι τὴν ἠθελημένην
αὐταπάτην, ὅτι κρύπτονται καὶ ἐκ τῶν Θείων ὀφθαλμῶν οἵτινες τὰ “πάνθ’
ὁρῶσι”!
“Δὲν εἶμαι… μόνος!”
Θὰ ἠδυνάμεθα, ἐνταῦθα, νὰ εἴπωμεν καὶ νὰ
ἐπαναλάβωμεν τὰ ἀνωτέρω, ἀντιστρέφοντες ὅμως τὰ πρόσωπα, εἰς τὰ ὁποῖα
ἀναφέρονται. Ἐὰν ἀποδεχθῶμεν τὴν πραγματικότητα καὶ συμβιβασθῶμεν μὲ τήν
…ἁπανταχοῦ παρουσίαν τοῦ Κυρίου, τότε οὐδεὶς εἶναι… μόνος! Τότε ἰσχύει
ἐκεῖνο… τὸ τοῦ ψαλμωδοῦ, “ποῦ πορευθῶ ἀπὸ τοῦ πνεύματός σου καὶ ἀπὸ
τοῦ προσώπου σου ποῦ φύγω; ἐὰν ἀναβῶ εἰς τὸν οὐρανόν, σὺ ἐκεῖ εἶ, ἐὰν
καταβῶ εἰς τὸν ᾅδην, πάρει· ἐὰν ἀναλάβοιμι τὰς πτέρυγάς μου κατ᾿ ὄρθρον
καὶ κατασκηνώσω εἰς τὰ ἔσχατα τῆς θαλάσσης, καὶ γὰρ ἐκεῖ ἡ χείρ σου
ὁδηγήσει με, καὶ καθέξει με ἡ δεξιά σου”(Ψαλμ. ΡΛΗ΄ 7-10). Καὶ
ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι ἐστερήθησαν τὴν παρουσίαν προσφιλεστάτων προσώπων, καὶ
ἐκεῖνοι οἵτινες ἐγκατελείφθησαν ὑπὸ φίλων καὶ συγγενῶν καὶ
ἀπεμονώθησαν, ἀλλὰ καὶ ἐκεῖνοι, οἵτινες ἐξ ἰδίας ἐπιλογῆς, προετίμησαν
τὸν μονήρη βίον καὶ τὴν μακρὰν τῶν ἄλλων διαβίωσίν των δι’ οἷονδήποτε
λόγον καὶ αἰτίαν, ἔχουσι τὸν Κύριον συμπαρόντα καὶ συνοδοιπόρον καὶ
παρόντα εἰς τὴν ζωήν των.
Πρέπει ὅμως νὰ εἴπωμεν ἐνταῦθα, ὅτι ἡ
παρουσία αὕτη τοῦ Θεοῦ εἰς τὴν ζωήν ἡμῶν, δι’ ἄλλους εἶναι εὐλογία καὶ
δῶρον ὕψιστον, δι’ ἄλλους ὅμως καὶ ἴσως τοὺς περισσοτέρους, εἶναι
ἀρνητικὴ καὶ ἐνοχλητική. Διὰ τοῦτο, …καὶ οἱ μὲν ἐξ αὐτῶν ἀρνοῦνται τὴν
τοιαύτην παρουσίαν καὶ ἀπορρίπτουσι τὸν Χριστόν, οἱ δὲ λοιποί,
ἀδιαφοροῦσι καὶ “σκληρύνουσι” τὴν στάσιν των ἔναντι Αὐτοῦ. Ὁ Ἀγαθός,
ὅμως, Κύριος, μὴ θέλων ἵνα βαρύνῃ καὶ πιέζῃ τούτους, ἔδωσεν εἰς τὸν
ἄνθρωπον τὴν ἄνεσιν, ἵνα προβαίνῃ καὶ εἰς τὰς πλέον ἐπαισχύντους
ἁμαρτίας, φέροντας ὅμως καὶ τήν, πρὸς τούτοις, ἀκεραίαν εὐθύνην αὐτῶν. “παρέθηκέ σοι πῦρ καὶ ὕδωρ· οὗ ἐὰν θέλῃς, ἐκτενεῖς τὴν χεῖρά σου” (Σοφ. Σειρ. ΙΕ΄ 16).
Ὁ Κύριος εἶναι παρών, ὄχι διὰ νὰ ἀπειλῇ καὶ καταδυναστεύῃ, ἀλλὰ διὰ νὰ
παρηγορῇ καὶ παρακαλῇ καὶ σώζῃ ἐκείνους οἵτινες θέλουσι καὶ παρακαλοῦσι
διὰ τὴν ἀγάπην Του καὶ μέριμνάν Του.
Ἡ ἁπανταχοῦ παρουσία τοῦ Κυρίου
Ὁ Κύριος εἶναι, “πανταχοῦ παρὼν καὶ τὰ πάντα πληρῶν”.
Τοῦτο δὲν εἶναι ἀπειλή, ἀλλὰ παρηγορία καὶ ἐνίσχυσις! Ἀκόμη καὶ δι’
ἐκείνους οἵτινες θέλουσι καὶ ἐπιζητοῦσι τὴν ἁμαρτίαν καὶ τὴν παρανομίαν,
ἡ ἁπανταχοῦ παρουσία Αὐτοῦ, δὲν ἐνοχλεῖ οὔτε καὶ ἐμποδίζει τὸν
ἐπιθυμοῦντα ἵνα παρανομήσῃ. Δὲν εἶναι παρὼν ὁ Κύριος, ἵνα καταγράφῃ καὶ
σημειοῖ τὰς παραβάσεις καὶ ἁμαρτίας ἡμῶν καὶ οὔτε, ἀκόμη, “χαίρει” διὰ
τὰς πτώσεις ἡμῶν, τὰς ὁποίας φυλάσσει εἰς τὴν ἡμέραν τῆς ἀπολογίας ἡμῶν,
προκειμένου ἵνα ἐκδικηθῇ διὰ ταύτας. Εἶναι ὁ Φιλάνθρωπος Θεὸς καὶ
Δεσπότης, ὅστις χαίρει ἐπὶ τῇ ἐπιστροφῇ τῶν ἁμαρτωλῶν, ἀλλὰ παρατείνει
καὶ ἀναμένει τὸν θάνατον αὐτῶν, “ὡς τὸ ἀποστρέψαι αὐτ(οὺς) ἐκ τῆς ὁδοῦ τῆς πονηρᾶς καὶ ζῆν αὐτ(ούς)“ (Ἰεζ. ΙΗ΄ 23). Ναί,
βλέπει καὶ ἀκούει καὶ “συμβιώνει” μαζί μας, ὄχι διὰ νὰ μᾶς…
“φακελλώνῃ”, ἀλλὰ διὰ νὰ βοηθῇ καὶ σώζῃ, ὡς ἔπραττεν τότε, ὅτε ἦτο
σωματικῶς ἀναμέσον τῶν ἀνθρώπων! Μᾶς… καταγράφει δέ, οὐχὶ ἵνα ἐκδικηθῇ
τὰς ἀδυναμίας καὶ παραλείψεις ἡμῶν, ἀλλὰ – τοὐναντίον – διὰ νὰ εὕρῃ καὶ
καταλογίσῃ ὑπὲρ ἡμῶν τάς, ἔστω, ὀλίγας ἀγαθὰς πράξεις ἡμῶν, διὰ νὰ τὰς
παρουσιάσῃ εἰς τὴν ἡμέραν τῆς ἡμῶν ἀπολογίας καὶ δικαιώσῃ ἡμᾶς.
Ὑπελόγισεν, ἆραγε, τὰ ἁμαρτήματα τῶν,
…ἀσώτου υἱοῦ, τελώνου, πόρνης, ληστοῦ καὶ τόσων ἄλλων ἁμαρτωλῶν;
Ἀντιθέτως˙ εἰσήκουσε τῶν προσευχῶν των καὶ δεήσεών των καὶ τοὺς
συνεχώρησε καὶ ἔσωσεν αὐτοὺς χωρὶς νὰ ζητήσῃ τὴν παραμικρὰν ἀποζημίωσιν
διὰ τά… ἁμαρτήματά των. Ἐν προκειμένῳ δέ, “…ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ”, δὲν
βλέπει τὰς παρανομίας, ἀλλὰ τὴν κρυφὴν προσευχὴν καὶ τὸν κρυφὸν ἀγῶνα
καὶ τὴν ταπεινὴν νηστείαν καὶ τὴν κρυπτομένην ἀρετήν…! Διὰ ταῦτα
ὑπεσχέθη τὴν ἀνταπόδοσιν καὶ οὐχὶ διὰ τὰς ἀσεβείας καὶ ἁμαρτίας ἡμῶν.
Βλέπει ὁ Κύριος καὶ ὑπομένει καὶ
ἀναμένει τὴν ἐπιστροφὴν τοῦ… ἀσώτου καὶ δὲν ὑποχρεώνει καὶ δὲν ἐκβιάζει,
ἀντιθέτως δέ, εὔχεται καὶ παρακαλεῖ διὰ νὰ τὸν πάρῃ εἰς τήν… ἀγκάλην
Του! Θὰ ἀνταποδώσῃ ὁ Κύριος, καὶ μάλιστα “ἑκατονταπλασίως”, εἰς τοὺς
ἀγῶνας τῶν δικαίων καὶ τῶν Ἁγίων… Θὰ ἀνταποδώσῃ ὅμως καί …ἡ ἁμαρτία εἰς
ἐκείνους οἱ ὁποῖοι τὴν ἤθελον καὶ τὴν ἐνεργοῦσαν καὶ τὴν ἠγάπησαν καὶ
παρέμειναν… πιστοί της, ἕως τέλους… Ἀλλοίμονον!!!
