Ἴσως πολλοί νά παραξενευτοῦν
ἀπό τόν τίτλο τοῦ ἄρθρου, ἐκτός φυσικά ἀπό αὐτούς πού ἔχουν μάθει νά βασανίζουν
τό μυαλό τους, νά προβληματίζονται συχνά, καί νά «κοσκινίζουν» τά ὅσα ἐντέχνως,
μᾶς σερβίρονται. Γι’αὐτό χωρίς εἰσαγωγές καί προλόγους, θά προσπαθήσω νά
ἐξηγηθῶ.
Κατ' ἀρχάς, θά ἤθελα νά
διευκρινίσω, γιά νά προλάβω κάποιους πού πιθανόν νά τό διανοηθοῦν, ὅτι τά
Ψευτούγεννα δέν ἔχουν καμμία σχέση μέ τά Χριστούγεννα, ἀσχέτως ἐάν ἑορτάζονται
καί ἀπό βαπτισμένους ὀρθοδόξους χριστιανούς.
Τά Ψευτούγεννα ἑορτάζονται
ταυτόχρονα μέ τά Χριστούγεννα, μέ τήν τεράστια διαφορά ὅτι ὅσοι τά ἑορτάζουν,
δέν χαίρονται τήν γέννηση τοῦ Φωτός, τῆς Ἀληθείας, τοῦ σαρκωμένου Λόγου·
χαίρονται ἤ νομίζουν ὅτι χαίρονται μέ τήν, γιά ἄλλη μιά χρονιά, γέννηση τοῦ
Ψεύδους (καί τῶν καρπῶν του) στήν ζωή τους καί οὐσιαστικά τήν ἐμμονή στήν
ἀμετανοησία! «Χαίρονται» μέ τό Ψεῦδος καί τόν Πατέρα αὐτοῦ!
Ψευτούγεννα λοιπόν, καί ὅπως
εἴπαμε, εἶναι τά ἄκρως ἀντίθετα τῶν Χριστουγέννων. Προσφέρονταν λόγου χάριν, ἡ
περίοδος τῆς χριστουγεννιάτικης σαρακοστῆς γιά νηστεία, ἐγκράτεια, πνευματική
ἄσκηση, προσευχή, ἐλεημοσύνη, ἀγρυπνία, ἐκκλησιασμό, ἐξομολόγηση καί Θεία Κοινωνία;
Ἔ, λογαριάστε τά ἀκριβῶς ἀντίθετα: πολύ φαΐ, κρέατα, γλέντια, πανηγύρια, χοροί,
ἀσωτίες, φιληδονίες, ἀσυδοσίες, ὕπνος καί ὅ,τι ἄλλο μπορεῖ νά φανταστεῖ κανείς.
Ὅσο γιά ἐκκλησιασμό, ἀγρυπνίες καί τά σχετικά, ἔ, μιά μέρα ἔχουμε νά κοιμηθοῦμε
λίγο παραπάνω, ἐκτός καί ἐάν πρέπει νά ἀγρυπνήσουμε σέ κάποιο ξενυκτάδικο,
μέχρι πρωίας! Τότε ἀλλάζει τό θέμα.
Ἄλλη μιά νέα χρονιά λοιπόν,
ἀναμένεται, καί τό ψεῦδος ξαναγεννιέται. Καμμία ἀλλαγή στήν ζωή μας, ὥς
πρός τό χριστιανικότερον. Θά συνεχίσουμε νά γιορτάζουμε τά ξενόφερτα γενέθλιά
μας (οὔτε μέ τό ὄνομα τοῦ ἁγίου μας θέλουμε νά ἔχουμε σχέση, καί πολλοί τό
ἔχουν ἀλλάξει! Τίποτα πού νά μᾶς θυμίζει τόν Χριστό μας), νά
διασκεδάζουμε μέ τό εἰδωλολατρικό ἔθιμο τῶν καρναβαλιῶν, νά «γυμνάζουμε» τό
σῶμα μας κάνοντας γιόγκα καί ὅλες τίς «παράξενες» καί ξενόφερτες τεχνικές (μήν
μᾶς ποῦν καί συντηρητικούς), νά πορνεύουμε ἀνερυθριάστως, χωρίς τό μέγα
Μυστήριον τοῦ Γάμου (διότι ὅλοι ἔτσι κάνουν), θά συνεχίσουμε νά μήν δεχόμαστε
τό σωτήριο Μυστήριο τῆς ἐξομολόγησης, νά κοινωνοῦμε μιά δυό φορές τόν χρόνο
(ἔτσι γιά το καλό, γιά τό ἔθιμο), νά καταλύουμε τίς νηστεῖες, νά μήν μελετοῦμε
τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, τήν Ἁγία Γραφή, νά μήν ζοῦμε Μυστηριακή ζωή, νά μήν τηροῦμε
τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, καί γενικῶς, νά μήν χωρᾶ πουθενά ὁ Χριστός στήν ζωή μας.
Οὔτε ἡ χαρμόσυνη εἴδηση δέν ἀκούγεται πλέον: «Χριστός ἐτέχθη»!, «Ἀληθῶς
ἐτέχθη»! Μέ ἄλλα λόγια, νά ζοῦμε ἀλλά νά εἴμαστε νεκροί· ζωντανοί νεκροί!
Καί τό χειρότερο: νά νομίζουμε ὅτι εἴμαστε Ὀρθόδοξοι!
Χαρακτηριστικό παράδειγμα τῆς
ἑορταστικῆς περιόδου τῶν Ψευτουγέννων, εἶναι ἡ «τιμή» πού ἀποδίδουμε στόν ἅγιο
Βασίλειο. Κατά τό κοινῶς λεγόμενο, τοῦ «ἔχουμε ἀλλάξει τά φῶτα»! Ἔχουμε
πλημμυρίσει ἐμεῖς οἱ, ὑποτίθεται, Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, τίς ἀγορές, τούς
δρόμους καί τά σπίτια μας, μέ ἕνα χοντροειδές διαφημιστικό ἀνδρείκελο
γνωστοῦ ἀναψυκτικοῦ, τό ὁποῖο ἀποκαλοῦμε «Ἅγιο Βασίλειο» καί πού καμμία
σχέση δέν ἔχει μέ τόν πραγματικό Ἅγιο. Τό χειρότερο ἴσως εἶναι, ὅτι μεγαλώνουμε
καί τά παιδιά μας μέσα στό πνεῦμα, στήν μαγεία τῶν Ψευτουγέννων, διδάσκοντάς τα,
τί ἄλλο παρά ψέματα, ὅτι δηλαδή, ὁ Ἅγιος Βασίλειος εἶναι ἕνας χοντρός γερούλης
ἀπό τήν Φινλανδία, εἶναι ἔγγαμος, ταξιδεύει μέ ἱπτάμενο ἕλκηθρο πού ἕλκεται ἀπό
ταράνδους, καί μοιράζει δῶρα, τά ὁποία κατασκευάζει μέ ξωτικά (διαβολάκια
δηλαδή)! Ἅγιε Βασίλειε, λυπήσου μας καί πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν! Ἐάν κάποιος
ἔλεγε γιά μᾶς τό παραμικρό ψέμμα ἤ μᾶς συκοφαντοῦσε, θά εἴχαμε σηκώσει
ἐπανάσταση(!), καθώς δέν σηκώνουμε «μύγα στό σπαθί» μας. Μεγάλοι εἴμαστε ἑμεῖς,
μικρός καί ἀσήμαντος ὁ Ἅγιος Βασίλειος! Πραγματικά ἀπορῶ μέ αὐτήν μας τήν
ἀπάθεια, τήν ἀδιαφορία, τήν ἔλλειψη κριτικῆς σκέψης, καί τελικά τῶν ὀρθῶν
ἀποφάσεων. Τόσο πολύ μᾶς ἀρέσει νά ζοῦμε στό ψέμα;
Εἶναι πράγματι ἀπογοητευτικές
οἱ σκέψεις αὐτές πού ἀναφορά ἔχουν στήν σύγχρονη πραγματικότητα τῶν λεγομένων Ὀρθοδόξων
Χριστιανῶν, ἀλλά ταυτόχρονα καί αἰσιόδοξες. Ἐπιβεβαιώνουν γιά ἄλλη μιά φορά τήν
Θεοπνευστία τοῦ Εὐαγγελίου, καθώς αὐτή ἡ ἀποστασία ἀπό τόν Θεό (τῆς ὁποίας τά
προϊόντα γευόμαστε), εἶναι προφητευμένη ἀπό τόν Κύριό μας, ἀπό τό στόμα τοῦ
Χριστοῦ, τόν ἀπόστολο Παῦλο, ἀπό τούς Ἁγίους μας. Ζεῖ Κύριος ὁ Θεός!
Ὅσοι πιστοί, ἀδελφοί μου, εἰς
πεῖσμα τῶν χαλεπῶν καιρῶν καί τῆς πλάνης πού ἐξαπλώνεται ταχύτατα σάν ἐπιδημία,
νά γιορτάζουμε διαρκῶς τήν Μητρόπολη τῶν ἑορτῶν, τά Χριστούγεννα, δημιουργῶντας
στήν καρδιά μας τίς κατάλληλες προϋποθέσεις, χρησιμοποιῶντας τά πνευματικά ὅπλα
πού μᾶς χάρισε ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία, γιά νά κατοικήσει ὁ Σωτῆρας Χριστός!
Χριστός
ἐτέχθη! Ἀληθῶς ἐτέχθη!
Πορφυρίτης
