Θὰ κάμωμε, λέγουν ὡρισμένοι ἀρχιερεῖς ὅ,τι θέλουμε. Θὰ πατάξωμεν τοὺς ἀντιδρῶντας… Θὰ συμμαχήσουμε καὶ μὲ αὐτὸν ἀκόμα τὸν Διάβολο. Θὰ ζητήσωμε τὴν βοήθεια καὶ αὐτοῦ τοῦ Ἀντιχρίστου γιὰ τὴν ἐπιτυχία τῶν σκοπῶν μας.
Ἐμεῖς εἴμεθα ἡ Ἐκκλησία…»
-----------------
«…Ἐὰν στὶς ἡμέρες μας ζοῦσαν οἱ Τρεῖς Ἱεράρχαι, τί θὰ ἔκαναν;
Φανταστῆτε ὅτι ὁ Θεὸς διατάσσει τὰ πνεύματα τὰ ἄυλα, ποὺ
βρίσκονται στοὺς οὐρανούς, καὶ λέγει· Ἐνδυθῆτε σάρκα, λάβετε ῥάβδον,
κατέλθετε εἰς τὴν γῆ καὶ παρουσιασθῆτε στὴν Ἑλλάδα. Καὶ θὰ
δῆτε, ἐν μέσῳ ἡμῶν, ὄχι πλέον πυγολαμπίδες, ἀλλὰ Βασίλειον τὸν πύρινον,
Γρηγόριον τὸν φιλόσοφον καὶ Ἰωάννην τὸν Χρυσόστομον!
Θὰ συμμαχοῦσαν αὐτοὶ μὲ τὰ ἀνάκτορα; Θὰ συμμαχοῦσαν μὲ τοὺς
πλουσίους; Θὰ συμμαχοῦσαν μὲ …ὅλην τὴν κοπρίαν καὶ τὴν ἀηδία, ἀσκηταὶ
αὐτοὶ καὶ ἀκτήμονες;
Ἁμαρτωλοὶ ποῦ φύγωμεν! Ἐπίσκοποι ποῦ φύγωμεν! Ὁ μὲν Μέγας Βασίλειος θὰ
ἔλεγε «Ἐπικαθαρίσατε τὴν Ἐκκλησίαν τοὺς ἀναξίους ἀπελαύνοντες»·
ἐκκαθαρίσατε ἐντὸς εἰκοσιτεσσάρων ὡρῶν τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος. Ὁ
Γρηγόριος ὁ Ναζιανζηνὸς θὰ ἔψαλλε τὰ θρηνωδέστερα ποιήματά του γιὰ τὴν
Ἐκκλησία. Ὁ δὲ ἄλλος, ὁ Χρυσόστομος, ὁ σκληρότερος ἐξ ὅλων, ὄχι 6, ὄχι
16, ὄχι 36, ὄχι 46, ὄχι 100, ὄχι 200 ὄχι 1000· θὰ τοὺς κούρευε ὅλους καὶ
θὰ δημιουργοῦσε μιὰ νέα κατάστασι στὸ ἔθνος μας. Ἐδῶ δὲν χρειάζεται
οἶκτος, ἐδῶ χρειάζεται κάτι ὅπως ὁ γιατρὸς κόβει τὰ σεσηπότα μέλη, γιὰ
νὰ σωθῇ ὁ ἀσθενής…. Δυστυχῶς δὲν ὑπάρχει σήμερα Βασίλειος, δὲν ὑπάρχει
Γρηγόριος, δὲν ὑπάρχει Χρυσόστομος. Δυστυχῶς οἱ λίγοι καλοὶ ἐπίσκοποι
ποὺ ὑπάρχουν εἶνε δειλοί, δὲν ἔχουν τὸ σθένος ν᾽ ἀγωνισθοῦν, τρέμουν
τοὺς κακούς, φοβοῦνται νὰ μὴ καθαιρεθοῦν· καὶ εἶνε σὲ θέσι νὰ τοὺς
καθαιρέσουν. Ἀλλὰ ξεχνοῦν οἱ καλοὶ ἐπίσκοποι ὅτι μία τέτοια καθαίρεσις
εἶνε τίτλος τιμῆς γιὰ ἐκεῖνον ποὺ καθαιρεῖται. Καθῃρημένος ἀπέθανε ὁ
Χρυσόστομος, ἀλλὰ ἡ δόξα του εἶνε αἰωνία μέσα στὴν Ἐκκλησία. Χίλιες
φορὲς νὰ καθαιρεθῶ, ἀπὸ τοιούτους ἐπισκόπους, νὰ πάω στὴν ἔρημο νὰ κλαίω
τ᾽ ἁμαρτήματά μου, παρὰ νὰ ζῶ μέσα στὴν πόλι καὶ νὰ φιλῶ τὴν κακοήθεια
καὶ τὴ διαφθορά.
