Το άνοιγμα της καρδιάς στον Θεό ξεκινάει πρωτίστως από την
πίστη. Το θεμέλιο της χριστιανικής ζωής είναι η πίστη. Η καρδιά βαθαίνει στην
πίστη όταν με ευλάβεια ενθυμείται τον Θεό και επικαλείται το Όνομά Του. Οι
Κάλλιστος και Ιγνάτιος Ξανθόπουλοι γράφουν σχετικώς: «η αρχή κάθε θεοφιλούς
πράξεως είναι η επίκληση με πίστη του σωτηρίου ονόματος του Κυρίου μας Ιησού
Χριστού, όπως ο Ίδιος είπε, ‘χωρίς Εμένα δεν μπορείτε να κάνετε τίποτε’ (Ιω.
15:5)… πρέπει να βιάζουμε εαυτούς εν παντί τρόπω να ζούμε, αναπνέουμε,
κοιμόμαστε, ξυπνάμε, τρώμε και πίνουμε μαζί με Αυτόν και εν Αυτώ».
Αυτή η
πίστη στον Χριστό σε ό,τι κάνουμε είναι θεμελιώδης στην πορεία που κάνει η
καρδιά να απαλλαγεί από τα πάθη που εγείρονται άγρια. Προτού να εγερθούν τα
πάθη, η καρδιά πρέπει να προλάβει να τα αντιμετωπίσει επικαλούμενη με πίστη το
Όνομα του Ιησού (νοερά καρδιακή προσευχή). Τότε η Χάρις του Θεού συνεργεί και επενεργεί
στην καρδιά, ενδυναμώνοντας την θέλησή της να περικόψει τα πάθη. Όταν στην
καρδιά ανθίζει μία τέτοια πίστη, που αυξάνει με την τήρηση των εντολών του Θεού
και την καλλιέργεια των αρετών, τόσο περισσότερο η καρδιά ανοίγεται στον Θεό
και αισθάνεται την παρουσία Του. Η μνήμη του Θεού, η επίκληση του Όνόματος του
Ιησού, η καρδιακή προσευχή, βοηθούν να αυξηθεί η πίστη και η καρδιά να
προχωρήσει πνευματικά.
http://panagiasozousa.gr/