Απορροφημένη στο βιβλίο που διάβαζε, παρατήρησε ωστόσο ότι ο άντρας που καθόνταν δίπλα, με όλο το θάρρος πήρε ένα-δύο μπισκότα από το σακουλάκι, που βρισκόνταν μεταξύ τους, αλλά είπε να αγνοήσει την κίνησή του με αξιοπρέπεια.
Συνέχισε να διαβάζει να τρώει μπισκότα και να κοιτάζει το ρολόι, ενώ ο διπλανός της όλο και λιγόστευε τα μπισκότα. Τέλος έμεινε ένα μπισκότο.
Ο άγνωστος χαμογελώντας αμήχανα, το πήρε το έσπασε στα δύο, της έδωσε το μισό και έφαγε το υπόλοιπο. Εκείνη του το άρπαξε εκνευρισμένη, απορώντας που δεν έδειχνε έστω και λίγη ευγνωμοσύνη. Όταν ανακοινώθηκε η πτήση της ανακουφίσμενη σηκώθηκε και έφυγε χωρίς να ρίξει ούτε μία ματιά σε εκείνον τον αγενέστατο.
Ανέβηκε στο αεροπλάνο κάθησε άνοιξε την τσάντα της να πάρει το βιβλίο της και τι να δει! Εκεί πάνω πάνω, βρισκόνταν το σακουλάκι με τα μπισκότα που είχε αγοράσει. Μα τότε σκέφτηκε με τρόμο, εκείνα ήταν δικά του και τόσο πρόθυμα και απλά τα μοιράστηκε μαζί μου. Πολύ αργά πιά για να ζητήσει συγνώμη αυτή που ήταν η αγενής, η αχάριστη, ο κλέφτης. Πόσες φορές αδικήσαμε κάποιον στην κρίση μας, από υπερβολική αυτοπεποίθηση. Πόσο πιο ασφαλές είναι να αφήνουμε το Πνεύμα του Θεού να μας οδηγεί, με απλή και ταπεινή καρδιά. Να σκεφτόμαστε πρώτα το διπλανό μας και μετά τον ευατό μας. Γιατί τα βόλια που του στέλνουμε, στρέφονται πάνω μας.
https://agiameteora.net/index.php/istories/402-poios-itan-o-kleftis.html
