Φίλες και Φίλοι, διαβάστε αν θέλετε το πιό κάτω θαύμα που έγινε εδώ στο σπίτι της Αγίας Μαρίνας στο Θησείο σε ένα στενό πιό πάνω από το σπίτι Της σε μία αγνή ψυχούλα.
Έχω τύχει να βιώσω με τα ίδια μου τα μάτια δύο θαύματα στην Εκκλησία της Αγίας Μαρίνας, όταν ήμουν παιδί και ο κόσμος κατά εκατοντάδες πήγαινε απο βραδύς στη νυχτερινή Λειτουργία.
"Είμαι η Μαρίνα, γιαγιά, είμαι 15 ετών, με γνωρίζεις, έχεις έρθει πολλές φορές στο σπίτι μου στο Θησείο!". Και "15, όχι 21! 15, όχι 21! 15, όχι 21!!!".
(Η θαυμαστή εμφάνιση της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Μαρίνας όπως αναφέρεται στο βίο του αγιασμένου ιεροκήρυκα Δημητρίου Παναγοπούλου και στον καθηγητή Παναγιώτη Τρεμπέλα αντιστοίχως).
Ο αείμνηστος ιεροκήρυκας, ο ευλαβέστατος Δημήτριος Παναγόπουλος κάποια χρονιά επειδή πλησίαζε η εορτή της Αγίας Μαρίνας ήθελε να γράψει κάτι για την Αγία λόγω που το περιοδικό που εξέδιδε το είχε αφιερώσει σε εκείνην. Διάβαζε λοιπόν τους Συναξαριστές και άλλα βιβλία τα οποία περιέγραφαν το Βίο και τα Μαρτύρια της Αγίας. Όλα καλά τα έβρισκε και κρατούσε τις σημειώσεις που ήθελε. Ένα σημείο όμως δεν του άρεσε, δεν συμφωνούσε, δεν το έβρισκε καθόλου σωστό. Και αυτό ήταν η ηλικία της Αγίας. Όλοι οι βιογράφοι της ανέφεραν πως η Αγία μαρτύρησε 15 ετών! Αυτό δεν το δεχόταν, δεν μπορούσε να το καταλάβει. Δεν είναι δυνατόν-έλεγε-να υποστεί ένα τόσο μεγάλο μαρτύριο ένα παιδί 15 ετών και μάλλιστα κοπελλίτσα. Και κατέληγε πως οι βιογράφοι της έκαναν λάθος ή ήταν τυπογραφικό λάθος ότι δηλαδή ήθελαν να γράψουν 25 ή 35 ετών και από απροσεξία έγραψαν 15. Έτσι σκέφτηκε να γράψει χωρίς να αναφέρει την ηλικία της Αγίας. Αλλά και πάλι δεν τον ανέπαυε αυτή η λύση, του φαινόταν μεγάλη παράληψη. Και έτσι περνούσαν οι μέρες και δεν μπορούσε να αποφασίσει τι θα κάνει τελικά.
Ένα απόγευμα όμως τον επισκέφτηκε μια ηλικιωμένη κυρία πολύ πτωχή, την οποία πάντα βοηθούσε οικονομικώς ο αείμνηστος ιεροκήρυκας, την κυρά Δέσποινα όπως την αποκαλούσε. Αφού πήρε το βοήθημα, του λέει η κυρά Δέσποινα:"κύριε Δημήτρη μου θέλω να σου πω κάτι που μου συνέβη σήμερα. Εκεί στο ημιυπόγειο δωματιάκι που μου έχει χαρίσει η αγάπη του κόσμου, το πρωί που σκούπιζα βλέποντας προς το μικρό παραθυράκι που είναι ίσα με το δρόμο, βλέπω ένα κοριτσάκι με σχολική ποδιά και με κοτσίδες πολύ όμορφο και μου λέει:
-"Γεια σου γιαγιά, τι κάνεις;
- Καλά παιδί μου, ποια είσαι;
- Είμαι η Μαρίνα γιαγιά, με γνωρίζεις, έχεις έρθει πολλές φορές στο σπίτι μου στο Θησείο! (Στο Θησείο, ως γνωστόν, βρίσκεται ο παλαιός ιστορικός ναός της αγίας Μαρίνας, μεγάλο προσκύνημα για τους Αθηναίους).
- Δεν γνωρίζω κόρη μου καμιά Μαρίνα στο Θησείο!
- Πως! Με γνωρίζεις γιαγιά είμαι η Μαρίνα και είμαι 15 ετών και μένω στο Θησείο!
Και μόλις τα είπε αυτά την έχασε από τα μάτια της!
-Τι είναι αυτό κυρ Δημήτρη μου; Δεν καταλαβαίνω τίποτε!"
Τότε κατάλαβε ο μακαριστός Ιεροκήρυκας ότι αναγκάσθηκε η Αγία Μαρίνα να του απαντήσει για το θέμα της ηλικίας της που τον απασχολούσε μέσω της κυρά Δέσποινας. Δαγκώθηκε, δάκρυσε και συγκλονισμένος της λέει: "Μην ασχολείσαι κυρά Δέσποινα με αυτά, δεν είναι για όλους. Αυτά είναι για κάποιους άλλους ανόητους... και εννοούσε τον εαυτό του που δυσπίστησε ότι η Αγία μαρτύρησε στην ηλικία των 15 ετών.
Έκτοτε όχι μόνο δεν τολμούσε να αμφισβητήσει τα γραφόμενα των βιβλίων αλλά έλεγε ότι στα θέματα αυτά δεν έχουν καμία θέση ούτε η λογική μας, ούτε τα νομίζω τα δικά μας ούτε το εγώ το δικό μας!
Παρόμοια εμπειρία είχε και ο αείμνηστος Παναγιώτης Τρεμπέλας, καθηγητής Θεολογίας στο Κ.Π.Α..
Είχε κληθεί να μιλήσει σε Ναό την ημέρα της εορτής της. Την παραμονή το βράδυ προβληματίστηκε με το νεαρό της ηλικίας της όταν εκλήθη στο Μαρτύριο. Θα πώ: 21 και όχι 15 ετών, το 15 θα είναι υπερβολές του Συναξαριστή. Ακούει λοιπόν κτυπήματα στην μπαλκονόπορτα του δωματίου όπου εφιλοξενείτο. Βγαίνει στο μπαλκόνι και βλέπει ένα κοριτσάκι κρεμασμένο στα κάγκελα του μπαλκονιού να του λέει τρεις φορές μετ' επιτάσεως: 15, όχι 21.