Ήταν μια ερωτευμένη, που κατόρθωσε έπειτα από πολύ καιρό να έρθει σε
γάμο με τον φίλο της. Θυσιάστηκε πραγματικά, γιατί τον αγαπούσε.
Όταν πραγματοποιήθηκε ο γάμος και έμειναν μόνιμα στο δικό τους
διαμέρισμα, κάλεσαν ένα κοινό φίλο στο σπίτι τους, να του κάνουν το
πρώτο τραπέζι, για το γάμο τους. Και η κυρία, θεώρησε σωστό, να κλείσει
και ένα ραντεβού με αυτόν τον φίλο! Έκλεισε ραντεβού με τον φίλο!!!...
Και την ημέρα που έκλεισε ραντεβού με τον φίλο, είπε στο σύζυγο, ότι άμα
το απόγευμα έρθει από τη δουλειά και δεν θα την έβρισκε σπίτι, να μην
ανησυχεί, διότι θα πήγαινε για το δόντι της στον ιατρό.
Την πίστεψε ο σύζυγος. Που να φανταστεί, ότι 10 χρόνια μαζί της, με το
πρώτο τραπέζι, του γάμου τους, θα έκλεινε και ραντεβού!...
Το απόγευμα αυτή ετοιμάστηκε, τακτοποιήθηκε κοιτάχτηκε στον καθρέφτη,
αρωματίστηκε και πήρε την τσάντα της να φύγει και να πάει στο
προγραμματισμένο ραντεβού. Περνάει από το χολ για την εξώπορτα. Πάνω στο
χολ ψηλά, είχε το εικονοστάσιο και είχε βάλει εκεί, τα στέφανα του
γάμου, για να μην λερώσουν. Και όταν προχώρησε να φύγει, έπεσε η
στεφανοθήκη κάτω και έγινε χίλια κομμάτια!!!...
Αυτή τρόμαξε και αναφώναξε:
- Παναγία μου!..
Και ακούει μια φωνή από πάνω να της λέει:
- Δεν ντρέπεσαι, που πιάνεις το όνομά Μου στο στόμα σου; Δεν ντρέπεσαι
εκεί που πηγαίνεις και κρέμασες και τα στέφανα ψηλά. Δεν σε
χρειάζονται!!!...
Κόπηκε η φωνή της, κόπηκαν τα πάντα. Έμεινε κόκκαλο!
Άμα ο άνθρωπος είχε αυτό το φόβο, ότι ο Θεός παρακολουθεί κάθε του πράξη, πολλά πράγματα ο άνθρωπος δεν θα τα έπραττε...
+ Δημήτριος Παναγόπουλος Ιεροκήρυκας
