Μίλησα χθες μ’ ένα φίλο πού ΄ναι μοναχός και πριν απ’ αυτό ως
λαϊκός ήταν χρήστης ναρκωτικών. Πήγε απεξάρτηση κι έπειτα έβαλε το
σχήμα. Τις μεγάλες μέρες κοιτάω να τα λέμε γιατί όλο και κάτι φωτισμένο
έχει να πει.
Εχθές βέβαια, ομολογώ, ότι τονε πήρα
τηλέφωνο περισσότερο για να διαμαρτυρηθώ – σε σχέση με την αρνητική
στάση που συνάντησα από πολλούς ανθρώπους όταν έβλεπαν τούτες τις ημέρες
τον παπά με την αγιαστούρα- παρά για να τον ακούσω. Όπως και να ‘χει,
με άκουγε με πολύ υπομονή χωρίς ν’ ακούω κάποια αντίδραση στο τηλέφωνο.
Τελειώνοντας το σχεδόν λογύδριο που θα μπορούσε να έχει τίτλο «πάμε
απ’ το κακό στο χειρότερο» με τη δόση υπερβολής -που χαρακτηρίζει
πάντοτε τους ανθρώπους της πόλης- εκείνος, σε αντίθεση μ’ εμένα -που
‘ναι άνθρωπος του βουνού και της ησυχίας- δεν άντεξε και με διέκοψε:
– Εννοείς αν φεύγω απ’ την Αθήνα;
– Σε ρώτησα αν ταξιδεύεις, αν την ώρα της Λειτουργίας και
μετά, στο αμάξι προς το σπίτι, όταν φτάνεις σπίτι, όταν ξεκουράζεσαι,
φεύγει το μυαλό σου σ’ εκείνα που τέλεσες πριν λίγο.. Αν σου μιλάει η
Λειτουργία. Αν σου μιλάει ο Χριστός! Αν σου μιλάει, τότε πως λες ότι
πάμε απ’ το κακό στο χειρότερο; Είσαι καλά;
- Ωραία πάτερ, η Λειτουργία -του λέω- αλλά εδώ έξω εκτός απ’ τον κόσμο που δε θέλει τον παπά ή τον αγιασμό, υπάρχει φτώχεια, υπάρχει πείνα…
- Τότε, καλέ μου παπα Ιάσονα, τι Θεοφάνεια γιορτάσαμε σήμερα; Όσο πιο σκοτεινά, τόσο φωτεινά μπορούνε να γίνουν. Όσο αδικία, τόση κι η Δικαιοσύνη! Φτιάξε την εικόνα στο μυαλό σου: ένα τσούρμο πόρνες, τελώνες στην ουρά να βαφτιστούν στον Ιορδάνη… Στην ουρά όμως ήτανε κι ο Θεός να βαφτιστεί λες κι ήτανε ο πιο σκάρτος της κοινωνίας. Στην ουρά με τ’ αποβράσματα! Πάνε το μυαλό εκεί, σ’ αυτά που γιορτάζουμε σήμερα, ταξίδεψε στον Ιορδάνη! Ε, ορίστε: τα πάντα, να λες, πάνε απ’ το κακό στο καλύτερο. Τώρα ξέρουμε, παλιά δε ξέραμε.
Εδώ εμένα ο Θεός με πήρε απ’ το Πεδίο του Άρεως με τη σύριγγα
στο χέρι και μ’ έκανε καλόγερο. Ο Θεός είναι ζωντανός και ξέρουμε ποιος
είναι. Ταξίδευε στον αληθινό Θεό!
Πες και στους χριστιανούς να ταξιδεύουν! Πίστευε στον αληθινό Θεό και μη φοβάσαι.
Εκεί που γεμίσαμε σκοτάδι, Αυτός μας έδωσε το Φως. Μη
διαμαρτύρεσαι λοιπόν! Να χαίρεσαι! Σε χαιρετώ κι εγώ… αργολογήσαμε*.
Χρόνια Φωτεινά»!
*αργολογώ: μιλάω περισσότερο απ’ όσο πρέπει- όρος καλογερικόςΑπό την σελίδα στο facebook του ιερομονάχου Ιάσωνα
https://simeiakairwn.wordpress.com/