Πιο αποκρουστική πράξη και από το να στέκεσαι απαθής απέναντι στον ξεπεσμό της νέας γενιάς, είναι το να εκμεταλλεύεσαι αυτόν τον ξεπεσμό για να προωθήσεις τη δυστοπική ατζέντα σου.
«Σώζουμε τις ζωές των παιδιών», δήλωσε… περήφανα ο Άδωνις Γεωργιάδης κατά την ανακοίνωση τριών νέων ψηφιακών μέτρων που σε συνεργασία με το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης, θα ισχύσουν για την απαγόρευση πώλησης αλκοόλ και καπνού σε ανηλίκους.
Τι περιλαμβάνουν αυτά τα ψηφιακά «εργαλεία»; Ας αρχίσουμε από τις γενικές παρατηρήσεις πριν πάμε στον κυρίως λάκκο της φάβας: Περισσότερες συνδέσεις με πλατφόρμες, περισσότερες διασταυρώσεις δεδομένων, περισσότερη ψηφιακή γραφειοκρατία, περισσότερος «μεγάλος αδερφός». Οι καταστηματάρχες που εμπορεύονται τέτοια προϊόντα, αλλά και όσοι διοργανώνουν εκδηλώσεις με συμμετοχή ανηλίκων, θα συνδέονται στον ψηφιακό «πατερούλη» του Gov, για καταχωρήσεις και πιστοποιήσεις. Ενώ θα μπορούσε πολύ απλά να εφαρμοστεί ο ήδη υπάρχων νόμος, όπως πρέπει.
Αλλά όχι. Σου λέει η κυβέρνηση, γιατί να αυξηθούν οι έλεγχοι; Γιατί να πέσουν ανελέητα πρόστιμα; Γιατί να γίνουν περισσότεροι έφοδοι από την αστυνομία και να επιβληθούν πολλά λουκέτα για παραδειγματισμό; Κοντολογίς, γιατί να κάνουμε τη δουλειά μας ως κράτος; Αφού μάλιστα υπάρχει χρυσή «λύση» που είναι η ψηφιακή επιτήρηση και καταστολή. Έτσι, εμφανίζοντας το επικοινωνιακό αφήγημα ότι δήθεν σώζουν τα παιδιά, στην ουσία καρπώνονται ένα κοινωνικό πρόβλημα για να φέρουν το δούρειο ίππο του ψηφιακού φακελώματος.
Εδώ και εβδομάδες τα συστημικά ΜΜΕ αφιέρωναν σκοπίμως πολλές ειδήσεις για ανήλικους που καταναλώνουν παράνομα αλκοόλ. Το πρόβλημα υπαρκτό, αλλά ο σκοπός τους, ύπουλος. Επίτηδες τονιζόταν στις ειδήσεις ότι πολλοί ανήλικοι παραπλανούσαν τους καταστηματάρχες με πλαστές ταυτότητες, κυρίως μέσω παραποιημένων φωτογραφιών του Gov.gr Wallet όπου είχαν αλλάξει την ημερομηνία γέννησης για να φαίνονται ενήλικοι. Δηλαδή εμφάνιζαν φωτογραφίες από ψεύτικες ψηφιακές ταυτότητες και ο μαγαζάτορας δεν έμπαινε στον κόπο να το ψάξει.
Έτσι, η κυβέρνηση γαντζώθηκε από αυτά τα περιστατικά προκειμένου να επιβάλει την ψηφιακή ταυτοποίηση ως προϋπόθεση αγοράς αλκοόλ και προϊόντων νικοτίνης. Η ταυτοποίηση ηλικίας – δήθεν για κοινωνικούς λόγους – γίνεται η κερκόπορτα όπου θα εισβάλλει η απαίτηση για το σκανάρισμα όλων μας.
Και αφού τώρα γίνεται απαραίτητη η ταυτοποίηση ηλικίας για πράγματα που δελεάζουν πολλούς (ενήλικους) νέους, γίνεται ακαταμάχητα δελεαστική και η ηλεκτρονική ταυτότητα, παρέα με τον προσωπικό αριθμό. Ενήλικοι πιτσιρικάδες που δεν τους φαίνεται ιδιαίτερα ότι έχουν περάσει τα 18, θα έχουν τώρα ένα ισχυρό κίνητρο για να φακελωθούν με ό,τι τους πλασάρει η κυβέρνηση. Στην πανδημία παρόμοια μέτρα (Covid Free GR) ώθησαν εκατοντάδες χιλιάδες νέους να βγάλουν ψηφιακά πιστοποιητικά. Το είπε άλλωστε ξεκάθαρα ο Παπαστεργίου: «όποιος θέλει να αγοράσει αλκοόλ ή καπνό θα πρέπει να δείχνει τη νέα ταυτότητα και θα υπάρχει ενημέρωση στο Gov.gr wallet, για να υπάρχει η επιλογή έλεγχος ηλικίας».
Πρόκειται για την ίδια ακριβώς τακτική που η κυβέρνηση χρησιμοποιεί στους ανήλικους με το Kids Wallet, όπου κι εκεί με πρόφαση ένα υπαρκτό κοινωνικό πρόβλημα (τον εθισμό των παιδιών στα social media), εξακριβώνεται η ηλικία των «μικρών» – για να εξακριβωθεί μεταγενέστερα κι εκείνη των «μεγάλων» όταν θα ολοκληρωθεί και πανευρωπαϊκά η ψηφιακή «επανεκκίνηση» του κράτους.
Η υποκρισία της κυβέρνησης ξεχειλίζει σαν φρεάτιο που αδυνατεί να συγκρατήσει το περιεχόμενό του. Ενδιαφέρονται δήθεν για να σώσουν τους νέους, εκείνοι που φρόντισαν να τους καταστρέψουν την παιδική αθωότητα με «πολύχρωμη» προπαγάνδα, με μαθήματα πανσεξουαλισμού, με τα ναρκωτικά να θερίζουν, με φυλομεταβάσεις από τα 15, με σχολεία που καταρρέουν οι σοβάδες τους, με «σαρδελοποιημένες» τάξεις, με δασκάλους που δεν έχουν που να μείνουν, με την πρόσβαση στη δωρεάν υγεία να απομακρύνεται και με τους γονείς να δουλεύουν 13ωρα.
Η νέα ηλεκτρονική παγίδα της κυβέρνησης μόνο ως σατανική μπορεί να χαρακτηριστεί. Χρησιμοποιεί τους εθισμούς ως τυράκι για την ψηφιακή φάκα, αρχικά για τους νέους και έπειτα για όλους. Το αλκοόλ, το κάπνισμα, το σερφάρισμα στο ίντερνετ, το γήπεδο και αργότερα άλλες εξαρτήσεις η και βασικές ανάγκες θα χρησιμοποιηθούν ως «μοχλοί» εξαναγκασμού για την ψηφιακή μας υποδούλωση.
Με λίγα λόγια τα πάθη – πέρα από πνευματικές αλυσίδες – μετατρέπονται και σε πολιτικές. Όπως αντιστοίχως και η ελευθερία, που πέρα από (πρωτίστως) πνευματική υπόθεση, είναι και θέση ζωής στον τρόπο που συμμετέχουμε στα κοινά. Εδώ αποκαλύπτεται η μεγάλη αλήθεια ότι στους εσχάτους καιρούς όπου οδηγούμαστε, όσο πιο σύντομα απαλλαχθεί κάποιος από τις εξαρτήσεις του, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχει να μείνει ελεύθερος, τόσο ως πνευματική – όσο και ως κοινωνική οντότητα.
Εδώ λάμπει σαν τον ήλιο η ελευθερία που απαρχής ήταν προορισμένο να προσφέρει μόνο το Ευαγγέλιο. Σήμερα φαίνεται περισσότερο από ποτέ. Η πιο προηγμένη δικτατορία όλων των εποχών, θα ηττάται μόνο με το δισχιλιετές μήνυμα του ταπεινού Ναζωραίου, που παραμένει διαχρονικά αναλλοίωτο και επίκαιρο. Ο δρόμος για την αντίσταση σε αυτόν τον τεχνοφασισμό, είναι ξεκάθαρος.
