Πατερικὸς λόγος εἰς τὸ Γενέσιον τῆς Θεοτόκου
ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ ἕνα ἀπόσπασμα ἀπὸ
θαυμάσιο πανηγυρικὸ λόγο στὸ Γενέσιο τῆς Θεοτόκου, τοῦ Μεγάλου Φωτίου:
«Σήμερα ἡ Παρθένος μητέρα γεννιέται ἀπὸ στείρα μητέρα καὶ εὐτρεπίζεται
τὸ παλάτι τοῦ ἐρχομοῦ τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ. Σήμερα σπάζουν τὰ δεσμὰ τῆς
στειρότητας καὶ σφραγίζονται τὰ κλεῖθρα τῆς Παρθένου. Γιατί ἐκεῖνα μὲ τὰ
ὁποῖα ἡ ἄγονη μήτρα καὶ τὰ νεκρὰ σπλάγχνα γιὰ παιδοποιΐα ἔδωσαν παρ’
ἐλπίδα ὡραῖο καρπό, μὲ αὐτὰ μνηστεύεται καὶ τὸ ἀδιάφθορο τῆς παρθενίας
καὶ μὲ ὁλοφάνερα ἔργα προαγγέλλεται τὸ θαῦμα, τῆς κυοφορίας. Γιατί εἶναι
ὑπερφυσικὸ θαῦμα, γέννηση χωρὶς μεσολάβηση ἄνδρα καὶ διατήρηση τῆς
παρθενίας μετὰ τὴ γέννηση.
Ἐπίσης, νικᾶ τοὺς νόμους τῆς φύσης καὶ ἡ
στείρα ποὺ συλλαμβάνει μετὰ τὰ γηρατειά της καὶ γεννᾶ καὶ μὲ ὅσα
θαυμαστὰ ἔργα γίνονται προοιμιάζεται ἡ γέννηση τῆς Παρθένου. Σήμερα ἡ
Ἄννα θερίζει τὸν καρπὸ ποὺ προῆλθε ἀπὸ τὸν ὀνειδισμὸ τῆς ἀτεκνίας καὶ ἡ
οἰκουμένη ἀπολαμβάνει τὰ καρποφόρα στάχυα τῆς χαρᾶς. Ὁ Ἰωακεὶμ
ὀνομάζεται πατέρας τοῦ παιδιοῦ, καὶ ἐμεῖς παίρνουμε ὡς ἀρραβῶνα τὴν
τιμὴ τῆς υἱοθεσίας.
Σήμερα ἡ Παρθένος προβάλλει ἀπὸ ἄγονα σπλάγχνα, καὶ ἡ
στειρότητα διαδέχεται τὶς πηγὲς τῆς ἁμαρτίας, καὶ τὸ σύνολο τῆς
συναγωγῆς τῶν Ἰουδαίων χηρεύει, καὶ τὰ παιδιὰ προβάλλουν ἀπὸ τοὺς
κόλπους τῆς Ἐκκλησίας, τὰ ὁποῖα αὐξάνουν καὶ πληθαίνουν κατὰ τρόπο θεϊκὸ
γιὰ τὸν νυμφίο Χριστό. Ἡ Παρθένος προέρχεται ἀπὸ ἄγονη μήτρα, ποὺ καὶ
ὅταν ἀκόμα εἶναι γόνιμη ἡ γέννηση εἶναι παράδοξη.
Ὢ πόσο μεγάλο θαῦμα!
Ὅταν ἐξέλειπε ὁ χρόνος τῆς σπορᾶς, τότε ἔφτασε ὁ καιρὸς τῆς καρποφορίας,
ὅταν σβήσθηκε ἡ φλόγα τῆς ἐπιθυμίας, τότε ἄναψε ἡ λαμπάδα τῆς
τεκνοποιΐας. Ἡ νεότητα δὲν ἔδωσε ἄνθος καὶ προβάλλουν βλαστὸ τὰ
γηρατειά· δὲν φάνηκε ἐξόγκωση τῆς κοιλιᾶς, ὅταν ἦταν ἡ φύση στὴν ἀκμή
της, καὶ προβάλλει ἀειπάρθενο βρέφος ὡς γέννημα ὑπερήλικης μήτρας»!
Ὑπεραγία Θεοτόκε σῶσον ἡμᾶς!
