ΕΘΝΙΚΟΙ
ΦΥΛΑΚΕΣ
«ΙΣΤΑΜΕΘΑ
ΑΓΡΥΠΝΟΙ»
Ἠλ.
Διεύθυνσις: nat.guardians@gmail.com
Ἱστοσελίς:
https://ethnikoiphylakes.org
Ἐν Ἀθήναις, τῇ 28ῃ Ἰουνίου 2019
Ἀρ. Πρωτ.: Φ1/8/28-6-19
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ-ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ
ΘΕΜΑ: ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΤΟΥ ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Ἀφορμὴ γιὰ τὴν σύνταξι τῆς παρούσης διαμαρτυρίας μας ἔδωσε η
πραγματοποίησις μιᾶς χυδαίας ἐκθέσεως πινάκων καὶ εἰκόνων, ἡ ὁποία ἔλαβε
χώρα τὴν 18ην Ἰουνίου 2019 στὴν Σχολὴ Ἐμποροπλοιάρχων Ὕδρας καὶ
προσέβαλε μὲ βὰναυσο τρόπο τὸ Πανάγιο καὶ Πανάσπιλο Πρόσωπο τοῦ
Θεανθρώπου Κυρίου καὶ Σωτῆρος μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Σὲ μία αἴθουσα τῆς
Σχολῆς, τὴν ὁποία παρεχώρησε ὁ διευθυντὴς κ. Χρῆστος Κοτζιᾶς, ἐξετέθησαν
προσβλητικοί, χλευαστικοί, εἰρωνικοὶ καὶ ἀπρεπεῖς πίνακες καὶ εἰκόνες,
οἱ ὁποῖες παρουσίαζαν τὸν Ἰησοῦ σὲ ἐρωτικὲς στιγμὲς μὲ ἱερόδουλες,
κρατῶντας στὸ χέρι φραπὲ ἢ παίζοντας μπουζούκι μὲ συντροφιὰ ἀπὸ γυναῖκες
«κούγκαρ» (Σχ. βλ.
http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2019/06/blog-post_7584.html).
Κατ’ ἀρχήν, ἡ ἀνωτέρω ἔκθεσις πινάκων καὶ ζωγραφικῆς ἀποτελεῖ
οὐσιαστικῶς πόλεμο κατὰ τῆς Θεότητος τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς ὑποστάσεως τῆς
Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία εἶναι τὸ Σῶμα Του, διότι προσπαθεῖ νὰ καταβιβάση τὸν
Θεάνθρωπο Χριστὸ στὸ ἐπίπεδο τῶν κοινῶν θνητῶν, ἐμπαθῶν καὶ ἁμαρτωλῶν
ἀνθρώπων, καὶ νὰ περάση τὸ μήνυμα ὅτι δὲν ἀξίζει ἡ πίστις στὸν Ἰησοῦ
Χριστό, ἀφοῦ κι Αὐτὸς ἦταν ἕνας σὰν κι ἐμᾶς, καὶ ἑπομένως δὲν ὑπάρχει
σωτηρία σ’ Αὐτόν. Δὲν εἶναι αὐτό, ἄραγε, ἕνας νεοαρειανισμός;
Παραλλήλως, ἡ ἀνωτέρω ἔκθεσις δυσφημεῖ καὶ προσβάλλει πολὺ περισσότερο
τὴν ἄσπιλη γέννησι τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καὶ Μαρίας τῆς
Παρθένου, τὴν ἐνανθρώπησί Του, τὴν παρθενία Του, τὴν παντελῆ ὑπέρβασι
κάθε σαρκικῆς κινήσεως ψυχῆς καὶ σώματος, ὁ Ὁποῖος δὲν θὰ δεχόταν ποτὲ
κανένα σαρκικὸ ἐναγκαλισμὸ καὶ καμμία ἐρωτικὴ οἰκειότητα ἀπὸ γυναῖκες
καὶ μάλιστα ἱερόδουλες, οὔτε βεβαίως θὰ ἔπαιζε μπουζούκι καὶ θὰ ἔπινε
φραπέ. Ὁ ἀναμάρτητος Χριστὸς δὲν διακατείχετο ἀπὸ τέτοια ἄτιμα καὶ
αἰσχρὰ πὰθη. Τὰ μόνα πάθη, τὰ ὁποῖα εἶχε ὁ Χριστός, ἦσαν τὰ λεγόμενα
«ἀδιάβλητα ἢ ἀκατηγόρητα πάθη», τὰ ὁποῖα ἔχουμε ὅλοι οἱ ἄνθρωποι, ὅπως ἡ
ἀνάγκη τροφῆς, ὕπνου, ἀναπαύσεως, ὁ πόνος, ἡ θλίψις, ὁ κόπος, τὰ δάκρυα
κ.ἄ. Καὶ αὐτό, γιὰ νὰ δειχθῆ ὅτι ὁ Χριστός, ἐκτὸς ἀπὸ τέλειος Θεός, ποὺ
ἦταν πάντοτε, ἔγινε καὶ τέλειος ἄνθρωπος, κατὰ πάντα ὅμοιος μὲ τοὺς
ἀνθρώπους, ἐκτὸς τῆς ἁμαρτίας. Ἡ μόνη σχέσις, τὴν ὁποίαν εἶχε ὁ Χριστὸς
μὲ τὶς πόρνες γυναῖκες, ἦταν μία σχέσις συγχωρητική, μεταμορφωτικὴ καὶ
μεταποιητική. Εἶναι γεμάτη ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ οἱ Βίοι τῶν Ἁγίων ἀπὸ
γεγονότα, τὰ ὁποῖα δείχνουν ὅτι ὁ Χριστὸς συνεχώρησε καὶ παρέσχε ἄφεσι
ἁμαρτιῶν σὲ μετανοημένες πόρνες, οἱ ὁποῖες μετέπειτα ἔγιναν ἁγίες καὶ
τὶς ὁποῖες ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾷ ὡς πρότυπα μετανοίας.
Ἐπιπροσθέτως, ἡ ἀνωτέρω ἔκθεσις καθίσταται ἀπορριπτέα, διότι ὑποβοηθεῖ
τὶς ἰδιαιτέρως διαδιδόμενες σήμερα ἀποκρυφιστικὲς μυστικὲς διδασκαλίες
τοῦ ἀντιχρίστου κινήματος τῆς λεγομένης «Νέας Ἐποχῆς» (New Age) καὶ τῆς
«Νέας Τάξεως Πραγμάτων» (New Order) γιὰ τὴν σημασία τοῦ ἔρωτα τῶν
θεοτήτων, τῆς θεοποιήσεως τοῦ σὲξ καὶ τοῦ πανσεξουαλισμοῦ.
Ἑπομένως, ἡ ἀνωτέρω ἔκθεσις εἶναι ἐντελῶς ἀπαράδεκτη γιὰ τὴν τιμὴ τῆς
Ἐκκλησίας μας, τοῦ Κλήρου καὶ τοῦ Λαοῦ, καὶ γιὰ ὅ,τι τὸ Γένος τῶν
Ἑλλήνων ἔχει φυλάξει μὲ πολὺ σεβασμὸ στὰ ἐσώτερα τῆς ψυχῆς του. Ἀποτελεῖ
βάναυση προσβολὴ τῆς τιμῆς τοῦ εὐσεβοῦς λαοῦ μας ἀπὸ ὡρισμένους
στρατευμένους ἐχθροὺς τῆς Ἐκκλησίας. Ἂν εἶναι ὄντως τόσο τολμηροί,
προοδευτικοὶ καὶ ἐκσυγχρονιστές, ὅπως ἰσχυρίζονται, ἂς τολμήσουν οἱ
στρατευμένοι αὐτοὶ ἀντίχριστοι νὰ ρεζιλέψουν, νὰ περιγελάσουν, νὰ
εὐτελίσουν, νὰ περιϋβρίσουν καὶ νὰ προσβάλουν κατὰ παρόμοιο τρόπο καὶ τὰ
πρόσωπα τοῦ Ἀλλάχ, τοῦ Μωάμεθ, τοῦ Βούδα, τοῦ Κομφουκίου, τοῦ Δαλάϊ
Λάμα, τοῦ Πάπα Φραγκίσκου, τοῦ Σατανᾶ κ.ἄ. Δὲν τολμοῦν, ὅμως, νὰ προβοῦν
σὲ τέτοιες ἐνέργειες, διότι γνωρίζουν ὅτι ἡ τιμωρία τους θὰ εἶναι
ἄμεση. Ὁ ὑβριζόμενος Χριστός, ὅμως, ὁ ὁποῖος εἶναι ἡ Ἑσταυρωμένη Ἀγάπη,
τοὺς ὑπομένει, μακροθυμεῖ, συγχωρεῖ καὶ περιμένει τὴν μετάνοια καὶ τὴν
μεταστροφή τους.
Ἡ πραγματοποίησις τῆς ρηθείσης ἐκθέσεως εἶναι ἀπὸ κὰθε ἄποψι
καταδικαστέα. Ὅσοι νομίζουν ὅτι ἔτσι θὰ γελάσουν, θὰ χλευάσουν, θὰ
παίξουν καὶ θὰ περιπαίξουν, ἄς ἀναλογισθοῦν ὅτι ἡ συγκεκριμένη ἔκθεσις:
- Ὡς τέχνη, εἶναι καταρράκωσις τῆς ἀληθινῆς τέχνης.
- Ὡς ψυχαγωγία, εἶναι διαστρέβλωσις τοῦ νοήματος τῆς ψυχαγωγίας.
- Ὡς κοινωνικὸ γεγονός, εἶναι ἀποτελμάτωσις τῆς κοινωνικῆς εὐαισθησίας.
- Ὡς πολιτιστικὴ ἔκφρασις, εἶναι προσβολὴ στὸν πολιτισμό.
- Ὡς δημιουργία, εἶναι ἐξευτελισμὸς τοῦ δημιουργικοῦ ταλάντου.
- Ὡς πολιτικὴ πρᾶξις, εἶναι ἐλεεινὴ δημαγωγία.
- Ὡς ἰδεολογικὴ ἐπιλογή, εἶναι ἄγος (αἶσχος) τῆς ἐλευθερίας τῆς σκέψεως.
- Ὡς δημοκρατικὸ δικαίωμα, εἶναι ἀπαξίωσις τοῦ δημοκρατικοῦ ἤθους.
- Ὡς ἀντιθρησκευτικὴ τακτική, εἶναι ἐπιβεβαίωσις στυγνῆς τυραννίας.
- Ὡς συμπεριφορά, εἶναι σημεῖο ἀπανθρωπισμοῦ.
Ἡ διακωμώδησις τῆς Ἐκκλησίας καὶ ὁ διασυρμὸς τοῦ Παναγιωτάτου καὶ
Ἀναμαρτήτου Προσώπου τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, τὰ ὁποῖα
σέβεται καὶ τιμᾷ εὐλαβικῶς ἡ συντριπτικὴ πλειοψηφία τοῦ λαοῦ μας, εἶναι
ὅ,τι χειρότερο σὲ μία χρονικὴ συγκυρία, κατὰ τὴν ὁποίαν ὅλα στὴν Πατρίδα
μας δείχνουν ὅτι χρειαζόμασθε ἐθνικὴ ὁμοψυχία καὶ συμπαράταξι ἀπέναντι
στοὺς πολλοὺς ἐξωτερικοὺς κινδύνους καὶ στοὺς ἀδυσώπητους ἐσωτερικοὺς
κραδασμούς, μὲ θεμέλιο, βᾶσι καὶ ἀκρογωνιαῖο λίθο τὸν Χριστό. Καιρὸς νὰ
οἰκοδομουμε ἐν Χριστῷ μὲ ἀγάπη καὶ θυσία καὶ ὄχι νὰ συμβάλλουμε στὴν
αὐτοκαταστροφή μας.
Ἀπὸ τὴν θέσι αὐτήν:
α) Ἐπαινοῦμε καὶ συγχαίρουμε τοὺς σπουδαστὲς τῆς Σχολῆς Ἐμποροπλοιάρχων
Ὕδρας, οἱ ὁποῖοι, ὄχι μόνον δὲν ἔκαναν ἀποδεκτὴ τὴν ἀνωτέρω ἔκθεσι, ἀλλὰ
καὶ διεμαρτυρήθησαν δημοσίως γιὰ τὸ ἀκατάλληλο περιεχόμενό της.
β) Καλοῦμε τὸν διευθυντὴ τῆς Σχολῆς Ἐμποροπλοιάρχων Ὕδρας κ. Χρῆστο
Κοτζιᾶ καὶ τοὺς ὑπολοίπους ὑπευθύνους νὰ μετανοήσουν, νὰ ἐξομολογηθοῦν
καὶ νὰ ζητήσουν δημοσίως συγγνώμη γιὰ τὴν συνέργειά τους στὴν βλάσφημη
προσβολὴ τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ καὶ νὰ μὴν ἐπιτρέψουν νὰ ξανασυμβῆ κάτι
ἀνάλογο.
γ) Λυπούμεθα ἀφάνταστα καὶ διαμαρτυρόμεθα δημοσίως γιὰ τὴν ἔνοχη σιωπὴ
καὶ τὴν στάσι ἐφησυχασμοῦ ἔναντι τοῦ ἀνωτέρω γεγονότος τῶν ἐκ τῆς θέσεώς
τους ἐκκλησιαστικῶν ὑπευθύνων, δηλονότι τόσο τοῦ ἐπιχωρίου ἐπισκόπου,
Μητροπολίτου Ὕδρας, Σπετσῶν καὶ Αἰγίνης Ἐφραίμ, ὅσο καὶ τῆς Ἱερᾶς
Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλὰδος. Ὅταν ὑβρίζεται καὶ προσβάλλεται κατὰ
τοιοῦτον τρόπον ὁ Ἀρχηγὸς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, Ἰησοῦς Χριστός, ἡ
σιωπὴ σημαίνει συγκατάθεσι, συνενοχὴ καὶ ἀπιστία.
Ὁ Χριστὸς καὶ ἡ Ἐκκλησία Του, πολεμούμενοι καὶ ὑβριζόμενοι, πάντοτε
νικοῦν καὶ πάντοτε συγχωροῦν, ὑπὸ τὴν βασικὴ προϋπόθεσι τῆς εἰλικρινοῦς
μετανοίας. Καιρὸς μετανοίας, λοιπόν.
Ἐκ τῆς Διευθύνσεως Θρησκευτικῶν Ὑποθέσεων
