ΠΡΟΣΛΑΛΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ “ΕΞΟΔΟΣ”
13.12.25 ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Πατέρες ἅγιοι καί ἀδελφοί εὐλογημένοι,
Καλά Χριστούγεννα.
Εὐχόμαστε καί προσευχόμαστε μαζί σας· μαζί μέ ὅλους τούς ἀδελφούς πού άγωνιοῦν καί ἀγωνίζονταοι γιά νά διατηρήσουν τό θεόσδοτο δῶρο τῆς προσωπικῆς ἐλευθερίας.
Χαιρόμαστε βλέποντας τήν θεοφιλῆ σύναξη πού συγκεντρώθηκε γιά νά ἐνημερωθεῖ καί νά πληροφορηθεῖ ἀπό εἰδήμονες καί ἐπαΐοντες ἐπιστήμονες τά περί ψηφιακοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ.
Ἐκεῖνοι θά μᾶς τά ἀναπτύξουν ἐμπεριστατωμένα καί τεκμηριωμένα, ἐμεῖς ἁπλά θά ποῦμε τόν καλογερικό λογισμό μας. Μπορεῖ οἱ οἰκονομικές καί πολιτικές ἐπιστῆμες νά βλέπουν τόν ἄνθρωπο ὡς οἰκονομική καί ἀριθμητική μονάδα μέσα σέ ἕνα σύνολο, σέ μία μάζα, ἀλλά ὁ Θεός τόν ἔπλασε καί τόν θέλει πρόσωπο καί μέλος μιᾶς κοινωνίας. Καί εἶναι μεγάλη ἡ διαφορά ἀνάμεσα στό ἄτομο καί στό πρόσωπο, στή μάζα καί στήν κοινωνία. Τό ἄτομο δουλεύει καί ὁ κόπος του συλλέγεται άπό κάποιο ἀφεντικό. Τό πρόσωπο ἐργάζεται γιά νά χαρεῖ τόν κόπο του. Αὐτή ἡ ἴδια ἡ ἐργασία εἶναι ἡ χαρά τοῦ ἐλευθέρου ἀνθρώπου, τοῦ ὁποίου ὁ κόπος γυρίζει σ’αὐτόν τόν ἴδιο σάν δίκαιη πληρωμή καί σάν εὐλογία τοῦ Θεοῦ. Ὁ ἀγὠνας πού δίνεται εἶναι γιά νά εἴμαστε ἐλεύθεροι νά ζοῦμε ἔτσι.
Ἐπίσης θα ἑστιάσουμε σ’ἕνα ἄλλο σημεῖο τό ὁποῖο πιθανόν νά εὐθύνεται γιά ὅ, τι ἀντιμετωπίζουμε σήμερα. Ἡ ἀλόγιστη καί γενικευμένη χρήση τοῦ κινητοῦ τηλεφώνου ἀπό μικρούς καί μεγάλους.
Καλές καί θεμιτές οἱ κινητοποιήσεις, οἱ συγκεντρώσεις, οἱ ἀπό κοινοῦ διαμαρτυρίες. Τά μεγάλα ὅμως πετυχαίνονται, ὄταν τά ἀρχίσει κανείς ἀπό τόν ἑαυτό του. Ἐγώ πρῶτα νά ἀπαλλαγῶ ἀπό τήν τυραννία τοῦ κινητοῦ, ἐγώ νά μήν εἶμαι ἐξαρτημένος, ἐγώ νά μπορῶ να θέτω ὅρια καί περιορισμούς.
Αὐτό ὅμως μᾶς παραπέμπει στήν ἀσκητική τῆς ἁγίας Ἐκκλησίας μας. Ἐκεῖ μαθαίνουμε νά ὑπακοῦμε στίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ. Ἐκεῖ μαθαίνουμε νά πατάσσουμε τή φιλαυτία, τό ἴδιον θέλημα, τό βόλεμα. Ἐκεῖ μαθαίνουμε νά ἀποστρέφουμε τό βλέμμα μας ὥστε νά μή βλέπουμε ματαιότητες, κάθε τί πού μπορεῖ νά μᾶς ὁδηγήσει στό κακό. Ὁ Μέγας Ἀθανάσιος εἶναι πολύ ἐπίκαιρος , ἔχοντας γράψει πώς “ματαιότης ἐστί ἡ περί τάς θέας μανία, ἡ περί τῶν μή δεόντων θεωρία, ἡ κατά διάνοιαν ἄτοπος φαντασία”.
Ἄν λοιπόν κατορθώσω κάτι ἀπ’αὐτά, τό διδάσκω καί στό παιδί μου καί στούς δικούς μου. Ἄς μήν προφασιζόμαστε ὅτι εἶναι ἀπαραίτητη ἡ χρήση τοῦ κινητοῦ ἐπί εἰκοσιτετραώρου βάσεως. Ὄχι, δέν εἶναι. Μπορῶ κάλλιστα νά τό χρησιμοποιῶ ἐκεῖ πού ὄντως μέ ἐξυπηρετεῖ . Δυστυχῶς ὅμως δέν τό τολμῶ.
Ἀλλ’αὐτά ἀδελφοί μου, τά λέμε σ΄ἀνθρώπους πού θέλουν νά ἀγωνιστοῦν κατά Θεόν, πού ἐπιθυμοῦν τή σωτηρία τῆς ψυχῆς τους. Γι’ αὐτό καί ἀδελφικά προτείνουμε , μιᾶς και διερχόμαστε τό στάδιο τῆς Τεσσαρακοστῆς τῶν Χριστουγέννων, ἄς δοκιμάσουμε νά κάνουμε μαζί μέ τή νηστεία τῶν τροφῶν , μαζί με τίς προσευχές και τίς γονυκλισίες και όλίγη ψηφιακή ἐγκράτεις, ψηφιακή νηστεία.
Οἱ έχθροί μας ἔρχονται ἐναντίον μας, «ἐν ἅρμασι καί ἑν ἵπποις, μέ ὑλική δύναμη καί βία, ἐμεῖς ὅμως ἐν ὀνόματι Κυρίου μεγαλυνθησόμεθα, θά θριαμβεύσουμε μέ τό παντοδύναμο ὄνομα τοῦ Θεοῦ μας, Ἰησοῦ ὀνόματι, θά μαστίξουμε τούς πολεμίους. Ἄς μάθουμε ἐπιτέλους πώς ἡ δύναμη τῆς ἐν ταπεινώσει προσευχῆς κάμπτει τά φιλάνθρωπα σπλάγχνα τοῦ Παντοδύναμου Θεοῦ.
Ἄς διαπιστώσουμε πώς τά φρυάγματα τῶν ἐχθρῶν καταβάλλονται, ἔχοντας ράβδον δυνάμεως τόν Σταυρόν τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Μέ αὐτά τά πενιχρά καί φτωχικά μας λόγια χαιρετίζουμε τήν εὐλογημένη σύναξη δηλώνοντας καί τή δική μας συστράτευση στούς στόχους καί τίς ἐπιδιώξεις τοῦ κινήματος ¨ Ἔξοδος ¨.
Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Δοχειαρίου
Ἀμφιλόχιος Ἱερομόναχος
καί οἱ σύν έμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί
