Απόστολος: Κολ. γ΄ 4-11
Ευαγγέλιο: Λουκ. ιδ΄ 16-24
14 Δεκεμβρίου 2025
Η Εκκλησία μας τοποθέτησε πάντοτε λίγο πριν τα Χριστούγεννα να διαβάζεται η ευαγγελική περικοπή που αναφέρεται στην παραβολή του Μεγάλου Δείπνου. Το δείπνο είναι αλληγορικά η βασιλεία του Θεού η οποία άρχισε από την ημέρα της ενανθρώπησης του Χριστού μας και καλούμαστε όλοι μας να μετέχουμε σε αυτή. Από την παραβολή αυτή βλέπουμε από την μια την αγωνία του Θεού να «γεμίσει τον οίκο Του» την βασιλεία Του – τον παράδεισο από ανθρώπους και από την άλλη οι άνθρωποι να αρνούνται ή να βρίσκουν προφάσεις για να μην εισέλθουν σε αυτό.
† ο Πάφου Τυχικός
Ευαγγέλιο: Λουκ. ιδ΄ 16-24
14 Δεκεμβρίου 2025
Η Εκκλησία μας τοποθέτησε πάντοτε λίγο πριν τα Χριστούγεννα να διαβάζεται η ευαγγελική περικοπή που αναφέρεται στην παραβολή του Μεγάλου Δείπνου. Το δείπνο είναι αλληγορικά η βασιλεία του Θεού η οποία άρχισε από την ημέρα της ενανθρώπησης του Χριστού μας και καλούμαστε όλοι μας να μετέχουμε σε αυτή. Από την παραβολή αυτή βλέπουμε από την μια την αγωνία του Θεού να «γεμίσει τον οίκο Του» την βασιλεία Του – τον παράδεισο από ανθρώπους και από την άλλη οι άνθρωποι να αρνούνται ή να βρίσκουν προφάσεις για να μην εισέλθουν σε αυτό.
- Ο Θεός μετά την πτώση των πρωτοπλάστων δεν εγκατέλειψε τον άνθρωπο, δεν τον άφησε να πάει στην απώλεια, αλλά ενδιαφέρθηκε πραγματικά για την σωτηρία του. Το κατ’ εικόνα Θεού αμαυρώθηκε με την αμαρτία παρόλα αυτά ο Θεός οικονόμησε μέσα από την ενανθρώπησή Του να σώσει τον άνθρωπο και να τον οδηγήσει όχι μόνο να έρθει στην προτέρα του φυσική κατάσταση αλλά να φθάσει και στο καθ’ ομοίωση με το Θεό. Ο Υιός και Λόγος του Θεού προετοίμασε την ανθρωπότητα, χιλιάδες χρόνια πριν, όχι μόνο τον ισραηλιτικό λαό αλλά και τα υπόλοιπα έθνη, όπως και τους Έλληνες για να Τον δεχθούν και να μετέχουν «του μεγάλου δείπνου» της βασιλείας Του. Το δείπνο ονομάζεται Μέγα γιατί Αυτός που το προσφέρει και προσφέρεται εις βρώσιν και πόσην είναι ο ίδιος ο Θεάνθρωπος Χριστός και είναι η Θεία Ευχαριστία. Με το Σώμα και το Αίμα του Χριστού μπορεί κανείς να εισέρχεται ή να προγεύεται της βασιλεία τους Θεού – του παραδείσου. Ο Χριστός κατά την ενανθρώπησή του προσπάθησε πότε με τα θαύματα, πότε με τον λόγο του, πότε με τις παραβολές, ακόμα και με την σιωπή και την ταπείνωσή Του να ξυπνήσει τους ανθρώπους και να τους καλέσει κοντά Του, στο δείπνο της βασιλείας Του. Πολλοί Τον ακολούθησαν, άλλοι όμως όπως η μεγαλύτερη μερίδα των γραμματέων και φαρισαίων, όχι μόνο δεν θέλησαν να τον ακολουθήσουν αλλά εναντιώθηκαν στο έργο Του και τον οδήγησαν στο σταυρό. Και πάλι όμως ο Χριστός πάνω στον σταυρό πέτυχε την κατάργηση της κυριαρχίας του διαβόλου και του θανάτου πάνω στον άνθρωπο και με ανοικτά τα χέρια πάνω στον σταυρό μας καλεί συνεχώς να μετέχουμε στο δείπνο της βασιλείας Του. Ο Θεός δεν παύει μέχρι και τις μέρες μας αλλά και μέχρι τη συντέλεια του αιώνος να μας στέλνει μηνύματα, να μας καλεί και σήμερα. Να αφήσουμε τις αμαρτωλές απολαύσεις του κόσμου τούτου, με μετάνοια, καθαρή εξομολόγηση σε ένα καλό πατερικό πνευματικό και με ταπείνωση που χαρίζει ο Θεός να προσερχόμαστε κάθε φορά στο Μέγα δείπνο που είναι στρωμένο σε κάθε ενορία και κοινότητά μας που τελείται Θεία Λειτουργία.
- Δεν φτάνει βέβαια ο Θεός να θέλει να μετέχουμε στο Δείπνο της βασιλεία Του, όσο και να θέλει ο Θεός θα πρέπει και εμείς να θελήσουμε να σωθούμε. Πλησιάζουν τα Χριστούγεννα, ετοιμαστήκαμε να εορτάσουμε αυτή την ημέρα ή εξαντληθήκαμε μόνο στα υλικά και πρόσκαιρα μόνο για το σώμα μας; Την ψυχή μας δεν πρέπει να την ετοιμάσουμε; Θα πρέπει εκτός απότα σπίτια μας που θα καθαρίσουμε, να καθαρίσουμε και την ψυχή μας. Η νηστεία που όρισε η Εκκλησία μας είναι ωφέλιμος, όταν κάνουμε καθαρή εξομολόγηση είναι το λουτρό της ψυχής, αν αδικήσαμε ή συκοφαντήσαμε κάποιον, να επανορθώσουμε. Ακόμα βέβαια και όλα να τα κάναμε αυτά να μην υπερηφανευτούμε, να έχουμε ταπεινό φρόνημα. Ο Χριστός με την ενανθρώπηση, την γέννησή Του ταπεινώθηκε «εαυτόν εκένωσε μορφήν δούλου λαβών» για να μπορέσει να μας σώσει. Αφού τα κάνουμε όλα αυτά ας μην πορευτούμε μόνοι μας στο Μέγα Δείπνο της βασιλείας του Χριστού αλλά να βγούμε προς τα έξω και τους «πτωχούς καί αναπήρους και χωλούς και τυφλούς εισάγαγε ώδε». Στην πνευματική μας ζωή άλλους με την προσευχή μας, άλλους με τον καλό μας λόγο, άλλους με το παράδειγμά μας να οδηγήσουμε στην Εκκλησία. Ανθρώπους που είναι πτωχοί περί τα πνευματικά, παράλυτοι πνευματικά από τις συνέπειες της αμαρτίας και τυφλοί πνευματικά να τους οδηγήσουμε άλλους στην εξομολόγηση, άλλους στην Εκκλησία να μετέχουν και αυτοί του Μεγάλου Δείπνου. Αυτά τα Χριστούγεννα που έρχονται ας γίνουν αφορμή όχι σε κραιπάλες και αμαρτωλές συνήθειες αλλά προς αφορμή της αιώνιας ζωής. Σε όλη μας την ζωή να μην φανούμε όπως τους αναιδείς καλεσμένους που δεν μετείχαν στον Δείπνο της Βασιλείας του Θεού. Να μην πούμε «Αγρόν ηγόρασα» δηλαδή να προσκολλόμαστε στα χρήματα και τα κτήματα και τα υλικά αγαθά και να χάσουμε τη βασιλεία του Θεού. Να μην πούμε «Ζεύγη βοών πέντε» δηλαδή οι πέντε μας αισθήσεις, όραση, ακοή, όσφρηση, γεύση, αφή να μας οδηγούν στις αμαρτωλές απολαύσεις αλλά αυτές τις αισθήσεις να τις οδηγήσουμε στον Θεό. Να μην πούμε «Γυναίκα έγημα» δηλαδή το ότι έχουμε συζυγικές μέριμνες και οικογένεια αυτό να μην αποτελέσει αιτία και αφορμή για να μας απομακρύνει από το Μέγα Δείπνο και τη σωτηρία μας αλλά η οικογένεια μας να γίνει αιτία για να σωθούμε όπως και πολλοί έγγαμοι άγιοι της Εκκλησίας μας.
† ο Πάφου Τυχικός
