«Παιδί μου αυτός ή αυτοί δεν κάνουν σωστή εξομολόγηση. Λένε στον πνευματικό τις λεπτομέρειες και δε λένε τα σημαντικά. Να κάνουν καθαρή εξομολόγηση και ο Θεός θα τους βοηθήσει»

Μαρτυρία Μιλτιάδη Τσεσμετζή για τον πατέρα Ιωάννη Καλαΐδη (1)

Η γνωριμία με έναν Άγιο πιστεύω ότι είναι μεγάλη ευλογία του Θεού. Έτσι και για μένα η γνωριμία μου με τον π. Ιωάννη Καλαΐδη ήταν μια από τις μεγαλύτερες ευεργεσίες του Θεού, στη ζωή μου.

Πριν από 12 περίπου χρόνια κάποιος φίλος και συνάδελφος, ο Β. Κ., μου μίλησε για τον π. Ιωάννη. Συγκεκριμένα μου είπε ότι η μητέρα του και ένας γείτονάς του, οι οποίοι υπέφεραν από καρκίνο, θεραπεύτηκαν με τις προσευχές του πατρός Ιωάννη.

Την ίδια ημέρα πήγα στο Νεοχώρι Σιντικής για να τον γνωρίσω και να πάρω την ευχή του. Από την πρώτη κιόλας στιγμή εντυπωσιάστηκα από την αγάπη, την απλότητα και την ταπείνωσή του. Είχε κερδίσει την ψυχή μου. Από τότε, μια με δυο φορές την εβδομάδα, έφευγα από τις Σέρρες για να πάω και να τον συναντήσω.

Πήγαινα συνήθως στους εσπερινούς τις καθημερινές και στις Θ. Λειτουργίες που έκανε τις Κυριακές στον Άγιο Γεώργιο ή στις παρακλήσεις που γινόταν στον Ι. Ναό των αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης, στο Νεοχώρι.

Σε μια από τις πρώτες Θ. Λειτουργίες που πήγα, ήταν των Τρών Ιεραρχών· πήγα πολύ πρωί μέσα σε χιονοθύελλα και η εκκλησία ήταν ακόμη άδεια. Μόλις με είδε ο π. Ιωάννης βγήκε από το ιερό και μου είπε: «Παιδί μου, γράψε σε ένα χαρτί τα ονόματα της οικογένειάς σου για να τα διαβάζω». Αυτό μου έκανε μεγάλη εντύπωση. Συνέχισα να πηγαίνω τα απογεύματα στους εσπερινούς γιατί ήταν πιο εύκολο να τον δω και να μιλήσω μαζί του. Έμπαινα στο νάρθηκα του Αγίου Γεωργίου (ενοριακός ναός του Νεοχωρίου Σιντικής) και τον περίμενα. Πάντοτε όταν έμπαινε, έριχνε χρήματα στο παγκάρι και άναβε το κεράκι του. Η ευλάβεια με την οποία προσκυνούσε τις εικόνες ήταν πολύ μεγάλη. Ήταν σαν να μιλούσε με τους αγίους.

Κάποιες φορές που περιμέναμε μαζί στο προαύλιο του Αγίου Γεωργίου να σημάνει εσπερινός, σηκωνόταν, έκανε το σταυρό του με ευλάβεια και μου έλεγε: «Σήκω παιδί μου, η καμπάνα!».

Με την ευχή του σεβαστού και τίμιου πνευματικού μου, πήγαινα για να τον συμβουλευτώ για πνευματικά θέματα. Πολλές φορές πνευματικά μου αδέλφια με παρακαλούσαν να ζητήσω γι’ αυτούς την ευχή του και να προσευχηθεί για κάποιο προσωπικό ή οικογενειακό τους πρόβλημα. Δεν ήταν λίγες οι φορές που μου έλεγε: «Παιδί μου αυτός ή αυτοί δεν κάνουν σωστή εξομολόγηση. Λένε στον πνευματικό τις λεπτομέρειες και δε λένε τα σημαντικά. Να κάνουν καθαρή εξομολόγηση και ο Θεός θα τους βοηθήσει».