Θυμάμαι την βόλτα που κάναμε στις Καρυές οι τρεις μας, μετά τον εσπερινό και το απόδειπνο που μόλις είχε σταματήσει η καλοκαιρινή βροχή. Μας μιλούσε για την σύντομη προσευχή: «Κύριε Ιησού Χριστέ Υιέ Θεού, ελέησον με τον αμαρτωλό». Και εξηγούσε: Με το «Κύριε Ιησού Χριστέ Υιέ Θεού», εισπνέουμε καθαρό αέρα - τον Κύριό μας. Με το «ελέησόν με τον αμαρτωλό», εκπνέουμε ακάθαρτο αέρα - τις αμαρτίες μας. Ένας που καπνίζει εισπνέει και εκπνέει βρώμικο αέρα».
Την επόμενη ημέρα φεύγοντας από την Σκήτη θελήσαμε να πάρουμε την ευχή του. Κατέβηκε τα σκαλοπάτια, μας είδε και μας είπε να περιμένουμε για να μας δώσει μια εικόνα. Μας έδωσε την εικόνα του Αγίου Αντωνίου (Πυρογραφία) λέγοντάς μας: «Όταν την έφτιαχνα είχα πει στον εαυτό μου ότι θα την δώσω στον πρώτο Αντώνη που θα έρθει».
Προ 4-5 χρόνια είχε έλθει στον Ι.Ν. Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Ευξεινούπολη Αλμυρού. Πήγαμε, μας θυμόταν, πήραμε την ευχή του.
Να έχουμε την ευχή του γέροντα.
