Ἡ ὅποια σαρκική σχέση ἐκτός γάμου εἶναι στερημένη τῆς Θείας εὐλογίας καί ἑπομένως βαρυτάτη ἁμαρτία.
Οἱ προγαμιαῖες σχέσεις, ἀκόμη καί μεταξύ τῶν ἀρραβωνιασμένων, εἶναι
πορνεία. Ἀποτελοῦν τήν χειρότερη προετοιμασία γιά τήν δημιουργία μίας
κατά Χριστόν οἰκογένειας. Γάμοι, που ἀρχίζουν ἔτσι, εἶναι ὑπονομευμένοι
στά θεμέλιά τους καί πολύ συχνά διαλύονται. Ὁ λόγος τοῦ Κυρίου γιά τούς πρό τοῦ κατακλυσμοῦ ἀνθρώπους: «δέν θά παραμείνει τό πνεῦμα μου σ’ αὐτούς τούς ἀνθρώπους ποτέ διότι εἶναι σάρκες»[1]
ἰσχύει διαχρονικά. Ἐπαληθεύεται καί σήμερα, ὅπως καί πάντοτε. Ὅσοι ζοῦν
ἁμαρτωλά πρίν τόν γάμο συσσωρεύουν κακές συνήθειες καί τρέφουν πάθη, τά
ὁποῖα θά τά ἔχουν κατά πᾶσα πιθανότητα καί μετά τόν γάμο. Ὅταν κανείς
δέν ἐλέγχει τά μάτια του, τίς σκέψεις του, τίς ἐπιθυμίες του πρίν τόν
γάμο, τό πιό πιθανό εἶναι ὅτι θά συνεχίσει ἔτσι καί μέσα στόν γάμο. Τότε
ὅμως, ὅταν δέν ὑπάρχει πιστότητα, ὁ γάμος ἀποτυγχάνει, ἀτιμάζεται καί
διαλύεται.
Ὅποιοι κάνουν προγαμιαῖες σχέσεις δέν φυλάττουν τήν καθαρότητα πού ζητεῖ
ὁ Θεός καί γι’ αὐτό δέν μποροῦν νά κοινωνήσουν μαζί Του. Ὁ ἁγιασμένος Ὅσιος Ἀναστάσιος Κουδουμιανός ἀποκαλύπτει: «Ὁ
Γέροντάς μου Ἀρχιεπίσκοπος Τιμόθεος, ἀπαγόρευε καί ἀντίδωρο ἀκόμα νά
δίνουμε στούς ἀρραβωνιασμένους πού εἶχαν σχέσεις. Τώρα, ἀξιώνουν καί τήν
Θεία Κοινωνία… Ἀπό τήν ἀνάξια συμμετοχή στήν Θεία Κοινωνία
δαιμονίζονται πολλοί ἄνθρωποι. Τούς εὐεργετεῖ πάλι ὁ Χριστός, διά
μάστιγος καί ἀφορήτου ὀδύνης. Καί τά δαιμονικά μικρόβια πηγαίνουν στά
παιδιά τους»[2].
Ἀπόσπασμα ἀπό τό Βιβλίο: Ἐν Χριστῷ ἀγάπη ἤ Μεταπατερική θεολογία (Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου) – Νέο βιβλίο
[1] Γέν. 6, 3: «οὐ μή μείνῃ τό πνεῦμά μου ἐν τοῖς ἀνθρώποις τούτοις εἰς τόν αἰῶνα διά τό εἶναι αὐτούς σάρκας».
Ἀπόσπασμα ἀπό τό Βιβλίο: Ἐν Χριστῷ ἀγάπη ἤ Μεταπατερική θεολογία (Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου) – Νέο βιβλίο
[1] Γέν. 6, 3: «οὐ μή μείνῃ τό πνεῦμά μου ἐν τοῖς ἀνθρώποις τούτοις εἰς τόν αἰῶνα διά τό εἶναι αὐτούς σάρκας».
[2] Διδαχές τοῦ γέροντος Ἀναστασίου τῆς Ἱ. Μ. Κουδουμᾶ,
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2014/06/2-2013.html.