ΑΝ ἡ παρακοὴ καὶ ἡ ἁμαρτία δίχασε
τὸν κόσμο καὶ ἔφερε ἔχθρες καὶ μίση ἀνάμεσα στοὺς ἀνθρώπους, ὁ Χριστὸς
ἔφερε τὴν πολυπόθητη καταλλαγή. Ἡ ἑνοποιὸς δύναμη τοῦ Σταυροῦ τοῦ
Χριστοῦ ἀδελφοποιεῖ τοὺς ἀνθρώπους, δημιουργώντας τὴν κοινωνία τῆς
ἀγάπης, τῆς ἀδελφοσύνης, τῆς δικαιοσύνης καὶ τῆς εἰρήνης. Τὸ χρυσορρῆμον
στόμα τῆς Ἐκκλησίας, ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος, ἐκθειάζει ὡς ἑξῆς τὴ δύναμη
καὶ τὴ σημασία τοῦ Τιμίου Σταυροῦ στὴ ζωή τῆς Ἐκκλησίας:
«Τοῦτο (τὸ
Ξύλο) τὸ πρότερο σύμβολο τοῦ θανάτου, ἔγινε πιὰ ὑπόθεση εὐλογίας καὶ
τεῖχος παντοδαπῆς ἀσφάλειας. Μεταβλήθηκε σὲ καίρια πληγὴ τοῦ διαβόλου,
χαλινὸς τῶν δαιμόνων, κατάπτωση τῶν ἀντιθέων δυνάμεων. Αὐτὸ τὸν θάνατο
θανάτωσε καὶ τὶς βαριὲς χάλκινες πύλες τοῦ ᾅδη κατακομμάτιασε, καὶ τοὺς
αἰώνιους σιδερένιους μοχλοὺς συνέτριψε, τοῦ διαβόλου τὴν ἀκρόπολη
κυρίεψε, τῆς ἁμαρτίας τὰ νεῦρα κατέκοψε. Τὴν κείμενη στὴν καταδίκη
οἰκουμένη ὁλόκληρη ἄδραξε καὶ τὴν πληγὴ τῆς δικῆς μας φύσεως γιάτρεψε
ὁδηγώντας την στὸν Πλάστη της. Κραταιώθηκε ὁ Σταυρός, ὄχι μόνο σὲ ἕνα
ἔθνος, ἀλλὰ σὲ ὁλόκληρη τὴν οἰκουμένη… τὴν ὁποία οὖσα ἄγονη πνευματικά,
γιὰ νὰ ἐπιτελέσει τὴν θεόσταλτη ἀρετή, καὶ διατελώντας σὲ κατάσταση
χειρότερη καὶ ἀπὸ αὐτὴ τὴν ἄνυδρο ἔρημο, στὸ νὰ γεννήσει κάτι ἀγαθό, τὴν
μετέβαλε σὲ παράδεισο …». Ἂς συνειδητοποιήσουμε, ἀγαπητοί μας
ἀναγνῶστες καὶ ἀδελφοὶ, τὴν ἀκατανίκητη δύναμη τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ
καὶ ἂς τὸν κάνουμε φυλακτὸ καὶ ἀνίκητη ἀσπίδα κατὰ τοῦ κακοῦ στὴ ζωή
μας!
