Μόνον όμως με συνεχή και διαρκή πνευματική προσπάθεια εκ
μέρους του πιστού μπορεί η καρδιά να φθάσει στην τελείωση και την μυστική ένωση
με τον Θεό.
Ο Απ. Παύλος μας δίνει μία εικόνα αυτού του πνευματικού αγώνος, τις
θυσίες και την πνευματική πειθαρχία που απαιτείται. «Δεν ξέρετε ότι όσοι
τρέχουν σε στάδιο, όλοι βέβαια τρέχουν, αλλά ένας λαμβάνει το βραβείο; Έτσι να
τρέχετε, ώστε να το κατακτήσετε. Καθένας λοιπόν που αγωνίζεται, σε όλα
εγκρατεύεται, εκείνοι βέβαια για να λάβουν φθαρτό στέφανο, εμείς όμως άφθαρτο»
(Α’ Κορ. 9:24-25). «Αν επίσης και κάποιος αγωνίζεται, δεν
στεφανώνεται αν δεν αγωνισθεί νόμιμα» (Β’ Τιμ. 2:5).
Η πνευματική άσκηση και εγκράτεια που απαιτείται δεν πρέπει
να περιβάλλεται με αρνητικό περιεχόμενο, καθώς σκοπόν έχει να ελευθερώσει την
καρδιά και το σώμα από τις πονηρές επιθυμίες και τους ακάθαρτους λογισμούς. Η
καρδιά στην πορεία της για την κάθαρση των παθών αποκτά την ελευθερία της από
τα κτιστά και τα υλικά, απαλλάσσεται από την δουλεία στα πάθη, και έτσι,
ελεύθερη, επιζητεί με περισσότερη αγάπη τον Θεό. Ο πνευματικός αγώνας
προϋποθέτει τον θάνατο. Μέσα από την εγκράτεια και την άσκηση, η καρδιά βαδίζει
στον δρόμο του Κυρίου, και πρέπει, πρώτα να νεκρωθεί ως προς τα πάθη και τον
κόσμο, για να αναστηθεί μαζί με τον Χριστό. Για να καταστεί η καρδιά μας άξια
να ενωθεί με τον Θεό, πρέπει να έχει γίνει καθαρή, ειλικρινής, αγαθή, άξια
κατοικία του Θεού.
http://panagiasozousa.gr/
