Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ὑποφέρουν λίγο ἢ πολὺ ἀπὸ διάφορες αἰτίες κι ἔχουν ἀνάγκη ἀπὸ τὴν ἐκ θεοῦ παρηγοριά. Ὁ Γέροντας Ἰωὴλ ἔλεγε σχετικά: "Ἀποτελεῖ παρηγοριὰ γιὰ μᾶς τὸ νὰ βλέπουμε ἄλλους νὰ ὑποφέρουν περισσότερο. Παρηγορεῖται ὁ τυφλὸς ἀπὸ τὸ ἕνα μάτι, ὅταν δεῖ ἄλλον νὰ εἶναι τυφλὸς καὶ ἀπὸ τὰ δυὸ μάτια. Παρηγορεῖται ὁ ἀνάπηρος ἀπὸ τὸ ἕνα χέρι ἢ πόδι, ὅταν δεῖ ἄλλον νὰ τοῦ λείπουν καὶ τὰ δυό. Παρηγορεῖται ὁ πεινασμένος, ὅταν δεῖ ἄλλον νὰ εἶναι καὶ πεινασμένος καὶ κατάκοιτος...
Ἀλλ' ἰδοὺ ἡ ὑπέρτατη παρηγοριὰ ὁ Ἐσταυρωμένος! Εἶσαι ἄρρωστος; Ἔχεις ὅμως τὸ κρεβάτι σου, ἐνῶ Αὐτὸς εἶναι καρφωμένος ὄρθιος ἐπάνω σ' ἕνα ξύλο. Εἶσαι φτωχός; Εἶσαι ὅμως ἐλεύθερος, ἐνῶ Αὐτὸς οὔτε νὰ κινηθεῖ δὲν μπορεῖ. Εἶσαι συκοφαντημένος καὶ κατατρεγμένος; 'Ὄχι ὅμως ὅσον Αὐτός. Σὲ ἐγκατέλειψαν οἱ φίλοι σου; Ἀλλ' Αὐτὸν τὸν πρόδωσε ὁ μαθητής Του καὶ τὸν ὁδήγησε σὲ φρικαλέο θάνατο. Στερεῖσαι τῶν πάντων; Ἀλλὰ τουλάχιστο κάποιο κουρέλι σκεπάζει τὸ σῶμα σου, ἐνῶ Αὐτὸς κρέμεται γυμνὸς στὸ σταυρό. Καμία ἀνθρώπινη συμφορά, καμία δυστυχία, καμία στέρηση, καμία ὀδύνη, δὲν εἶναι δυνατὸ νὰ ξεπεράσει τὸ μαρτύριο τοῦ Ἰησοῦ. Καὶ ἐπιτέλους ὅ,τι καὶ ἂν πάσχεις ἐσύ, εἶσαι ἕνας ἄθλιος ἁμαρτωλός, ἐνῶ Ἐκεῖνος εἶναι Ἀθῶος...".
ΚΟΥΔΟΥΜΙΑΝΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ
