Με
τη χάρη της γλυκιάς μας Παναγίας, χθες αξιώθηκα να επισκεφθώ την όμορφη
Μηχανιώνα, την Παναγιοσκέπαστη Μηχανιώνα. Αμέσως, η καρδιά μου, ελκύστηκε από
την Μάνα Παναγία και έτρεξα στην εκκλησία της, στο ευλογημένο σπίτι της.
Θεέ
μου, με πόση χάρη έχεις προικίσει αυτήν την εικόνα, αυτόν τον Ναό, αυτόν τον
τόπο; Η ψυχή μου, μόλις εισήλθα στο Ναό, συγκλονίστηκε, συγκινήθηκε, υποκλίθηκε
στο μεγαλείο και στην αγάπη της Παναγίας. Όταν δε, προσκύνησα την θαυματουργή
εικόνα, αισθάνθηκα τόσο όμορφα, τόσο γαλήνια, τόσο ειρηνικά, όπως το μικρό
παιδί που κάθεται μπροστά στην Μάνα του και της ομιλεί.
Η
Παναγία, πω πω, τι είναι η Παναγία! Παναγίτσα μου γλυκιά, σε αγαπώ, σε
ευγνωμονώ, σε πιστεύω. Τι καλή που είσαι; Πόσο πολύ μας αγαπάς; Πόσο πολύ μακροθυμείς
απέναντί μας; Μανούλα μου γλυκιά, συγχώρησέ μας που τόσο σε στεναχωρούμε, συγχώρησέ
μας που απεμπολήσαμε τα ιδανικά και της αξίες της Ορθοδοξίας και του Έθνους
μας. Είμαστε αναπολόγητοι απέναντι στον Χριστό μας και σε Εσένα. Όμως δεν
απογοητευόμαστε, δεν χάνουμε την ελπίδα μας, διότι έχουμε Εσένα, την γλυκιά μας
Μανούλα.
Κυρία
μου Θεοτόκε, σε ευγνωμονώ απέραντα για όλα. Συνέχισε να μας αγαπάς, να μας
προστατεύεις, να μας φυλάττεις.
Είθε
όλοι οι άνθρωποι να σε αγαπήσουνε, είθε όλοι οι νέοι και οι νέες, να μιμηθούν
τις αρετές σου, είθε όλη η γη να σε επικαλείται και να σε πιστεύει. Αμήν.
Με
απέραντη αγάπη στην Παναγία
Ένας
νέος, τέκνο του Αγίου Δημητρίου