Θεόλογου Νικολάου Σωτηρόπουλου, Οι πολλοί σήμερα δεν πιστεύουν ότι υπάρχουν δαίμονες ως προσωπικά όντα. Νομίζουν και λένε ότι οι δαίμονες είναι γεννήματα της φαντασίας του ανθρώπου. Ότι ο άνθρωπος έπλασε τους δαίμονες με τη φαντασία του όπως πλάθει διάφορα παραμύθια. Λένε ότι οι δαίμονες είναι υπολείμματα της δεισιδαιμονίας των αρχαίων λαών γιατί όλοι οι αρχαίοι λαοί επίστευαν ότι υπάρχουν δαίμονες. Και αντί αυτό να τους βάλει σε μια σκέψη το ότι δηλαδή όλοι οι αρχαίοι λαοί επίστευαν στην ύπαρξη δαιμόνων, αντί αυτό να τους βάλει σε μια σκέψη και να πούνε «μήπως αυτή η καθολική πίστη προέρχεται από μια πρωταρχική γνώση του ανθρώπου;», αντί τούτου αυτοί λένε ότι σήμερα οι δαίμονες είναι υπολείμματα της δεισιδαιμονίας των αρχαίων λαών.
Λένε ακόμη ότι οι δαίμονες προσωποποιήσεις του κακού, των διαφόρων κακών.
Και δεν τα λένε αυτά μόνον άνθρωποι που δεν έχουν σχέση με την Θρησκεία, τα λένε ακόμα και θεολόγοι και του Εξωτερικού και του Εσωτερικού δυστυχώς, ότι ο διάβολος, ο σατανάς, ο πονηρός, δεν είναι τίποτε άλλο παρά προσωποποίηση του κακού!
Γελοιοποιούν δε
την έννοια του σατανά. Όταν ακούνε για σατανά, για διάβολο, για
δαιμόνια, υπομειδιούν, γελούν, καγχάζουν, ειρωνεύονται!
Ω, τί κατόρθωσε ο σατανάς!
