(σ. ΙΧΘΥΣ: Το Μυστήριο του Γάμου δεν είναι μια απλή κοινωνική τελετή, όπως νομίζουμε οι σημερινοί χριστιανοί-αχρίστιανοι· μια πασαρέλα επίδειξης φορεμάτων, ή ακόμη χειρότερα, επίδειξη της γύμνιας μας. Η συναίσθηση αυτή, μαζί με μπόλικο εγωισμό, οδηγεί στο εύκολο διαζύγιο, στην κατακόρυφη αύξηση των διαζυγίων στην πατρίδα μας· άλλη μια θλιβερή πρωτιά των νεοελλήνων "χριστιανών". Το Μυστήριο του Γάμου, είναι κάτι πιο βαθύ, αγιοπνευματικό, είναι μια δύσκολη ανοδική πορεία για τον Ουρανό, παρέα με τον Χριστό, ο Οποίος πάντοτε είναι Παρών και δίνει το άγιό Του χέρι στις δύσκολές στιγμές των συζύγων, τραβώντας τους όλο και πιο ψηλά.)
Του Ανδρέα
Χριστοφόρου
Πρίν ἀπό τόν λόγο πού εἶπε ὁ Τριαδικός Θεός “ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ' εἰκόναν ἡμετέραν καί καθ' ὁμοίωσιν”, εἶχε εὐδοκήσει (ἀποφασίσει) νά γίνει ὁ Ἴδιος ἄνθρωπος διότι κατ' εἰκόνα Αὐτοῦ τοῦ Θεανθρώπου ἔπλασε τόν Ἀδάμ.
Ὁ Ἀδάμ εἶναι εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ πού θά γινόταν ἄνθρωπος καί ὄχι τό ἀντίθετο.
Αὐτό δικαιολογεῖ καί τήν δημιουργία μόνο τοῦ Ἀδάμ γιά λίγο πρίν γίνει ἀπό αὐτόν ἡ Εὔα, ὦστε ὁ Ἀδάμ νά ἔχει πρώτη μνήμη αὐτῆς τῆς ἀρχικῆς σχέσης του μέ τόν Θεό καί ἡ σχέση του μέ τήν Εὔα πού ἀκολούθως δημιουργήθηκε νά εἶναι ἡ δεύτερη μνήμη του.
Νά ἔχει συνείδηση ὅτι ἀρχή του εἶναι ὁ Θεός καί ὅτι Αὐτός μέ τήν εὐδοκία τοῦ Θεοῦ ἔγινε ἡ ἀρχή τῆς Εὔας.
Μέ αὐτή τή σειρά ὁ Ἀδάμ γνωρίζει ὅτι ὁ ἴδιος ἔχει ἀρχή τόν Θεό, ἐνῶ ἡ Εὔα ἔχει διά τοῦ Θεοῦ ἀρχή τόν Ἀδάμ.
Ἔτσι στή συνείδηση τοῦ Ἀδάμ ὁ Θεός ὡς ἀρχή τοῦ Ἀδάμ γίνεται ἡ ζωή του, ἡ καταφυγή του καί ἡ Εὔα ὡς ἔχουσα διά τοῦ Θεοῦ ἀρχή τόν Ἀδάμ ἔχει ἀρχή τόν Ἀδάμ,
παίρνει ζωή ἀπό τόν Ἀδάμ, καί εἶναι ὑπό τήν προστασία καί τήν εὐθύνη τοῦ Ἀδάμ.
Ἔχοντας ἀρχή τόν Θεό ὁ Ἀδάμ ἔχει τήν εὐθύνη νά τηρεῖ τίς ἐντολές Του γιά νά ζεῖ τή ζωή τοῦ Θεοῦ μέ πρώτη ἐντολή νά ἀγαπᾶ τόν Θεό ἐξ ὅλης ψυχῆς, διανοίας καί ἰσχύος καί μετά παίρνοντας ἀπό τόν Θεό τήν ἀγάπη νά τηρεῖ τή δεύτερη ἐντολή Του, νά ἀγαπᾶ τήν Εὔα σάν τόν ἑαυτό του καί νά τήν ἐνώνει μέ τόν Θεό καί διά τοῦ Θεοῦ, μέ τόν ἑαυτό του.
Ἡ πιό πάνω περιγραφή τῆς συνείδησης τοῦ Ἀδάμ προκύπτει ἀπό τήν Γένεση ἀλλά καί ἀπό τήν ἐπιστολή τοῦ ἀποστόλου Παύλου πού διαβάζεται στό Μυστήριο τοῦ Γάμου πού περιγράφει τή σχέση πού πρέπει νά ἔχει ὁ ἄνδρας μέ τήν γυναίκα καί ἡ γυναίκα μέ τόν ἄνδρα μέσα στον Γάμο.
Γιά τόν ἄνδρα γράφει ὅτι πρέπει νά θυσιάζεται γιά τήν γυναίκα, ὅπως ὁ Χριστός γιά τήν Ἐκκλησία καί νά τή παραδώσει καθαρή καί ἄμωμο στό Χριστό, ὅπως ὁ Χριστός τήν Ἐκκλησία, στό Θεό Πατέρα Του.
Αὐτή εἶναι ἡ ζωή καί ἡ εὐθύνη τοῦ Ἀδάμ στήν Εὔα πού ἔχει ὡς ἀρχή ζωῆς τόν Χριστό καί δίνει τήν ζωή πού παίρνει ἀπό τόν Χριστό στήν Εὔα πού ἔχει τόν Ἀδάμ ὡς ἀρχή της.
Ἀρχή ζωῆς τῆς Εὔας ὁ Ἀδάμ.
Ἀρχή ζωῆς τοῦ Ἀδάμ ὁ Χριστός, Ἀρχή ζωῆς τοῦ Χριστοῦ ὁ Θεός, λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος.
Ὅλη αὐτή ἡ συνείδηση τοῦ ἀρχικοῦ Ἀδάμ, ἐντυπώνεται στόν ἄνδρα στό Μυστήριο τοῦ Γάμου, γι' αὐτό καί περιγράφεται ἀπό τόν ἀπόστολο Παῦλο στήν περικοπή πρίν ἀπό τό Εὐαγγέλιο τοῦ Γάμου.
Αὐτή ἡ ἀποστολική περικοπή τοῦ ἀποστόλου Παύλου, εἶναι ἀκριβῶς ἡ συνείδηση τοῦ ἄνδρα καί τῆς γυναίκας πού δωρίζεται τήν ὥρα τοῦ Μυστηρίου τοῦ Γάμου, ὅπου ἔρχεται ὁ Χριστός καί ἐνώνει τούς δύο, πού πρίν τόν Γάμο γιά τόν Χριστό πού εἶναι ὁ Δημιουργός τους εἶναι ξένοι, δυό σώματα ξένα μεταξύ τους καί παρθένα, τά ἐνώνει καί τά κάνει ἕνα σῶμα.
Ἡ ἐνότητα τῶν δυό σωμάτων σέ ἕνα, δίνεται ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ ὡς δωρεά καί ἐνεργοποιεῖται μέ τήν τήρηση τῆς ἐντολῆς ὁ ἄνδρας νά θυσιάζεται καί ἔτσι νά προσφέρει ζωή καί ἀγάπη στή γυναίκα καί ἡ γυναίκα νά ἀποδέχεται αὐτή τή ζωή μέ τήν ὑπακοή καί νά ἀνταποδίδει ζωή καί ἀγάπη στόν ἄνδρα.
Ἐπειδή ὅμως ὑπάρχει ἡ πτώση, ἡ ἁμαρτωλότητα καί ἡ ἀδυναμία ζωῆς καί ἀγάπης μεταξύ τους, δωρήθηκε μέ τό Βάπτισμα καί τό Χρίσμα στήν Ὀρθόδοξη ἐκκλησία τό Μυστήριο τῆς Μετανοίας, ὥστε ἐνδυνείδητα καί μέ συντριβή καρδιᾶς, νά ζητᾶμε τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν ἀπό τόν Θεό καί τῶν ἁμαρτιῶν τοῦ ἑνός πρός τόν ἄλλον.
Μέ τήν Μετάνοια καί ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν μέσα στόν Γάμο, ἔρχεται ὁ Παρών στόν Γάμο, Χριστός, καί ἐνεργοποιεῖ τήν ἐνότητα ἄνδρα καί γυναίκας σέ μία σάρκα καί μία ζωή.
